Νόησε την αλήθεια και νίκησε τον φόβο σου, ο Νους είναι η αλήθεια σου αρκεί να μπορέσεις να την αντιληφθείς.
Η τελευταία προφητεία του Απόλλωνα μας λέει ότι θα έρθει και πάλι και για πάντα θα μείνει. Τι εννοούσε; ότι οι άνθρωποι και πάλι θα νοήσουν την αλήθεια μετά από μια περίοδο σκοταδισμού, και αυτή την φορά για πάντα θα ζήσουν στο φως.
Σήμερα ζούμε την μεγάλη αλλαγή που επέρχεται στον ψυχισμό των ανθρώπων, ο οποίος έχει σχέση με την κατανόηση νόηση της αλήθειας, διότι πλέον οι άνθρωποι θα αρχίσουν να σκέφτονται με τον νου της ψυχής.
Να ξεκαθαρίσουμε δυο απλά πράγματα, άλλο η ανθρωποκεντρική λογική των αντιθέτων, καλό-κακό χαρά-λύπη δράση-αντίδραση αδράνεια-φόβος, και άλλο ο νους της ψυχής ο οποίος νοείται τις ιδέες και οι ιδέες ποιούν στο αιθερικό πεδίο τις σκεπτομορφές οι οποίες υλοποιούνται στο ενεργειακό υλικό πεδίο.
Ζούμε σε έναν κόσμο νοητό, όλα είναι ένα νοερό ζωντανό όνειρο, το οποίο παίρνει μορφή από τις σκέψεις και ιδέες που νοούν οι άνθρωποι αφού είναι δημιουργοί, είτε με τον νου της ψυχής, είτε με το δίπολο θνητό μυαλό τους που αλλιώς ονομάζεται και πνεύμα.
Οι άνθρωποι ως ψυχές ενσαρκώμενοι την σάρκα στο υλικό πεδίο, ενδύονται και το δίπολο ως μυαλό, τα δύο αντίθετα ως σκέψη, μέσα σε έναν χώρο διπολικό των αντιθέτων, όπου κάθε σκέψη έχει το αντίθετο της, όπου ο φόβος απέναντι στις ανάγκες για το μέλλον τους προκαλλεί σκέψεις που προέρχονται από το αντίθετο τους, τους προκαλλεί την οργή της σκέψης τους για ότι επιθυμούν αλλά δεν το έχουν αλλά και την αδράνεια του Νου της ψυχής όταν αρχίζει ο φόβος να είναι η κύρια αιτία σκέψης που μέσα από αυτόν βλέπουν το μέλλον τους, και πλέον παύουν να υφίστανται οι ιδέες της ψυχής, και ο φόβος είναι η αιτία οι άνθρωποι με το δίπολο των σκέψεων τους να δημιουργούν στο αιθερικό πεδίο σκεπτομορφές όμοιες με τους φόβους τους, δαιμονικές αρνητικές κακές-καλές δεν έχει και τόσο σημασία, αφού η κόλαση και ο παράδεισος ανήκουν και οι δυο στο δίπολο των σκέψεων των θνητών ανθρώπων.
Ότι ζούμε εμείς το δημιουργούμε, είτε στον υλικό κόσμο είτε στον αιθερικό, αφού όλα είναι δημιουργήματα δικά μας δηλαδή όλα είναι σκεπτομορφές δικές μας σε έναν κόσμο νοητό αιθερικό-υλικό.
Οι ιδέες αποτρέπουν τις θνητές σκεπτομορφές και σκορπίζουν στο πέρασμα τους οτιδήποτε ανήκει στο δίπολο αυτού του πνεύματος της φύσης, που θέλει να μας κρατήσει για πάντα εδώ κοντά του για να του δίνουμε ζωή μέσα από τους φόβους μας οι οποίοι μας κρατούν αδρανείς απέναντι στις ιδέες.
Όποιος άνθρωπος νοήσει τις ιδέες θα νικήσει και τους φόβους του, και όποιος νικήσει τους φόβους του θα σταματήσει να είναι αδρανής, και πλέον η κίνηση των ιδεών μέσω του Νου θα επιφέρουν την ζωή μέσα από τις ιδέες και σε αυτόν τον σκοτεινό διπολικό κόσμο.
Η τελευταία προφητεία του Απόλλωνα μας λέει ότι θα έρθει και πάλι και για πάντα θα μείνει. Τι εννοούσε; ότι οι άνθρωποι και πάλι θα νοήσουν την αλήθεια μετά από μια περίοδο σκοταδισμού, και αυτή την φορά για πάντα θα ζήσουν στο φως.
Σήμερα ζούμε την μεγάλη αλλαγή που επέρχεται στον ψυχισμό των ανθρώπων, ο οποίος έχει σχέση με την κατανόηση νόηση της αλήθειας, διότι πλέον οι άνθρωποι θα αρχίσουν να σκέφτονται με τον νου της ψυχής.
Να ξεκαθαρίσουμε δυο απλά πράγματα, άλλο η ανθρωποκεντρική λογική των αντιθέτων, καλό-κακό χαρά-λύπη δράση-αντίδραση αδράνεια-φόβος, και άλλο ο νους της ψυχής ο οποίος νοείται τις ιδέες και οι ιδέες ποιούν στο αιθερικό πεδίο τις σκεπτομορφές οι οποίες υλοποιούνται στο ενεργειακό υλικό πεδίο.
Ζούμε σε έναν κόσμο νοητό, όλα είναι ένα νοερό ζωντανό όνειρο, το οποίο παίρνει μορφή από τις σκέψεις και ιδέες που νοούν οι άνθρωποι αφού είναι δημιουργοί, είτε με τον νου της ψυχής, είτε με το δίπολο θνητό μυαλό τους που αλλιώς ονομάζεται και πνεύμα.
Οι άνθρωποι ως ψυχές ενσαρκώμενοι την σάρκα στο υλικό πεδίο, ενδύονται και το δίπολο ως μυαλό, τα δύο αντίθετα ως σκέψη, μέσα σε έναν χώρο διπολικό των αντιθέτων, όπου κάθε σκέψη έχει το αντίθετο της, όπου ο φόβος απέναντι στις ανάγκες για το μέλλον τους προκαλλεί σκέψεις που προέρχονται από το αντίθετο τους, τους προκαλλεί την οργή της σκέψης τους για ότι επιθυμούν αλλά δεν το έχουν αλλά και την αδράνεια του Νου της ψυχής όταν αρχίζει ο φόβος να είναι η κύρια αιτία σκέψης που μέσα από αυτόν βλέπουν το μέλλον τους, και πλέον παύουν να υφίστανται οι ιδέες της ψυχής, και ο φόβος είναι η αιτία οι άνθρωποι με το δίπολο των σκέψεων τους να δημιουργούν στο αιθερικό πεδίο σκεπτομορφές όμοιες με τους φόβους τους, δαιμονικές αρνητικές κακές-καλές δεν έχει και τόσο σημασία, αφού η κόλαση και ο παράδεισος ανήκουν και οι δυο στο δίπολο των σκέψεων των θνητών ανθρώπων.
Ότι ζούμε εμείς το δημιουργούμε, είτε στον υλικό κόσμο είτε στον αιθερικό, αφού όλα είναι δημιουργήματα δικά μας δηλαδή όλα είναι σκεπτομορφές δικές μας σε έναν κόσμο νοητό αιθερικό-υλικό.
Οι ιδέες αποτρέπουν τις θνητές σκεπτομορφές και σκορπίζουν στο πέρασμα τους οτιδήποτε ανήκει στο δίπολο αυτού του πνεύματος της φύσης, που θέλει να μας κρατήσει για πάντα εδώ κοντά του για να του δίνουμε ζωή μέσα από τους φόβους μας οι οποίοι μας κρατούν αδρανείς απέναντι στις ιδέες.
Όποιος άνθρωπος νοήσει τις ιδέες θα νικήσει και τους φόβους του, και όποιος νικήσει τους φόβους του θα σταματήσει να είναι αδρανής, και πλέον η κίνηση των ιδεών μέσω του Νου θα επιφέρουν την ζωή μέσα από τις ιδέες και σε αυτόν τον σκοτεινό διπολικό κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου