Γιατί η αγάπη ορισμένες φορές είναι ανέφικτη;

Πολλές φορές σκεφτόμαστε ότι η πραγματική αγάπη θα πρέπει να είναι ίδια με αυτή στα παραμύθια αλλά η αγάπη δεν είναι πάντα ρόδινη.
Γιατί η αγάπη ορισμένες φορές είναι ανέφικτη; Ανάγκη, θαυμασμός, πόνος, αγάπη, φροντίδα, συμπόνια για τον άλλο, συναισθηματική εξάρτηση… Οι λόγοι είναι πάμπολλοι.

Από αμνημόνευτων χρόνων, ιστορίες ανέφικτης αγάπης γεμίζουν τις καρδιές μας, τα ράφια μας και τους τοίχους μας. Οι μεγαλύτερες λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές επιτυχίες υποκύπτουν στον πόνο μιας ανέφικτης αγάπης που διαλύεται ή που στην πραγματικότητα δεν υπήρχε ποτέ παρά μόνο στο μυαλό τους.
Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Σελεστίνα, Η Πριγκίπισσα και ο Πειρατής, Δον Ζουάν Τενόριοκαι Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου είναι μερικές από τις μεγαλύτερες λογοτεχνικές επιτυχίες που όλοι μας θυμόμαστε ως ιστορίες αγάπης και ερωτικής απογοήτευσης νέων που δεν ήταν ποτέ γραφτό να είναι μαζί.

Τα παραμύθια, οι ταινίες της Disney με την αιώνια αγάπη και οι σαπουνόπερες που μετά από εκατοντάδες αναποδιές καταφέρνουν να έχουν ένα αίσιο τέλος, μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι η αγάπη είναι πανίσχυρη και ότι όλα, αναπόφευκτα, θα έχουν ένα όμορφο τέλος.

Ωστόσο, τίποτε δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα: δεν έχουν όλες οι ιστορίες αγάπης αίσιο τέλος και υπάρχουν άλλες για τις οποίες δεν αξίζει να παλέψεις. Ορισμένες από αυτές πρέπει απλά να περιμένεις να σε προσπεράσουν ενώ άλλες δεν πλησιάζουν το πραγματικό αίσθημα της αγάπης. Γι’ αυτό το λόγο είναι καλύτερα να αφήνετε κάτι να φύγει όταν δεν μπορείτε να το κρατήσετε.

Όπως πολύ σωστά έχετε μαντέψει, αυτό το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό κύμα εγγυάται την επιτυχία καθώς έχει ένα δυνατό πλεονέκτημα: οι περισσότεροι από μας έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι με κάποια ανέφικτη αγάπη. Αλλά… Γιατί;

Γιατί αγαπάμε ανθρώπους που δεν μπορούμε να έχουμε;
Η αγάπη άνευ ορίων σε εξαντλεί, σε τρελαίνει και σε καταστρέφει. Αλλά δυστυχώς, τα συναισθήματα που αναπτύσσουμε δεν αρκούν για να αποφύγουμε αυτό το μαρτύριο και θάβουμε τους εαυτούς μας μέσα σε θραύσματα από σπασμένα γυαλιά που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να μας καταστρέφουν.

Ίσως φταίει ο ρομαντισμός που μας κάνει να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο παρά τον πόνο που μεγαλώνει σταδιακά μέσα στην καρδιά μας. Αλλά τι μας συμβαίνει; Γιατί συνεχίζουμε να αισθανόμαστε ακόμη αυτή την παρόρμηση, αυτή τη μοιραία έλξη; Εδώ είναι μερικοί λόγοι:

1. Συναισθηματικό άγχος
Ορισμένες φορές θέλουμε και χρειαζόμαστε κάποιον κοντά μας, οποιοσδήποτε και να είναι, αρκεί να είναι μαζί μας και να αισθανόμαστε αυτή την περιβόητη επιβεβαίωση. Αυτή η ανάγκη μάς προκαλεί μεγάλο άγχος που μπορεί να ηρεμήσει μόνο όταν αποκτήσουμε το αντικείμενο του πόθου μας.
Όταν αυτό το άτομο δεν είναι κοντά, το άγχος μεγαλώνει και μεγαλώνει,κάνοντας το άτομο που υποφέρει να ψάχνει διαρκώς να βρει τον άνθρωπο που αγαπά για να ηρεμήσει. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους Cindy Hazan και Phillip R. Shaver, αυτή η κατάσταση είναι πραγματικά νοσηρή.

2. Οι αντιλήψεις μας περί ρομαντισμού: πήγαινε κόντρα στο ρεύμα
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, έχουμε διδαχτεί ότι η αγάπη έχει καλές και άσχημες στιγμές. Αλλά πρέπει να ανεχτούμε και να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε και να έρθει; Αν το κάνουμε, δεν το κάνουμε επειδή το επιλέξαμε αλλά επειδή εξαναγκαστήκαμε από τις αντιλήψεις μας (αναληθές και βλαβερό).

3. Η προσοχή
Είναι απλό. Αν και είναι δύσκολο να το πιστέψουμε, ορισμένες φορές ερωτευόμαστε κάποιον χωρίς να ελπίζουμε σε κάτι, απλά και μόνο επειδή μας έδωσε λίγη προσοχή. Αυτό σίγουρα υποδηλώνει ένα πλήθος συναισθηματικών αναγκών, όπως την ανάγκη να γίνουμε αποδεκτοί.

4. Θέλω αλλά δεν θέλω
Όλως περιέργως, ορισμένοι άνθρωποι μάχονται για μια ανέφικτη αγάπη επειδή θέλουν να αποφύγουν τη δημιουργία μιας στενής σχέσης. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την τάση να ζουν σε μια ιδανική πλασματική πραγματικότητα όπου η αγάπη τους μπορεί να μείνει εξιδανικευμένη.
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Linda Hatch: «Αναζητούν σχέσεις στις οποίες το άλλο άτομο θα τους απορρίψει ή θα τους εγκαταλείψει. Είναι ένας τρόπος για να αισθάνονται ασφαλείς από τις αδυναμίες μιας πραγματικής στενής σχέσης. Η οικειότητα με το άλλο πρόσωπο θεωρείται κάτι επικίνδυνο για αυτούς».

5. Το ανέφικτο πρόσωπο θα αυξήσει την αξία τους
Αυτός είναι ο ιδανικός πλατωνικός έρωτας μιας ανεκπλήρωτης αγάπης. Ο Hector G. Barnes δηλώνει ότι: «Η λογική είναι αρκετά απλή: οι περιορισμένες πηγές αυξάνουν την αξία ενώ οι άφθονες πηγές την μειώνουν».
Το ίδιο προϊόν μετατρέπεται σε πολυτελές επειδή δεν μπορούμε να το έχουμε και το πρόσωπο που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε αποκτά ανεκτίμητη αξία. Ποιος θα μπορούσε να είναι πιο αποκλειστικός από ένα αφοσιωμένο άτομο που ποτέ δεν εγκαταλείπει τη σχέση ή πιο ποθητός από κάποιον που όλοι θέλουν να έχουν (π.χ. ένας ηθοποιός ή το πιο όμορφο αγόρι του σχολείου);

6. Θαυμασμός
Στην αγάπη, θα πρέπει να υπάρχει θαυμασμός από κοινού. Ωστόσο, υπάρχουν «αγάπες» όπου ο θαυμασμός υπάρχει μόνο από την μια πλευρά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζει να υπάρχει ο πόθος. Οποιαδήποτε σχέση ξεκινά αποκλειστικά γι αυτόν το λόγο είναι καταδικασμένη να διαλυθεί.

Είναι πραγματική αγάπη;
Όπως έχουμε δει, η ανέφικτη αγάπη μπορεί να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα. Κάθε ξεχωριστή περίπτωση θα έχει τους δικούς της λόγους και τα δικά της συναισθήματα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτό το είδος αγάπης δεν είναι υγιές.

Η αγάπη δεν είναι μόνο ευτυχία αλλά και πιθανότητα. Ορισμένες φορές το μόνο πράγμα που μας δένει με αυτό το συναίσθημα είναι η έκρηξη αδρεναλίνης και ότι αποκτά άλλο νόημα η ζωή μας.
Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε μια ανέφικτη αγάπη;

Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι αν και μας ελκύει αυτό το άτομο υπάρχει η πιθανότητα να μην μπορέσουμε να ζήσουμε μια υγιή, δημιουργική και ικανοποιητική ζωή με αυτό.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η εξιδανίκευση είναι ένα φυσιολογικό βήμα όταν αρχίζουμε να ερωτευόμαστε αλλά ακόμη και αυτό, σιγά-σιγά, αρχίζει να μας εξαντλεί. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι οι άνθρωποι δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα και στα ιδανικά της τέλειας αγάπης. Ο τρόπος που επιλέγουμε τους συντρόφους μας θα πρέπει να βασίζεται στο ποιοι είναι και όχι στα ιδανικά.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να είμαστε ρομαντικοί ή ότι η σχέση μας ή ο σύντροφός μας δεν μπορεί να πληροί μερικά από αυτά τα ιδανικά. Είναι πιθανό και επιθυμητό να το καταφέρουμε αυτό, αλλά υπάρχουν και κάποιες αδιαπραγμάτευτες αρχές που δεν πρέπει να ξεχνάμε.