Υπάρχει μήπως μια μαζική ροή ύλης που διατρέχει το σύμπαν μας; Μια νέα μελέτη ενισχύει αυτή την ιδέα – και χρωματίζει μια νέα εικόνα της διαδικασίας του πληθωρισμού, την ραγδαία διαστολή που συνέβη λίγες στιγμές μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Απόμακροι γαλαξίες που τρέχουν με ορμή προς το ίδιο τμήμα του ουρανού μπορεί να είναι μια ένδειξη ότι κάτι πολύ μεγάλο κρύβεται πέρα του κοσμικού μας ορίζοντα
Το σύμπαν μπορεί να χωριστεί σε δύο συστατικά: την ύλη και την ακτινοβολία, η οποία θεωρείται ως το κοσμικό υπόβαθρο των μικροκυμάτων (CMB). Ένα μεγάλο μέρος της ύλης βρίσκεται σε κίνηση με μια τοπική έννοια του όρου – για παράδειγμα, το ηλιακό μας σύστημα κινείται μέσα στον Γαλαξία μας. Αλλά σύμφωνα με το Καθιερωμένο Μοντέλο της κοσμολογίας, όλη η ύλη σαν σύνολο δεν θα πρέπει να κινείται προς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση σε σχέση με την CMB.
Μελέτες της CMB δείχνουν ότι η Γη κινείται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση σε σχέση με την CMB. Αν όλα αυτά οφείλονται λόγω της τοπικής κίνησης, τότε η Γη θα πρέπει να κινείται σε σχέση με μακρινά κοσμικά αντικείμενα με την ίδια ταχύτητα.
Αλλά όταν ο Yin-Zhe Ma του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και οι συνεργάτες του ανέλυσαν στοιχεία από σούπερ-νόβα και περίπου 4.500 γαλαξίες, διαπίστωσαν ότι η κίνηση της Γης σε σχέση με αυτά τα αντικείμενα ήταν διαφορετική. Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι και αυτά τα αντικείμενα κινούνται σε σχέση με την CMB, και παραπέμπει σε μια μαζική ροή της ύλης, πιστεύει η ομάδα.
Ημιτελής διαστολή
Η εικόνα της Μικροκυματικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου από το νεαρό Σύμπαν (380.000 χρόνια μετά το Big Bang) προέρχεται από τις παρατηρήσεις του δορυφόρου WMAP. Σε αυτήν την εικόνα οι επιστήμονες βρήκαν δεδομένα – την πολωμένη ακτινοβολία -, που αποδεικνύουν σαν σωστή την θεωρία του πληθωρισμού
Μια αμφιλεγόμενο εξήγηση που δόθηκε πριν λίγο καιρό για την ροή αυτή ήταν ότι οφείλεται στην έλξη ενός δεύτερου μακρινού σύμπαντος. Η ομάδα του Ma πιστεύει ότι ένα πιο πιθανό σενάριο για την ροή αυτή είναι ότι η διαδικασία του πληθωρισμού, που πιστώνεται με την εξομάλυνση της κατανομής της ύλης και του φωτός στο πρώιμο σύμπαν αλλά και τον εξαναγκασμό των δύο αυτών συστατικών να κινηθούν με τον ίδιο ρυθμό, δεν είχε αποτελειώσει όλη την δουλειά.
Το μέλος της ομάδας Christopher Gordon του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, προειδοποιεί ότι αυτό το συμπέρασμα πρέπει να επιβεβαιωθεί από πιο ακριβή δεδομένα, όπως από επικείμενα όργανα, όπως είναι το Δίκτυο ενός Τετραγωνικού Χιλιομέτρου (Square Kilometre Array) και το Μεγάλο Συνοπτικό Τηλεσκόπιο Χαρτογράφησης (Large Synoptic Survey Telescope), το οποίο θα χαρτογραφήσει περισσότερους γαλαξίες και σουπερνόβες, με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια.
"Στην πραγματικότητα αν δούμε ένα σήμα από την προ-πληθωριστική εποχή θα είναι μια τεράστια ανακάλυψη”, λέει ο Christopher Gordon.
Ο κοσμολόγος Douglas Scott του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ του Καναδά, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, την αποκαλεί μια «εξαιρετικά λογική ανάλυση», αλλά συμφωνεί με τον Gordon ότι απαιτούνται πιο ακριβή δεδομένα, ώστε να διεκδικήσει τον τίτλο της ανακάλυψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου