«Η ανησυχία είναι σαν κουνιστή πολυθρόνα. Σου δίνει κάτι να κάνεις, αλλά δεν σε πάει πουθενά», λέει ένα σοφό ρητό.
«Δεν υπάρχει περιορισμός για το πόσο μπορείς να ανησυχήσεις. Μπορείς ν΄ ανησυχείς όλη μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Η ανησυχία όμως, πέρα του ότι απασχολεί το μυαλό σου με τη δυσάρεστη παρουσία της, δεν μπορεί να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε άλλο. Και αυτό γιατί υπάρχουν δύο κατηγορίες πραγμάτων στον κόσμο: αυτά που μπορούμε να ελέγξουμε και αυτά που δεν μπορούμε να ελέγξουμε.
Εάν κάτι μπορείς να το ελέγξεις, σχεδίασε ένα πλάνο δράσης και εφάρμοσέ το. Γιατί να ανησυχείς εφόσον είναι αντιμετωπίσιμο;
Εάν κάτι δεν μπορείς να το ελέγξεις ή δεν επιλύεται, τότε και πάλι ποιο όφελος υπάρχει στην ανησυχία»;
«Δεν υπάρχει περιορισμός για το πόσο μπορείς να ανησυχήσεις. Μπορείς ν΄ ανησυχείς όλη μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Η ανησυχία όμως, πέρα του ότι απασχολεί το μυαλό σου με τη δυσάρεστη παρουσία της, δεν μπορεί να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε άλλο. Και αυτό γιατί υπάρχουν δύο κατηγορίες πραγμάτων στον κόσμο: αυτά που μπορούμε να ελέγξουμε και αυτά που δεν μπορούμε να ελέγξουμε.
Εάν κάτι μπορείς να το ελέγξεις, σχεδίασε ένα πλάνο δράσης και εφάρμοσέ το. Γιατί να ανησυχείς εφόσον είναι αντιμετωπίσιμο;
Εάν κάτι δεν μπορείς να το ελέγξεις ή δεν επιλύεται, τότε και πάλι ποιο όφελος υπάρχει στην ανησυχία»;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου