Σας θυμίζουν κάτι οι παραπάνω δηλώσεις; Είμαστε άραγε έρμαια των γονίδιών μας και, συνεπώς, ισοβίως καταδικασμένοι να ακολουθούμε παθητικά το προκαθορισμένο μας πεπρωμένο ή μήπως υπάρχει ένας άλλος, περισσότερο ποιοτικός τρόπος να ζούμε;
Το DNA δεν διαφεντεύει την ύπαρξη μας
Η επικρατούσα αντίληψη ότι ισοδυναμούμε με εύθραυστες βιοχημικές μηχανές που ελέγχονται εξολοκλήρου από τη γενετική τους προδιάθεση, εισάγοντάς μας, μέσω και της άρτιας επιστημονικής τεκμηρίωσης, σε ένα διαφορετικό επίπεδο ύπαρξης. Ο κυτταρικός βιολόγος, πρωτοπόρος στη γεφύρωση της επιστήμης και της πνευματικότητας, μας ξεναγεί σε έναν κόσμο απύθμενων δυνατοτήτων και φωτεινών προοπτικών και μας ωθεί στη βαθιά συνειδητοποίηση ότι είμαστε οι απόλυτοι δημιουργοί της πραγματικότητάς μας.
Πώς, όμως, θα ανακτήσουμε τον έλεγχο της πορείας μας και θα οδεύσουμε προς τη ευτυχία και την υγεία που αξίζουμε; Αναμφισβήτητα, το DNA μοιάζει να διαφεντεύει την ύπαρξή μας, αφού ενώ αρχικά θεωρούταν υπεύθυνο μονάχα για τα φυσικά μας χαρακτηριστικά, στη συνέχεια καταλήξαμε να πιστεύουμε ότι ρυθμίζει εξίσου το συναίσθημα και τις εκδηλώσεις της συμπεριφορά μας. Είμαστε άραγε όντως γεννημένοι με ελαττωματικά γονίδια που μας στερούν την ευτυχία;
Η ζωή ενός κυττάρου ελέγχεται θεμελιωδώς από το φυσικό και ενεργειακό του περιβάλλον, με μια μικρή μόνο συνεισφορά από τα γονίδια. Καθώς λοιπόν ο άνθρωπος αποτελείται από 50 τρισεκατομμύρια κύτταρα, ο χαρακτήρας του βίου μας καθορίζεται έντονα και από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος.
Καταλυτικός ο ρόλος του περιβάλλοντος στην πυροδότηση των γενετικών τάσεων
Χαρακτηριστικό είναι πως ενώ οι διαταραχές της υγείας που οφείλονται σε ένα μόνο γονίδιο επηρεάζουν λιγότερο από το 2% του πληθυσμού, ασθένειες όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα που ισοδυναμούν με τις μάστιγες της σύγχρονης εποχής εμφανίζονται ως συνέπεια περίπλοκων διασυνδέσεων μεταξύ πολλαπλών γονιδίων και περιβαλλοντικών παραγόντων. Εάν λοιπόν μέχρι σήμερα δηλώναμε βέβαιοι πως τα γονίδια καθορίζουν την πορεία μας, ίσως έφτασε η στιγμή να αναθεωρήσουμε τις αντιλήψεις μας παύοντας να θεωρούμε τον εαυτό μας θύμα της κληρονομικότητας.
Για παράδειγμα, γίνεται πολύς λόγος για τα γονίδια BR CAI και BR CA2 του καρκίνου του μαστού αλλά δεν εστιάζουμε αρκετά στο υπόλοιπο 95% των περιπτώσεων της συγκεκριμένης ασθένειας, που συνδέεται με περιβαλλοντικές προκλήσεις. Και έπειτα γνωρίζουμε ότι ο διάσημος επιστήμων και γιατρός Ντιν Όρνις αλλάζοντας τη δίαιτα και τον τρόπο ζωής των ασθενών με καρκίνο του προστάτη για 90 ημέρες κατάφερε να μεταβάλλει τη δράση 5000 γονιδίων τους; Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι το εξής: Αμφισβητώντας το γενετικό μας πεπρωμένο, αναλαμβάνουμε την ευθύνη της εξέλιξής μας. Αν υποθέσουμε εξάλλου πως το γονίδιο αποτελεί το κλειδί του αυτοκινήτου μας, χωρίς το πρόσωπο που γυρίζει το κλειδί στον διακόπτη- δηλαδή χωρίς εμάς- πώς είναι δυνατόν να πυροδοτηθούν οι γενετικές τάσεις;
Το υποσυνείδητο δημιουργεί την πραγματικότητά μας
Η σύνδεση της βιολογίας με την πεποίθηση αποδεικνύεται πανίσχυρη. Γινόμαστε πράγματι αυτό που περιμένουμε και, συνεπώς, διαθέτουμε τη δύναμη να επιδράσουμε στο σώμα μας μέσω των ίδιων των συλλογισμών μας. Η θετική σκέψη όμως δεν λειτουργεί ως πανάκεια, καθώς δεν αρκεί να επιθυμούμε κάτι αλλά χρειάζεται να εκτυπώσουμε το μήνυμα στο υποσυνείδητο μας.
Ίσως θέλουμε να ανακτήσουμε την υγεία μας, εάν όμως τροφοδοτούμε συνεχώς το νου μας με εικόνες αρρώστιας, πιθανότατα δεν θα προσελκύσουμε αυτό που επιθυμούμε αλλά εκείνο που φοβόμαστε. Το ενθαρρυντικό, βέβαια, είναι πως ακόμη και αν στην παιδική ηλικία εμφυτεύτηκε σε εμάς η πεποίθηση πως δεν αξίζουμε την ευτυχία, έχουμε τη δυνατότητα να παρέμβουμε στον προγραμματισμό μας αντικαθιστώντας τις περιοριστικές μας αντιλήψεις με νέες, περισσότερο δημιουργικές.
Η Βιολογία της Πεποίθησης απελευθερώνει την απεριόριστη δύναμη του νου μας. Παραθέτοντας τα πρωτοποριακά συμπεράσματα των πολυετών ερευνών αλλά και εκείνα κορυφαίων επιστημόνων της επιγενετικής, ο συγγραφέας μετασχηματίζει ριζικά στον τρόπο που κατανοούμε τον κόσμο ωθώντας μας στην σπουδαιότερη ανακάλυψη: Το σώμα μας αλλάζει μόλις αλλάξουμε τις σκέψεις μας.
Τι περιμένουμε λοιπόν; Εάν οι πεποιθήσεις μας δρουν σαν φίλτρα κάμερας γιατί δεν επιλέγουμε ένα φίλτρο που μας πλημμυρίζει από χαρά και ευεξία; Μπορούμε σήμερα κιόλας να αντικαταστήσουμε τις αρνητικές υποβολές που υπονομεύουν την υγεία μας με άλλες που την προάγουν. Γιατί ενώ ασφαλώς και δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρέμβουμε άμεσα στους κώδικές των γενετικών μας σχεδίων, είμαστε απολύτως ικανοί να μεταβάλλουμε τον νου μας, προσαρμόζοντας τη βιολογία στις νέες μας πεποιθήσεις.
Η γονεϊκή συνειδητότητα και η ευθύνη του εαυτού μας
Ας εξετάσουμε προσεκτικά ποιοι φόβοι παρακωλύουν την ανάπτυξή μας. Ποια είναι η πηγή της προέλευσής τους και κατά πόσο η προσκόλλησή μας σε αυτούς συμβάλλει στην ολοκληρωμένη ζωή που ονειρευόμαστε; Έφτασε η στιγμή να αποτινάξουμε τις σκιές, επιλέγοντας το φως της αγάπης, αφού η δημιουργία στοργικών δεσμών διαβεβαιώνει τον νου μας πως ακόμη και όταν απειλούμαστε θα υπάρχει κάποιος εκεί κοντά έτοιμος να μας σώσει.
Μας κάνει να αναρωτιόμαστε: Εάν το περιβάλλον πυροδοτεί τα γονίδιά μας, κατά πόσο εμείς κατανοούμε την ευθύνη που μας αναλογεί σε ό,τι αφορά την αποτελεσματική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς; Μυώντας μας στην τέχνη της γονεϊκής συνειδητότητας, να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας τις συνθήκες που θα τους επιτρέψουν να καλλιεργήσουν στο μέγιστο τις δυνατότητές τους.
Μια ριζοσπαστική θεώρηση του κόσμου μας περιμένει να την εξερευνήσουμε και ένα σύνολο πρωτοποριακών ανακαλύψεων μας παρέχει τα εργαλεία που χρειαζόμαστε προκειμένου να ανακτήσουμε την κυριαρχία της ζωής μας και να αναδειχθούμε θριαμβευτές του πεπρωμένου μας. Είμαστε πρόθυμοι να αναλάβουμε την πλήρη ευθύνη του εαυτού μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου