Πριν από πολλούς αιώνες βασιλιάς στη Σκωτία ήταν ο Ρόμπερτ
Μπρους. Ήταν γενναίος και λογικός ηγέτης. Και τα δυο ήταν σημαντικά σε
μια πολύ δύσκολη εποχή για τη χώρα του, όταν πάλευε να γλιτώσει από τον
ζυγό των Άγγλων.
Οι Άγγλοι είχαν εισβάλει στη Σκωτία με μεγάλο στρατό. Έξι φορές ο
Ρόμπερτ και οι στρατιώτες του αντιμετώπισαν τον εχθρό στο πεδίο της μάχης,
αλλά και τις έξι φορές νικήθηκαν. Την τελευταία φορά ο στρατός του Ρόμπερτ
σκόρπισε εντελώς κι ο ίδιος βρέθηκε με μερικούς μόνο συντρόφους του να
κρύβεται στα βουνά προσπαθώντας να αποφύγει τη σύλληψη.
Κάποια βροχερή μέρα μπήκε σε μια σπηλιά και ξάπλωσε να
ξεκουραστεί. Η καρδιά του ήταν βαριά. Είχε προσπαθήσει τόσο πολύ να σώσει
τη χώρα του, αλλά όλες οι προσπάθειές του πήγαν χαμένες. Μετά και από την
έκτη ήττα ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει.
Καθώς ήταν ξαπλωμένος γεμάτος μαύρες σκέψεις, είδε στο ταβάνι της
σπηλιάς μια αράχνη που δούλευε να φτιάξει το δίχτυ της: ήθελε να το
απλώσει από το ένα τοίχωμα της σπηλιάς στο απέναντι. Έξι φορές
προσπάθησε να πηδήσει στην άλλη άκρη κρατώντας το νήμα της, αλλά και τις
έξι απέτυχε.
— Φτωχό πλάσμα! είπε ο βασιλιάς, σαν εμένα έτσι κι εσύ ήταν γραφτό
να αποτύχεις έξι φορές.
Αλλά η αράχνη δεν είχε χάσει τις ελπίδες της. Δοκίμασε και για έβδομη
φορά, με πιο πολλή προσοχή, με μεγαλύτερη δύναμη και πραγματικά
κατάφερε να φτάσει στην άλλη άκρη και να δέσει εκεί γερά το νήμα της.
— Αυτό είναι! έκανε με αναζωογονημένη ελπίδα και ενθουσιασμό ο
Ρόμπερτ. Θα δοκιμάσω κι εγώ για έβδομη φορά, ακόμα και για όγδοη αν
χρειαστεί!
Κάλεσε τους άντρες του και έστειλε παντού αγωνιστικά μηνύματα για
να εξυψώσει το ηθικό των συμπατριωτών του. Γρήγορα είχε συγκεντρώσει
έναν νέο στρατό, πιο μεγάλο από κάθε άλλη φορά και πιο αποφασισμένο.
Στην έβδομη μάχη νίκησε τους Άγγλους και τους απώθησε έξω από τα σύνορα
της χώρας του.
Λίγο αργότερα η Αγγλία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Σκωτίας και
τον Ρόμπερτ Μπρους ως τον νόμιμο βασιλιά της.
Ακόμα και τώρα οι κάτοικοι αυτής της χώρας θυμούνται ότι η
ανεξαρτησία τους ξεκίνησε από μια αράχνη που δεν ήταν διατεθειμένη να
εγκαταλείψει το σκοπό της...
Μπρους. Ήταν γενναίος και λογικός ηγέτης. Και τα δυο ήταν σημαντικά σε
μια πολύ δύσκολη εποχή για τη χώρα του, όταν πάλευε να γλιτώσει από τον
ζυγό των Άγγλων.
Οι Άγγλοι είχαν εισβάλει στη Σκωτία με μεγάλο στρατό. Έξι φορές ο
Ρόμπερτ και οι στρατιώτες του αντιμετώπισαν τον εχθρό στο πεδίο της μάχης,
αλλά και τις έξι φορές νικήθηκαν. Την τελευταία φορά ο στρατός του Ρόμπερτ
σκόρπισε εντελώς κι ο ίδιος βρέθηκε με μερικούς μόνο συντρόφους του να
κρύβεται στα βουνά προσπαθώντας να αποφύγει τη σύλληψη.
Κάποια βροχερή μέρα μπήκε σε μια σπηλιά και ξάπλωσε να
ξεκουραστεί. Η καρδιά του ήταν βαριά. Είχε προσπαθήσει τόσο πολύ να σώσει
τη χώρα του, αλλά όλες οι προσπάθειές του πήγαν χαμένες. Μετά και από την
έκτη ήττα ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει.
Καθώς ήταν ξαπλωμένος γεμάτος μαύρες σκέψεις, είδε στο ταβάνι της
σπηλιάς μια αράχνη που δούλευε να φτιάξει το δίχτυ της: ήθελε να το
απλώσει από το ένα τοίχωμα της σπηλιάς στο απέναντι. Έξι φορές
προσπάθησε να πηδήσει στην άλλη άκρη κρατώντας το νήμα της, αλλά και τις
έξι απέτυχε.
— Φτωχό πλάσμα! είπε ο βασιλιάς, σαν εμένα έτσι κι εσύ ήταν γραφτό
να αποτύχεις έξι φορές.
Αλλά η αράχνη δεν είχε χάσει τις ελπίδες της. Δοκίμασε και για έβδομη
φορά, με πιο πολλή προσοχή, με μεγαλύτερη δύναμη και πραγματικά
κατάφερε να φτάσει στην άλλη άκρη και να δέσει εκεί γερά το νήμα της.
— Αυτό είναι! έκανε με αναζωογονημένη ελπίδα και ενθουσιασμό ο
Ρόμπερτ. Θα δοκιμάσω κι εγώ για έβδομη φορά, ακόμα και για όγδοη αν
χρειαστεί!
Κάλεσε τους άντρες του και έστειλε παντού αγωνιστικά μηνύματα για
να εξυψώσει το ηθικό των συμπατριωτών του. Γρήγορα είχε συγκεντρώσει
έναν νέο στρατό, πιο μεγάλο από κάθε άλλη φορά και πιο αποφασισμένο.
Στην έβδομη μάχη νίκησε τους Άγγλους και τους απώθησε έξω από τα σύνορα
της χώρας του.
Λίγο αργότερα η Αγγλία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Σκωτίας και
τον Ρόμπερτ Μπρους ως τον νόμιμο βασιλιά της.
Ακόμα και τώρα οι κάτοικοι αυτής της χώρας θυμούνται ότι η
ανεξαρτησία τους ξεκίνησε από μια αράχνη που δεν ήταν διατεθειμένη να
εγκαταλείψει το σκοπό της...