Σε αυτή την Κατάσταση η Συνείδηση δεν έχει κέντρο, εγώ, περιττές μνήμες, παρελθόν, εμπειρίες. Βιώνει το Τώρα. Είναι μη-δυαδική κι είναι «όλα». Η Συνείδηση Εδώ αποκαλύπτεται Άχρονη και ταυτόχρονα βιώνει τον χρόνο, σαν τώρα που ρέει. Είναι μη τοπική στην φύση της και ταυτόχρονα εκδηλώνεται στο σώμα, τις ελεύθερες αισθήσεις, τον κόσμο.
Στην πραγματικότητα μια Τέτοια Συνείδηση Βιώνει την Ζωή, την ζωή σαν «Αντίληψη» κι όχι σαν «περιεχόμενο». Ακόμα κι αν το σώμα (ο φορέας εκδήλωσης στον υλικό κόσμο) καταρεύσει, αν οι αισθήσεις καταρεύσουν κι ο κόσμος σβήσει από την επίγνωση, η Αίσθηση της Ζωής είναι ακόμα εδώ, παρούσα. Μόνο το «περιεχόμενο» αλλάζει. Ενεργοποιείται ο λεπτότερος φορέας Ζωής κι έχουμε εμπειρία ενός άλλου, εξίσου αληθινού κόσμου.
Η «μελέτη» κι εμβάθυνση αυτής της απλής φυσικής δυνατότητας που έχουμε σαν άνθρωποι (να αποσυρόμαστε από την εξωτερική δραστηριότητα κι εμπειρία) μπορεί να μας προετοιμάσει και να μας καθοδηγήσει στην μετάβαση στους αόρατους κόσμους.
Στα αλήθεια υπάρχουν ακόμα Βαθύτερες Εμπειρίες της Συνείδησης, όπου η Ζωή Βιώνεται πέρα από την «Αντίληψη» όταν Βυθιζόμαστε σε ΑΥΤΟ που έχει την «εμπειρία». Εδώ δεν υπάρχει παρά η ομοιογενής πραγματικότητα από την οποία προέρχονται όλα και στην οποία επιστρέφουν όλα στο τέλος του κοσμικού χρόνου.
Το σημαντικό που πρέπει πάντα να είναι παρόν στην επίγνωσή μας είναι απλά ότι μόνο όταν Επιστρέφουμε στο Βάθος της Ύπαρξης, της ύπαρξής μας, Βιώνουμε την Ησυχία, την αληθινή αντίληψη της ζωής (που μας φέρνει στο «παρόν»), ζούμε πραγματικά αυτό που είναι (ό,τι κι αν είναι) και προχωράμε ειρηνικά στο Ταξίδι της Ζωής.
Έξω δεν υπάρχει τίποτα άλλο από την φαντασία του ανθρώπου που δημιουργεί ανθρώπινους και μη-ανθρώπινους κόσμους. Κι ανάλογα το Ερεβοκτόνο Φως που έχουμε μέσα μας ζούμε το πέρασμα της ζωής ή την κόλαση του αδιέξοδου. Γρηγορείτε αδελφοί, γρηγορείτε για να μην εισέλθετε στον πειρασμό της φαντασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου