Καλύτερα αναμνήσεις παρά απωθημένα

Μια διαρκής αναζήτηση από τότε που με θυμάμαι. Ψάχνοντας διαρκώς, ξεχνάς το παρόν. Αναζητάς τόσο επίμονα όλα εκείνα που θα σου προσφέρουν ένα φανταχτερό μέλλον προσπερνώντας κάθε στιγμή που ζεις σήμερα. Ακούς συνεχώς στο κεφάλι σου, σαν να μην αποχωρίζεσαι ποτέ εκείνα τα ακουστικά, τη λούπα όσων ενδιαφέρονται για το μέλλον σου, τις σπουδές σου, την καριέρα σου, πόσα παιδιά θα κάνεις, αν θα μείνεις ανύπαντρος, καθώς και χιλιάδες άλλα που δεν τους αφορούν. Άθελά σου ενστερνίζεσαι κάθε άγχος τους και ενδόμυχα παλεύεις καθημερινά να τους ικανοποιήσεις. Κάνε ένα διάλειμμα απαντώντας σε κάποιες ερωτήσεις.

Είναι όλα αυτά τα δικά σου όνειρα; Τα είχες σκεφτεί έτσι πριν σε πείσουν πως αυτά πρέπει να κάνεις; Θες να σπουδάσεις ή απλώς επειδή δεν τα κατάφεραν οι δικοί σου τότε, οφείλεις να πραγματοποιήσεις το όνειρό τους; Είσαι έτοιμος να γίνεις ένας επιτυχημένος γιατρός ή δεν πρέπει να πάει χαμένο τα ιατρείο του πατέρα σου, αφού έχεις έτοιμη δουλειά; Εσύ που θέλεις να γίνεις ψυχολόγος και δε σ´αφήνουν, γιατί ο μπαμπάς έχει κτήματα και θέλει χέρια λέγοντάς σου πως δεν είναι για σένα τα πανεπιστήμια; Σήκωσε λίγο το ανάστημα σου ή τον εγωισμό σου που είναι χρήσιμος πολλές φορές, στάσου απέναντι στον εαυτό σου και γίνε ο πιο σκληρός κριτής. Πρόσεχε μονάχα να αντικρίσεις τα δικά σου όνειρα!

Ίσως σκέφτεσαι λίγο διαφορετικά, τώρα μα θυμήσου πόσα έχασες τόσο καιρό. Τότε που δεν πήγες διακοπές διότι έπρεπε να διαβάσεις για την εξεταστική, τότε που δεν ξενύχτησες σε εκείνη την ταράτσα με την παρέα επειδή δε σου επέτρεπαν να αργήσεις πολύ, τότε που δεν φίλησες εκείνο το κόλλημά σου, γιατί δεν ήταν για σένα, γιατί δεν είχατε μέλλον μαζί. Δεκάδες ακόμη παραδείγματα μπορώ να σκεφτώ, αλλά δε θα ‘χει καμία διαφορά, μιας και δεν τα έζησες.

Προς μεγάλη μου λύπη να σου τονίσω πως τα χρόνια κυλούν τόσο γρήγορα, ώσπου σταματάς για λίγο, κοιτάς πίσω και αναπολείς. Συμβουλή μου, φρόντισε να έχεις ατελείωτες αναμνήσεις παρά ένα παρελθόν γεμάτο απωθημένα. Το κλειδί στην επίτευξη αυτού δεν είναι κάποιο μαγικό ή μυστικό, αλλά το πιο απλό μα συνάμα σύνθετο που μπορείς να κάνεις. Να ζήσεις κάθε σου μέρα, ώρα, λεπτό στο έπακρο! Η αδυναμία πρόβλεψης του μέλλοντος μάς οδηγεί  μανιωδώς να προσπαθούμε να το γεμίσουμε με ό,τι πιστεύουν οι άλλοι καλύτερο. Μα εκείνο το μέλλον δε θα το φτάσουμε ποτέ. Όχι γιατί δε θα έχουμε προσπαθήσει αρκετά, μα όταν πλησιάσουμε, εκείνο το ιδανικό, θα έχει ήδη γίνει παρελθόν χωρίς να το αντιληφθούμε.

Φρόντισε να ζεις λίγο, να απολαμβάνεις κάθε σου μέρα, να φτιάξεις εκείνο το μέλλον για το οποίο παλεύεις, γιατί αλλιώς θα καταλήξεις θλιμμένος, γεμάτος απωθημένα, να επαναστατείς και να χορεύεις μέχρι το πρωί όταν τα χρόνια περάσουν. Ζήσε το παρόν όσο πιο έντονα μπορείς! Για όσο ακόμη είναι παρόν. Γέμισε τη ζωή σου με αναμνήσεις ώστε να μην σου φτάνει ο χρόνος να τις διηγείσαι. Κι αν ξεχάσεις κάνα-δυο, θα θυμάσαι πως κάθε λεπτό ήσουν χαρούμενος. Το μέλλον θα είναι αντάξιό σου, όταν γυρνώντας το κεφάλι χαμογελούν τα μάτια και η ψυχή σου!