Μια ομάδα αστρονόμων θεωρεί ότι μπορεί να έχει καθορίσει τη θέση μεγάλων ποσοτήτων νεφών από σκοτεινή ύλη μέσα στο Abell 1689, ένα εξαιρετικά μεγάλο σμήνος γαλαξιών. Ο σχηματισμός αυτός έχει μια βαρυτική έλξη της οποίας η ένταση δεν μπορεί να εξηγηθεί από την υπάρχουσα, ορατή ύλη.
Τα φωτεινά γαλάζια νέφη πιστεύουν οι ερευνητές ότι αποτελούνται από σκοτεινή ύλη
Ως εκ τούτου, οι ερευνητές λένε ότι μεγάλα νέφη από σκοτεινή ύλη μπορεί, επίσης, να υπάρχουν και μέσα στην τεράστια γαλαξιακή δομή. Αυτό το είδος της κρυφής ύλης αλληλεπιδρά με την κανονική ή βαρυονική ύλη αποκλειστικά και μόνο μέσω της βαρυτικής δύναμης.
Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η ιδέα της σκοτεινής ύλης, αναπτύχθηκε έτσι ώστε οι αστροφυσικοί να μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι γαλαξίες και τα σμήνη τους έχουν μια πολύ πιο έντονη βαρυτική έλξη από όσο δικαιολογεί θεωρητικά η μάζα που περιέχουν. Βεβαίως καμιά ερευνητική ομάδα δεν ήταν ποτέ σε θέση να βρει αποδείξεις ότι η σκοτεινή ύλη υπάρχει πραγματικά.
Στη νέα αυτή μελέτη, αστρονόμοι από το Ινστιτούτο Διαστημικών Τηλεσκοπίων (STScI), στη Βαλτιμόρη, με επικεφαλής τον αστρονόμο Dan Coe, υποστηρίζουν ότι κατάφεραν να εντοπίσουν τις περιοχές τους σμήνους Abell 1689, όπου βρίσκονται τεράστια νέφη σκοτεινής ύλης.
Αυτό το σμήνος είναι τεράστιο, περιέχοντας κυριολεκτικά τρισεκατομμύρια αστέρια, και πάνω από 1.000 γαλαξίες. Ένα τέτοιο τεράστιο μέγεθος και τόση μάζα παίζει τον ρόλο ενός τεράστιου βαρυτικού φακού στο διάστημα, οπότε έδωσε στον Coe και την ομάδα του την ευκαιρία να μελετήσουν το πώς κάμπτεται το φως που έρχεται προς τη Γη από μια πηγή πίσω από το σμήνος.
Η βαρύτητα έχει την τάση να αλλάζει και να στρεβλώνει την κατεύθυνση των ακτίνων του φωτός με τον ίδιο τρόπο που μια δεξαμενή με νερό αλλάζει την κατεύθυνση διάδοσης των ακτίνων που ταξιδεύουν μέσα από αυτήν. Μελετώντας λοιπόν τις λεπτές αποχρώσεις των εν λόγω στρεβλώσεων, οι ειδικοί μπορεί να αποκτήσουν μια καλύτερη αντίληψη για τη φύση και την κατανομή των δυνάμεων που δρουν για να αλλάξουν την πορεία της δέσμης του φωτός.
Η χαρτογράφηση της θέσης των νεφών της σκοτεινής ύλης – στο κέντρο του σμήνους Abell1689 – είναι όντως ένα τεράστιο επίτευγμα, αλλά σημαίνει πολύ λίγα πράγματα αν η σκοτεινή αυτή ουσία δεν αποδειχθεί ότι υπάρχει. Ενώ η παρουσία της θα λύσει πολλά αστρονομικά μυστήρια, οι επιστήμονες δεν μπορούν να βρουν τα σωματίδια που την αποτελούν.
"Είναι πολύ φευγαλέα. Οι αστρονόμοι ελπίζουν να ανακαλυφθούν τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης μέσα στην επόμενη δεκαετία”, λέει η διευθύντρια των Παρατηρητηρίων του Ινστιτούτου Carnegie (OCI) Wendy Freedman.
Η Freedman εξηγεί ότι η ανακάλυψη αυτών των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης, θα απέρριπτε κάποιες θεωρίες τις οποίες ορισμένοι φυσικοί πρότειναν για το τι είδους σωματίδια σχηματίζουν την σκοτεινή ύλη.
Όμως, κάθε χρόνο στενεύει το φάσμα των σωματιδίων από τα οποία θα μπορούσε θεωρητικά η σκοτεινή ύλη να φτιαχτεί, ενώ οι επιστήμονες θεωρούν ότι ακόμα δεν υπάρχουν ενδείξεις περί της φύσεως της σκοτεινής ύλης.
Βεβαίως, η μη ανακάλυψη της κρυφής αυτής ουσίας θα έχει σημαντικές επιπτώσεις για την αστρονομία και την αστροφυσική, και φυσικά θα έστελνε τους επιστήμονες στο σημείο μηδέν για την εξήγηση του Σύμπαντος.
Τα φωτεινά γαλάζια νέφη πιστεύουν οι ερευνητές ότι αποτελούνται από σκοτεινή ύλη
Ως εκ τούτου, οι ερευνητές λένε ότι μεγάλα νέφη από σκοτεινή ύλη μπορεί, επίσης, να υπάρχουν και μέσα στην τεράστια γαλαξιακή δομή. Αυτό το είδος της κρυφής ύλης αλληλεπιδρά με την κανονική ή βαρυονική ύλη αποκλειστικά και μόνο μέσω της βαρυτικής δύναμης.
Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η ιδέα της σκοτεινής ύλης, αναπτύχθηκε έτσι ώστε οι αστροφυσικοί να μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι γαλαξίες και τα σμήνη τους έχουν μια πολύ πιο έντονη βαρυτική έλξη από όσο δικαιολογεί θεωρητικά η μάζα που περιέχουν. Βεβαίως καμιά ερευνητική ομάδα δεν ήταν ποτέ σε θέση να βρει αποδείξεις ότι η σκοτεινή ύλη υπάρχει πραγματικά.
Στη νέα αυτή μελέτη, αστρονόμοι από το Ινστιτούτο Διαστημικών Τηλεσκοπίων (STScI), στη Βαλτιμόρη, με επικεφαλής τον αστρονόμο Dan Coe, υποστηρίζουν ότι κατάφεραν να εντοπίσουν τις περιοχές τους σμήνους Abell 1689, όπου βρίσκονται τεράστια νέφη σκοτεινής ύλης.
Αυτό το σμήνος είναι τεράστιο, περιέχοντας κυριολεκτικά τρισεκατομμύρια αστέρια, και πάνω από 1.000 γαλαξίες. Ένα τέτοιο τεράστιο μέγεθος και τόση μάζα παίζει τον ρόλο ενός τεράστιου βαρυτικού φακού στο διάστημα, οπότε έδωσε στον Coe και την ομάδα του την ευκαιρία να μελετήσουν το πώς κάμπτεται το φως που έρχεται προς τη Γη από μια πηγή πίσω από το σμήνος.
Η βαρύτητα έχει την τάση να αλλάζει και να στρεβλώνει την κατεύθυνση των ακτίνων του φωτός με τον ίδιο τρόπο που μια δεξαμενή με νερό αλλάζει την κατεύθυνση διάδοσης των ακτίνων που ταξιδεύουν μέσα από αυτήν. Μελετώντας λοιπόν τις λεπτές αποχρώσεις των εν λόγω στρεβλώσεων, οι ειδικοί μπορεί να αποκτήσουν μια καλύτερη αντίληψη για τη φύση και την κατανομή των δυνάμεων που δρουν για να αλλάξουν την πορεία της δέσμης του φωτός.
Η χαρτογράφηση της θέσης των νεφών της σκοτεινής ύλης – στο κέντρο του σμήνους Abell1689 – είναι όντως ένα τεράστιο επίτευγμα, αλλά σημαίνει πολύ λίγα πράγματα αν η σκοτεινή αυτή ουσία δεν αποδειχθεί ότι υπάρχει. Ενώ η παρουσία της θα λύσει πολλά αστρονομικά μυστήρια, οι επιστήμονες δεν μπορούν να βρουν τα σωματίδια που την αποτελούν.
"Είναι πολύ φευγαλέα. Οι αστρονόμοι ελπίζουν να ανακαλυφθούν τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης μέσα στην επόμενη δεκαετία”, λέει η διευθύντρια των Παρατηρητηρίων του Ινστιτούτου Carnegie (OCI) Wendy Freedman.
Η Freedman εξηγεί ότι η ανακάλυψη αυτών των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης, θα απέρριπτε κάποιες θεωρίες τις οποίες ορισμένοι φυσικοί πρότειναν για το τι είδους σωματίδια σχηματίζουν την σκοτεινή ύλη.
Όμως, κάθε χρόνο στενεύει το φάσμα των σωματιδίων από τα οποία θα μπορούσε θεωρητικά η σκοτεινή ύλη να φτιαχτεί, ενώ οι επιστήμονες θεωρούν ότι ακόμα δεν υπάρχουν ενδείξεις περί της φύσεως της σκοτεινής ύλης.
Βεβαίως, η μη ανακάλυψη της κρυφής αυτής ουσίας θα έχει σημαντικές επιπτώσεις για την αστρονομία και την αστροφυσική, και φυσικά θα έστελνε τους επιστήμονες στο σημείο μηδέν για την εξήγηση του Σύμπαντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου