Σαν από μηχανής Θεός...

"Εκεί που έλεγες θα 'μαι πάντα χαμένος, η αγάπη έρχεται στο τέλος"...

Πόσες αλήθειες μπορούν να κρύβονται πίσω από αυτό τον στίχο; Αναρωτήθηκες ποτέ πόση ψυχική δύναμη χρειάζεται για να προχωρήσεις παρακάτω μετά από έναν χωρισμό; "Θα σ'αγαπώ για πάντα", λες, μα κατά πόσο το "για πάντα" είναι εφικτό; Είναι δυνατόν να επιμένει, να υπομένει, να ελπίζει και να προσπαθεί ο άνθρωπος σε κάτι ανύπαρκτο, απατηλό; Όχι...Γιατί ο άνθρωπος είναι πεισματάρης, υπομονετικός μα χρειάζεται να νιώσει κι ένα απαλό χάδι, μια ζεστή αγκαλιά...Κι εκεί που είχες εναποθέσει όλες σου τις ελπίδες, εκεί που πίστευες πως θα είσαι για πάντα κολλημένος στο παρελθόν, τσουπ! Αναπάντεχα εμφανίζεται μπροστά σου το πιο χαριτωμένο μουτράκι, σκάει ένα χαμογελάκι και μαζί χαμογελάς κι εσύ, κι όλο σου το είναι, κι όλη η πλάση μαζί σου!

Ξαφνιάζεσαι, "είναι δυνατόν;" αναρωτιέσαι! Μέχρι χθες "θρηνούσες" για τα αποκαϊδια του εαυτού σου που σκορπίστηκαν εδώ κι εκεί αγκαζέ με το "αντίο", τα ανεκπλήρωτα όνειρα και τις υποσχέσεις, τα "γιατί" και τα αναπάντητα ερωτήματα που σου άφησε η περασμένη αγάπη...Κι όμως, είναι δυνατόν! Ποιός δεν έχει ανάγκη από κάποιον που μόνο χαμόγελο, χαρά και τρυφερότητα του προσφέρει; Ανταλλάζεις μερικά μηνυματάκια στα πεταχτά και περιμένεις να 'ρθει το βράδυ για να μιλήσετε με τις ώρες στο τηλέφωνο! Να πείτε τα νέα σας, να μιλήσετε για την επικαιρότητα, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία σήμερα. Αφού οι απόψεις σας συμφωνούν, κάπου αποφασίζετε να σταματήσετε να μιλάτε για την οικονομία, την πολιτική...Σιωπή στ' ακουστικό...Το μυαλό σου γυρνάει με ταχύτητα πέραν των 200 χιλιομέτρων ανά λεπτό, προσπαθείς να βρεις, να σκεφτείς το επόμενο ενδιαφέρον θέμα προς συζήτηση. Ξάφνου ακούς την φωνή του! Ήρεμη, βραχνή, τόσο αντρίκια που σου προκαλεί ανατριχίλα! Ρίχνει ένα αστειάκι, σπάει ο πάγος κι εσύ ξεσπάς σε γέλια! Ξεσπάς σε γέλια γιατί το έχεις ανάγκη, έχεις ανάγκη να θυμηθείς πώς είναι να γελάς με όλη σου τη ψυχή. 'Εχεις ανάγκη ν΄ακούσεις από κάποιον να σου λέει "θα κάνω τα πάντα για να γελάς, θέλω να γελάς κάθε ώρα και στιγμή της ημέρας"...

Σαν από μηχανής Θεός μια νέα αγάπη, ένα νέο φλερτ σε βγάζει από τη δίνη, το μαρτύριο σου, φτάνει να το θες πραγματικά. Υπάρχουν τόσα άτομα εκεί έξω που περιμένουν να τους δώσεις μια πρώτη ευκαιρία να σε κάνουν να χαμογελάσεις, να σε αγαπήσουν! Γιατί λοιπόν να επιμένεις να δίνεις δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες σε αυτούς που όχι μόνο σου προκαλούν πόνο, αλλά τον εντείνουν σκόπιμα λες και "φτιάχνονται" βλέποντάς σε να υποφέρεις...Ναι μεν δεν μπορείς να ελέγξεις ποιά άτομα μπαίνουν στη ζωή σου, μπορείς όμως να επιλέξεις ποιά άτομα αξίζει να μείνουν!

Απλά θυμήσου πως στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Αν δεν είναι καλά, τότε δεν είναι το τέλος!