Το να μεγαλώνετε σημαίνει να διαχειρίζεστε ό,τι σας πλήγωσε

Η ωριμότητα δεν έχει να κάνει με την ηλικία αλλά με το θάρρος να αντιμετωπίζετε τις αλλαγές καθώς και τους φόβους που σας δένουν και σας εμποδίζουν να είστε ευτυχισμένοι.

Το να μεγαλώνετε δεν σημαίνει απλώς να γιορτάζετε γενέθλια ή να βλέπετε ρυτίδες κάτω από τα μάτια σας όταν χαμογελάτε. Το να μεγαλώνετε σημαίνει να ξεπερνάτε δυσκολίες και να αποκτάτε σοφία που σας βοηθάει να γίνετε πιο δυνατοί, πιο ελεύθεροι και πιο ευτυχισμένοι.

Κάτι που όλοι γνωρίζουν είναι ότι μερικές φορές ο χρόνος από μόνος του δεν αρκεί για να θεραπευτούν οι πληγές σας ή για να ελαττωθούν οι φόβοι σας.

Ακόμα κι αν έχουν περάσει χρόνια, σήμερα μπορεί ακόμα να αισθάνεστε πικρία απέναντι σε κάποιους ανθρώπους ή να φοβάστε ορισμένες καταστάσεις που σας έβλαψαν στο παρελθόν.

Το να μεγαλώνετε σημαίνει επίσης να μπορείτε να ζείτε τη στιγμή που τελικά αντιμετωπίζετε τους δαίμονές σας πρόσωπο με πρόσωπο και μπορείτε να τους χαμογελάτε χωρίς να πονάτε.

Πρόκειται για ένα είδος σοφίας που όλοι μπορούν να αποκτήσουν ξεπερνώντας τους φόβους και τις περιοριστικές στάσεις τους. Ας μάθουμε πώς.

Το να μεγαλώνετε είναι να κατακτάτε την τέχνη της συναισθηματικής ελευθερίας.

Οι εμπειρίες της ζωής δεν αποκτώνται με το να κλείσετε απλώς τα 30, τα 40, τα 50 ή τα 70. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι, παρά το γεγονός ότι έχουν ζήσει πολλές δεκαετίες, εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τι σημαίνει να φτάνουν στην ήρεμη εσωτερική ισορροπία που επιτυγχάνεται με τη συναισθηματική ωριμότητα.

Ίσως τώρα ετοιμάζεστε να ρωτήσετε: όμως… είναι απαραίτητο να υποφέρουμε για να μάθουμε;

Η απάντηση είναι όχι: ο πόνος δεν είναι προϋπόθεση της μάθησης. Η ευτυχία είναι επίσης μεγάλη δασκάλα, επειδή σας αποκαλύπτει ποια πράγματα είναι τα πιο σημαντικά για σας, τι σας ευχαριστεί και τι δίνει πραγματική αξία στη ζωή σας.

Αυτό που συχνά συμβαίνει είναι ότι ο πόνος σάς αναγκάζει να δράσετε. Θα μπορούσατε να περιγράψετε το συναισθηματικό πόνο που βιώνετε ως μια μετάβαση, σαν να «ξαναγεννιέστε», σαν να ανοίγετε τις πόρτες στις ευκαιρίες μόλις σταματήσετε να υποφέρετε.

Σας προσκαλούμε να σκεφτείτε πάνω σε αυτό το θέμα.

Ο εγκέφαλός σας δεν ξέρει πώς να είναι ευτυχισμένος.

Ίσως η παραπάνω δήλωση να κέρδισε την προσοχή σας. Βιολόγοι, όπως ο Estanislao Bachrach, ειδικός στην εγκεφαλική νευροπλαστικότητα, έχουν δείξει ότι το μόνο πράγμα που έχει σημασία για τον εγκέφαλό μας είναι η επιβίωση.

Η ευτυχία είναι κάτι το οποίο επιδιώκουμε πάντα, από τη μια γενιά στην επόμενη.

Μέχρι τώρα, σε όλη τη διάρκεια αυτής της εξελικτικής αλυσίδας των γενετικών αλλαγών και βελτιώσεων, οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμα αποκτήσει την ικανότητα να είναι εγγενώς ευτυχισμένοι.

Ο εγκέφαλός σας ενδιαφέρεται περισσότερο να μάθει να επιβιώνει και ο φόβος είναι πάντοτε ο μεγαλύτερος διευκολυντής της μάθησης.

«Δεν θα τολμούσα να διασχίσω το δρόμο με κόκκινο επειδή θα με χτυπούσε αυτοκίνητο», ή, «αυτό το άτομο με τρομάζει επειδή ξέρω ότι μπορεί να με βλάψει», ή, «φοβάμαι να πετάξω επειδή είμαι βέβαιος/η ότι θα πεθάνω».

Ο φόβος συνεισφέρει στην εγγύηση της ασφάλειάς σας, όμως ταυτόχρονα κόβει τα φτερά σας και περιορίζει τις ευκαιρίες σας για ευτυχία. Αυτό είναι κάτι περίεργο που πρέπει να αναλογιστούμε.

Για να μεγαλώσετε, πρέπει να μπορείτε να αλλάξετε.

Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους να προάγετε τη συναισθηματική ωριμότητα είναι να ξέρετε πώς να προσαρμόζεστε στις αλλαγές, ακόμα και να ανυπομονείτε γι’αυτές.

Αν υπάρχει κάτι που δεν σας αρέσει, είναι καλύτερα να το αφήσετε και να αναζητήσετε κάτι καλύτερο.

Αν μια κατάσταση σας κάνει δυστυχισμένους, είναι καιρός να την αλλάξετε.

Αν έχετε κάποια στάση που δεν σας αρέσει και σας εμποδίζει να πετύχετε τους στόχους σας, πρέπει να την αλλάξετε.

Το να μεγαλώνετε δεν σημαίνει μόνο το να μπορείτε να κάνετε ορισμένα βήματα για να βελτιωθείτε προσωπικά, αλλά και το να απαλλαγείτε από τους φόβους που, αν και σας βοηθούν να παραμείνετε ζωντανοί, δεν σας φέρνουν ευτυχία.

Ίσως αναρωτιέστε γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουν οι άνθρωποι.

Οι άνθρωποι συσχετίζουν την αλλαγή με τον πόνο και σε κανέναν δεν αρέσει να πονάει.

Η αλλαγή απαιτεί να αναπτύξετε ορισμένες δεξιότητες και στρατηγικές για τις οποίες πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι δεν είναι έτοιμοι.

Η αλλαγή πηγαίνει πάντα χέρι-χέρι με το φόβο, το ένστικτο που σας λέει ότι «καλύτερα να μείνεις εκεί που είσαι -ακόμα κι αν είσαι δυστυχισμένος/η, τουλάχιστον επιβιώνεις».

Αυτή η στάση είναι λανθασμένη. Ευτυχία είναι η απουσία φόβου και το να μεγαλώνετε σημαίνει να μπορείτε να χαμογελάτε απέναντι σε ό,τι σας πλήγωσε, επειδή δεν φοβάστε πια και επειδή αυτό δεν σημαίνει πια τίποτα για σας.

Πρέπει να δεχτείτε το γεγονός ότι η αλλαγή δεν είναι απαραίτητα τραυματική. Η ίδια η ζωή είναι ήδη μια διαδικασία που συνεπάγεται πάντα αλλαγή. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να αφεθείτε σε αυτή χωρίς αντίσταση.