Όσο ζεις, αναπνέεις, ενεργείς, προσπαθείς να αποφύγεις πάση θυσία το λάθος, το ρίσκο, την πτώση. Κουραστικό έτσι; Απόλυτα κατανοητό όμως. Το κάνεις από τότε που γεννήθηκες, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσεις να ελέγξεις τα πάντα.
Το παράδοξο του ελέγχου…; Όσο περισσότερο παλεύεις με νύχια και με δόντια (δηλαδή με το ζόρι) να ελέγξεις τα πράγματα, τόσο λιγότερο έλεγχο βιώνεις. Και μετά; Μετά, η ζωή απλά συμβαίνει.
Ένα στραβοπάτημα, μια ανατροπή, μια αποτυχία και μπουμ… βρίσκεσαι στο πάτωμα. Ρητά του τύπου «τα λάθη είναι ανθρωπινά» και «όσο ζεις μαθαίνεις» δεν σου λένε τίποτα. (Μεταξύ μας, όταν αυτό συμβαίνει : Τίποτα δε σου λέει τίποτα κι εσύ έχεις πάψεις να σε ακούς).
Σε εκείνη λοιπόν τη φάση της ζωής σου, που τα πάντα γύρω σου φλέγονται, που και οι καλύτερες προσπάθειές σου απλά δε λειτουργούν, που μπορεί να έχεις κάνει ό,τι ήταν δυνατόν, για να πετύχεις ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα και να έχεις αποτύχει, ξανά και ξανά, βάζω στοίχημα ότι την αστοχία και το λάθος δεν τα αισθάνεσαι σαν μια τρομερή ευκαιρία μάθησης.
Σε καταλαβαίνω. Φοβάσαι. Απελπίζεσαι. Θυμώνεις. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δε μπορείς να παραδεχτείς ότι έχεις κολλήσει.
Το περνάς λοιπόν και αυτό, αλλά και τι θα κάνεις; Θα μείνεις εκεί κάτω; Για πόσο καιρό; Το έχεις σκεφτεί; Λάθη θα κάνεις και λάθη γίνονται. Παρ’ το απόφαση. Μάλλον «ο χρόνος σου σαν κάμπια έληξε. Ήρθε η ώρα : Άνοιξε τα φτερά σου και πέτα»!
Προς τα πού; Οπουδήποτε και οπωσδήποτε μακριά από αυτή τη στασιμότητα. Πρόταση: Πήγαινε εκεί που μυρίζει ζωή. Το μέσα σου ξέρει! Ανασκουμπώσου και προχώρα. Όλα μάθημα είναι κι η εμπειρία, ο απόλυτος δάσκαλος.
Σπάσε (κομματάκι-κομματάκι αν χρειάζεται) τα δεσμά της φυλακής του μυαλού σου. Μην κολλάς σε ένα σκοτεινό σημείο, πιστεύοντας ότι έχεις αποτύχει. Αποτυγχάνεις μόνο όταν σταματάς να προσπαθείς. Συνέχισε να προσπαθείς κι ας σκοντάφτεις.
Ξύπνα τον εσωτερικό σου επαναστάτη. Αυτόν που δεν εγκαταλείπει γιατί ξέρει από τι είναι φτιαγμένος. Αυτόν/αυτήν που μέσα σου βρυχάται, γιατί γνώριζε από πάντα ότι: Νικητή στη ζωή, σε κάνει το ΠΩΣ θα σηκωθείς μετά από κάθε ράγισμα, από κάθε λάθος και κάθε δυσκολία, έτσι ώστε να σε συναντήσεις στην Ουσία σου.
Να πας βαθύτερα. Ψηλότερα. Να σε ακούσεις και να γνωρίσεις το ποιος αληθινά είσαι σήμερα και ποιος αύριο θέλεις να γίνεις.
Το παράδοξο του ελέγχου…; Όσο περισσότερο παλεύεις με νύχια και με δόντια (δηλαδή με το ζόρι) να ελέγξεις τα πράγματα, τόσο λιγότερο έλεγχο βιώνεις. Και μετά; Μετά, η ζωή απλά συμβαίνει.
Ένα στραβοπάτημα, μια ανατροπή, μια αποτυχία και μπουμ… βρίσκεσαι στο πάτωμα. Ρητά του τύπου «τα λάθη είναι ανθρωπινά» και «όσο ζεις μαθαίνεις» δεν σου λένε τίποτα. (Μεταξύ μας, όταν αυτό συμβαίνει : Τίποτα δε σου λέει τίποτα κι εσύ έχεις πάψεις να σε ακούς).
Σε εκείνη λοιπόν τη φάση της ζωής σου, που τα πάντα γύρω σου φλέγονται, που και οι καλύτερες προσπάθειές σου απλά δε λειτουργούν, που μπορεί να έχεις κάνει ό,τι ήταν δυνατόν, για να πετύχεις ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα και να έχεις αποτύχει, ξανά και ξανά, βάζω στοίχημα ότι την αστοχία και το λάθος δεν τα αισθάνεσαι σαν μια τρομερή ευκαιρία μάθησης.
Σε καταλαβαίνω. Φοβάσαι. Απελπίζεσαι. Θυμώνεις. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δε μπορείς να παραδεχτείς ότι έχεις κολλήσει.
Το περνάς λοιπόν και αυτό, αλλά και τι θα κάνεις; Θα μείνεις εκεί κάτω; Για πόσο καιρό; Το έχεις σκεφτεί; Λάθη θα κάνεις και λάθη γίνονται. Παρ’ το απόφαση. Μάλλον «ο χρόνος σου σαν κάμπια έληξε. Ήρθε η ώρα : Άνοιξε τα φτερά σου και πέτα»!
Προς τα πού; Οπουδήποτε και οπωσδήποτε μακριά από αυτή τη στασιμότητα. Πρόταση: Πήγαινε εκεί που μυρίζει ζωή. Το μέσα σου ξέρει! Ανασκουμπώσου και προχώρα. Όλα μάθημα είναι κι η εμπειρία, ο απόλυτος δάσκαλος.
Σπάσε (κομματάκι-κομματάκι αν χρειάζεται) τα δεσμά της φυλακής του μυαλού σου. Μην κολλάς σε ένα σκοτεινό σημείο, πιστεύοντας ότι έχεις αποτύχει. Αποτυγχάνεις μόνο όταν σταματάς να προσπαθείς. Συνέχισε να προσπαθείς κι ας σκοντάφτεις.
Ξύπνα τον εσωτερικό σου επαναστάτη. Αυτόν που δεν εγκαταλείπει γιατί ξέρει από τι είναι φτιαγμένος. Αυτόν/αυτήν που μέσα σου βρυχάται, γιατί γνώριζε από πάντα ότι: Νικητή στη ζωή, σε κάνει το ΠΩΣ θα σηκωθείς μετά από κάθε ράγισμα, από κάθε λάθος και κάθε δυσκολία, έτσι ώστε να σε συναντήσεις στην Ουσία σου.
Να πας βαθύτερα. Ψηλότερα. Να σε ακούσεις και να γνωρίσεις το ποιος αληθινά είσαι σήμερα και ποιος αύριο θέλεις να γίνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου