Η αμοιβαιότητα είναι από τα βασικότερα ίσως χαρακτηριστικά που κάποιος ψάχνει σε μια σχέση. Κι όμως, ενώ την ψάχνουμε όλοι, υπάρχει μια απορία αναπάντητη: τι είναι στην πραγματικότητα εκείνο που κάνει μια σχέση αμοιβαία; Τι είναι εκείνο που σε κάνει να θέλεις να έχεις κάποιον στη ζωή σου και να σε θέλει εξίσου παρόντα στη δική του;
Η αμοιβαιότητα αρχίζει εκεί που τελειώνει η ασυμμετρία στη σχέση, η οποία ασυμμετρία συμβαίνει όταν ο ένας δίνει τα πάντα, με λίγα ή και καθόλου αρκετές φορές ανταλλάγματα, σ’ εκείνον που απλώς τα λαμβάνει χωρίς ν’ ανταποδίδει. Όταν αυτή η ανισότητα καταργηθεί, σταδιακά μέσα από γοργά βήματα ξεκινά δειλά δειλά να έρχεται το αμοιβαίο στην επιφάνεια, κάνοντας ταυτόχρονα τη σχέση περισσότερο υγιή.
Ένας ακόμη παράγοντας είναι η ισορροπία, η αρμόνια που βρίσκεται στη σχέση όταν κι οι δύο μπορείτε να είστε ευτυχείς, τόσο με το να δίνετε, όσο και με το να παίρνετε. Για να χαρακτηριστεί μια σχέση ως αμοιβαία θα πρέπει να σκεφτούν κι οι δύο τη δυναμική της, δηλαδή σε ποιο σημείο βρίσκονται ανάμεσα στα αισθήματα που προσφέρουν και σ’ εκείνα που αποδέχονται. Όταν μπορέσουν να κατανοήσουν και να πετύχουν μια δυναμική σταθερότητα με βάση το τι προσδοκά ο καθένας, τότε η αλληλεπίδραση ξεκινά σιγά-σιγά ν’ αλλάζει, οδηγώντας σε μια ισορροπία.
Το βασικότερο όμως κομμάτι για να γίνει αμοιβαίος ένας έρωτας, ξεκινάει απ’ εσάς τους ίδιους, ακριβώς επειδή είναι πολύ σημαντικό να ξέρετε τι απαιτείτε και τι περιμένετε. Δημιουργείτε μια σχέση δίκαιη, ειλικρινή κι αμοιβαία πρώτα απ’ όλα με τους εαυτούς σας, και μετά με το ταίρι σας- παράγοντας πολύ σημαντικός για να μπορείτε να βάζετε τον άνθρωπό σας σε μια θέση που δε θα αισθάνεται διαρκώς πως κάτι του λείπει ή πως η σχέση αυτή τον αδικεί.
Έπειτα, είναι κι οι συζητήσεις. Οι ξεκάθαρες συζητήσεις, οι διάλογοι με χημεία. Όταν κατανοείτε ο ένας τον άλλον χωρίς εξήγηση, συνεννοείστε με τα μάτια και ξέρετε τι θέλει να πει ο σύντροφός σας χωρίς να αρθρώσει λέξη, τότε σαφώς η σχέση περνάει σε ένα επίπεδο πολύ πιο ουσιαστικό κι αμοιβαίο, αφού η επικοινωνία ποτέ δεν μπορεί να είναι μονομερής. Όταν αντιλαμβάνεστε πολύ καλά ο ένας τον άλλον κι επικοινωνείτε χωρίς μυστικά και κατάλοιπα, είστε ένα βήμα πιο κοντά στην αμοιβαιότητα.
Εξίσου σημαντική κι η έλξη· χωρίς να είναι ίδια κι από τις δύο πλευρές, αμοιβαία σχέση δύσκολα υπάρχει. Κάτι που φαίνεται να ισχύει και για τα συναισθήματα: όταν δεν εντοπίζετε κοινές συνιστώσες σ’ αυτά, μάλλον η αμοιβαιότητα δεν είναι πολύ κοντά στον δρόμο σας- δεν είναι άλλωστε τα πάντα μόνο το ερωτικό κομμάτι. Αν δεν υπάρχει η αγάπη ως σύνδεση -που είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα- αν δε νιώθετε πως είστε ομάδα και πως δε σας ενώνει η επιλογή σας να είστε μαζί αλλά οποιαδήποτε φοβία, ίσως δεν κυλούν όλα ρολόι, τελικά.
Υπάρχουν όμως κι εκείνα που φαντάζουν πιο μικρά, αλλά εν τέλει ίσως να είναι και τα πιο σπουδαία. Για παράδειγμα, μια κοινή ιδεολογία, τι αντίληψη έχετε για τη ζωή, η ανάγκη να κάνετε και παρέα, οι συνήθειες κι η θέληση να υπάρξει ένα μοτίβο, μια ζωή που θα είναι των δυο σας, χωρίς πισινές, χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Το συμπέρασμα είναι πως η αγάπη που κάνει τη σχέση αμοιβαία, έρχεται από την ψυχή κι εκφράζεται όταν δύο άτομα, συνειδητοποιημένα, προσφέρουν ελεύθερα τους εαυτούς τους ο ένας στον άλλον. Αρκεί να θυμάστε πως όποιος αγαπά πραγματικά, θέλει το άλλο άτομο να είναι ευτυχισμένο χωρίς να απαιτεί τη δική του ευτυχία ως αντάλλαγμα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου