Είμαι εγώ. Τα σωστά μου, τα λάθη μου, τα πάνω μου και τα κάτω μου. Ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος. Αυτή είμαι! Εγωιστικό; Αληθινό θα έλεγα. Ποιο το νόημα να βρω κάποιον να με συμπληρώσει; Θέλω να βρω μόνο αυτόν που θα με νιώσει. Αυτόν που θα με δεχτεί έτσι όπως είμαι, και εγώ αντίστοιχα να δεχτώ εκείνον.
Να είσαι με τον σύντροφο σου όχι γιατί εξαρτάσαι ούτε γιατί νιώθεις μισή χωρίς αυτόν. Πόσο κρίμα να δεχόμαστε πως είμαστε άνθρωποι μισοί, ανολοκλήρωτοι σαν προσωπικότητες. Τι να προσφέρεις αλήθεια στον άλλον; Μισή καρδιά; Μισή αγάπη; Όχι. Περνάμε τον χρόνο μας σε ένα αέναο κυνήγι ψάχνοντας να βρούμε τι; Ακόμα ένα μισό άνθρωπο να φτιάξουμε έναν ολόκληρο.
Και για ποιο λόγο να θέλει και εκείνος κάτι μισό; Πόσο βαθιά και αληθινά μπορεί να αγαπήσει κάποιος που βλέπει στον άλλον το άλλο μισό του εαυτού του; Και πόσο δύο διαφορετικά μισά μπορούν να γίνουν ένα ολόκληρο; Αγάπα σε μένα τις λεπτομέρειες αυτές που με κάνουν ξεχωριστή. Το ίδιο θα κάνω και εγώ. Θα αγαπήσω τα ελαττώματα που σε κάνουν ξεχωριστό στα μάτια μου. Ας λύσουμε πρώτα ότι θέματα έχουμε μέσα μας και μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να ξέρουμε τι ζητάμε και από τους άλλους. Σημαντικό να ξέρεις τι ζητάς. Είναι ο μόνος δρόμος για να φτάσουμε πραγματικά στο «εμείς».
Αυτό προϋποθέτει δύναμη και πίστη στον εαυτό μας. Να μάθουμε να στεκόμαστε μόνοι ώστε να γίνουμε ολόκληροι πρώτα εμείς, και μετά να δώσουμε χρόνο στο να βρούμε ένα σύντροφο με μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα για να χτίσουμε το «εμείς». Χωρίς εξαρτήσεις , με μόνη βάση το πόσο πολύ θέλουμε τον άλλον και όχι το πόσο τον χρειαζόμαστε. Και κυρίως όχι γιατί δεν έχουμε κάτι καλύτερο να ασχοληθούμε, πέφτοντας στην έτσι στην παγίδα να εξιδανικεύουμε ανθρώπους καθώς και να δικαιολογούμε συμπεριφορές που δεν μας ταιριάζουν.
Δέξου το ολόκληρο που έχω να σου δώσω, ταίριαξε με τις ατέλειες μου, δες τον κόσμο λίγο μέσα από την δική μου ματιά και πάμε. Τίποτα μισό δεν είναι ωραίο άλλωστε. Δώσε μου την δική σου ολόκληρη εκδοχή για να μπορέσουμε να φτιάξουμε μια ζωή με αμοιβαία αισθήματα και υποχωρήσεις. Άσε τα μισά να περιμένουν. Ίσως κάποτε βαρεθούν και καταλάβουν την άξια του ολόκληρου!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου