ακούστε μας στη σιωπή σας.
Ας μας αποκαλύψουν μυστικές φωνές πού ‘ναι ο κρυψώνας σας;
Σε τι όρη ψηλά σας κρύβει από τους θνητούς ο ήλιος;»
(E. B. Browning)
Είναι αλήθεια ότι ο καιρός, ο χρόνος ο αλεστής, είναι ο καλύτερος δείκτης και απο-δείκτης. Μίας σειράς πραγμάτων, αλλά και της συνέπειας, της καθαρότητας, της αλκής και της επιμονής. Και για αυτό τον εμπιστευόμαστε εμείς. Ως μοναδικό μας σύμμαχο για να απο-δείξει και να κατα-δείξει. Το ποιοί είμαστε εμείς και ποια εντέλει η ειδοποιός διαφορά μας από τους «άλλους». Από τους γύρω, τους τριγύρω και τους λοιπούς που έσπευσαν να καλύψουν με την αφεντιά τους τη διαφορά που δημιουργήσαμε πριν μία δεκαετία, όταν το δόρυ αιφνιδίως εκσφενδονίσθηκε υπερβολικά μακριά για τις αντοχές των υπηρετών του συστήματος.
Καλοκαίριασε και κάνουμε σκέψεις. Ελεύθερα και απλά. Το δικαιούμαστε άλλωστε. Είναι το μόνο που ελεύθερα μπορούμε να πράξουμε στο έπακρο δίχως τις ενοχλητικές παρεμβολές και τρικλοποδιές τους. Δίχως τα χυδαία εμπάργκο τους, δίχως τη συνομωσία σιωπής που εξυφαίνουν, δίχως τις περιφερειακές επιχειρήσεις αποκοπής μας από τους ανυποψίαστους νεοφώτιστους, δίχως τις προβοκάτσιες τους και δίχως τις ανίερες συμπορεύσεις που συνεχώς επιχειρούν.
Αντίθετα από την ποίηση του Browning, οι Θεοί κατεβάζουν το φώς τους αδιακρίτως, δίχως να το αρνούνται σε κανέναν. Ακόμη και στους «απέναντι», στους χυδαίους και τους κακοήθεις. Η σχετική κατάθεση των προγόνων υπήρξε σαφής. Σαφέστατη. Χρησιμοποίησαν τον όρο «Παιδεία». Και ιδεώδες της «Παιδείας» ώρισαν το να γίνουν οι άνθρωποι ικανοί να δίδουν σε άλλους το δικαίωμα του λόγου και, επίσης, να καταλαβαίνουν τα όσα οι άλλοι λέγουν, δηλαδή «ΛΟΓΟΝ ΔΙΔΟΝΑΙ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ» (Ξενοφών, «Οικονομικός», 11,22). Ο κάθε άνθρωπος, δια της Παιδείας, οφείλει να καταστεί ταυτοχρόνως ικανός δότης και ικανός λήπτης λόγου. Και καλλιεργείας…
Οι άθλιοι έχουν την τάση να ξαναπέφτουν στην αθλιότητα. Για αυτό τους κατανοούμε. Κανείς δεν μπορεί να γίνει αυτομάτως Έλληνας (με την αυστηρά πολιτισμική διάσταση του όρου) με το πάτημα ενός κουμπιού, αλλάζοντας την ταμπέλα του Χριστιανού με εκείνη του Εθνικού. Η κατάληξη είναι να κακοποιεί τα πάντα ανάμεσα στους δύο όρους «Έλλην» και «Εθνισμός». Τους κατανοούμε αλλά δεν τους θέλουμε γύρω μας. Ας καταγγέλλουν χαιρέκακα τον μόνο όρο που προσδιορίζει εκείνον που εξακολουθεί να αποτελεί ζώντα φορέα της Εθνικής του Παραδόσεως ως δήθεν… «αδόκιμο», είτε επειδή έχουν πολύ μίσος μέσα τους και δεν ξέρουν τι να το κάνουν, είτε γιατί παπαγαλίζουν τις βλακείες άλλων εχθρών. Τους κατανοούμε αλλά δεν τους θέλουμε γύρω μας.
Είναι αλήθεια ότι ο καιρός, ο χρόνος ο αλεστής, είναι ο καλύτερος δείκτης και απο-δείκτης. Μίας σειράς πραγμάτων, αλλά και της συνέπειας, της καθαρότητας, της αλκής και της επιμονής.
Τιμή και Μνήμη για Θεούς και Προγόνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου