Από μικροί ονειρευόμαστε πότε θα γίνουμε 18, να είμαστε ανεξάρτητοι, να μην δίνουμε λογαριασμό σε κανέναν. Ονειρευόμαστε ότι όταν φτάσουμε στην ηλικία αυτή, θα μπορέσουμε να αποτινάξουμε τον πατρικό ζυγό και να πορευτούμε στη ζωή όπως νομίζουμε εμείς. Πόσο όμως ανταποκρίνεται το παραπάνω στην πραγματικότητα;
Ενηλικίωση δεν είναι όμως απλά το να γίνουμε 18 και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Η πατρική μας οικογένεια μας έχει γαλουχήσει και η προσωπικότητα μας έχει αναπτυχθεί με βάση συγκεκριμένα πρότυπα, τα οποία ακολουθούμε σε όλη την ζωή μας και μεταφέρουμε και στην οικογένεια που δημιουργούμε εμείς, την πυρηνική μας οικογένεια. Το παραπάνω συνεπάγεται ένα κόστος για εμάς σε προσωπικό επίπεδο. Συνεπώς, ενηλικίωση σημαίνει να αναγνωρίσουμε ποια κομμάτια από τον ρόλο που είχαμε στην πατρική μας οικογένεια και κουβαλάμε ακόμα δεν τα θέλουμε πια και πρέπει να αποτινάξουμε. Η αναγνώριση είναι το πρώτο και το πιο δύσκολο κομμάτι. Το αμέσως επόμενο δυσκολότερο, είναι να τα δουλέψουμε και να δούμε πώς θα τα αποβάλλουμε. Αυτό σημαίνει ενηλικίωση και είναι επίπονη διαδικασία που καλό είναι να γίνεται με την βοήθεια ενός ειδικού.
Στην προσπάθεια μας να δουλέψουμε κάποια θέματα που μας απασχολούν, ίσως κάνουν την εμφάνιση τους φοβίες ή/και εφιάλτες. Τι μπορεί να μας λένε για εμάς; Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν διάφορες φοβίες, πχ. υψοφοβία, κλειστοφοβία κλπ. Σύμφωνα με την κλασική θεωρία του συμπεριφορισμού, πίσω από κάθε φοβία, υπήρχε ένα γεγονός που είχε συμβεί και ευθύνεται για αυτήν. Για παράδειγμα κλειστήκαμε σε μικρό ασανσερ για 2 ώρες με άλλα 2 άτομα και από τότε δεν μπορούμε να είμαστε σε κλειστούς χώρους, γιατί νιώθουμε ότι πνιγόμαστε. Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα ή κρύβεται και κάτι άλλο πιο βαθύ πίσω από την φοβία μας; Μπορεί επίσης να βλέπουμε εφιάλτες που να αναπαριστούν αυτές τις φοβίες μας και εμείς να αναρωτιόμαστε πώς γίνεται ενώ δεν είναι κάτι που μας αγχώνει στην καθημερινότητα μας (πχ. δεν μένουμε στον 24ο όροφο και πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε ασανσερ), να το βιώνουμε τόσο αγχωτικό.
Τις περισσότερες φορές αν προσπαθήσουμε να δούμε πιο βαθιά, την ουσία των θεμάτων που μας απασχολούν, ίσως διαπιστώσουμε ότι το κεντρικό θέμα των φοβιών και των κακών ονείρων, είναι ότι είμαστε εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση από την οποία η διαφυγή είναι πολύ δύσκολη. Πολλά θέματα μπορεί να κρύβονται πίσω από τις φοβίες μας. Θέματα που μπορεί να προέρχονται από την παιδική μας ηλικία και εμείς ως ενήλικες να πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε βάζοντας “γυαλιά με άλλους φακούς”, αλλάζοντας οπτική και υιοθετώντας μια πιο ενήλικη στάση ζωής.
Ενηλικίωση δεν είναι όμως απλά το να γίνουμε 18 και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Η πατρική μας οικογένεια μας έχει γαλουχήσει και η προσωπικότητα μας έχει αναπτυχθεί με βάση συγκεκριμένα πρότυπα, τα οποία ακολουθούμε σε όλη την ζωή μας και μεταφέρουμε και στην οικογένεια που δημιουργούμε εμείς, την πυρηνική μας οικογένεια. Το παραπάνω συνεπάγεται ένα κόστος για εμάς σε προσωπικό επίπεδο. Συνεπώς, ενηλικίωση σημαίνει να αναγνωρίσουμε ποια κομμάτια από τον ρόλο που είχαμε στην πατρική μας οικογένεια και κουβαλάμε ακόμα δεν τα θέλουμε πια και πρέπει να αποτινάξουμε. Η αναγνώριση είναι το πρώτο και το πιο δύσκολο κομμάτι. Το αμέσως επόμενο δυσκολότερο, είναι να τα δουλέψουμε και να δούμε πώς θα τα αποβάλλουμε. Αυτό σημαίνει ενηλικίωση και είναι επίπονη διαδικασία που καλό είναι να γίνεται με την βοήθεια ενός ειδικού.
Στην προσπάθεια μας να δουλέψουμε κάποια θέματα που μας απασχολούν, ίσως κάνουν την εμφάνιση τους φοβίες ή/και εφιάλτες. Τι μπορεί να μας λένε για εμάς; Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν διάφορες φοβίες, πχ. υψοφοβία, κλειστοφοβία κλπ. Σύμφωνα με την κλασική θεωρία του συμπεριφορισμού, πίσω από κάθε φοβία, υπήρχε ένα γεγονός που είχε συμβεί και ευθύνεται για αυτήν. Για παράδειγμα κλειστήκαμε σε μικρό ασανσερ για 2 ώρες με άλλα 2 άτομα και από τότε δεν μπορούμε να είμαστε σε κλειστούς χώρους, γιατί νιώθουμε ότι πνιγόμαστε. Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα ή κρύβεται και κάτι άλλο πιο βαθύ πίσω από την φοβία μας; Μπορεί επίσης να βλέπουμε εφιάλτες που να αναπαριστούν αυτές τις φοβίες μας και εμείς να αναρωτιόμαστε πώς γίνεται ενώ δεν είναι κάτι που μας αγχώνει στην καθημερινότητα μας (πχ. δεν μένουμε στον 24ο όροφο και πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε ασανσερ), να το βιώνουμε τόσο αγχωτικό.
Τις περισσότερες φορές αν προσπαθήσουμε να δούμε πιο βαθιά, την ουσία των θεμάτων που μας απασχολούν, ίσως διαπιστώσουμε ότι το κεντρικό θέμα των φοβιών και των κακών ονείρων, είναι ότι είμαστε εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση από την οποία η διαφυγή είναι πολύ δύσκολη. Πολλά θέματα μπορεί να κρύβονται πίσω από τις φοβίες μας. Θέματα που μπορεί να προέρχονται από την παιδική μας ηλικία και εμείς ως ενήλικες να πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε βάζοντας “γυαλιά με άλλους φακούς”, αλλάζοντας οπτική και υιοθετώντας μια πιο ενήλικη στάση ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου