Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί: Γιατί μας πληγώνουν; Γιατί τους αφήνουμε να μας πληγώσουν; Γιατί τους επιτρέπουμε να απομακρυνθούμε από τον καλό μας, πραγματικό εαυτό μας; Έναν εαυτό που παλεύουμε, προσπαθούμε να είναι ευτυχισμένος και πλήρης. Έναν εαυτό που δεν θέλουμε να του αφαιρέσουμε «κομμάτια» του.
Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να το αποτρέψουμε; Τι χρειάζεται να κάνουμε για να μην πληγωνόμαστε, ώστε να σταματήσουμε την προσωπική απαξίωση και την αλλοτρίωσή μας και να ξαναγυρίσουμε στις βασικές μας αξίες;
Αρχικά, πρέπει να κάνουμε προσπάθειες για να αγαπήσουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Εμείς οι ίδιοι είμαστε η βάση μας, το στήριγμά μας, η αφετηρία μας για το δύσκολο ταξίδι της απαγκίστρωσης. Όσοι μας πληγώνουν, δεν αξίζουν να βρίσκονται κοντά μας, πλάι μας. Δεν μας αξίζει να συναναστρεφόμαστε άτομα τα οποία δεν μας σέβονται, μας καταστρέφουν την αυτοεκτίμησή μας, και εντέλει δεν μας αγαπούν.
Τα άτομα που μας πληγώνουν, έχουν ως προτεραιότητα να εξυπηρετήσουν τον εαυτό τους, τα δικά τους θέλω, αξίες και πιστεύω με τρόπο πονηρό και ραδιούργο. Πρόκειται για άτομα βαθύτατα εγωιστικά. Είναι ανήμποροι να δημιουργήσουν μια σχέση που να στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και το σεβασμό.
Όσοι μας πληγώνουν είναι άνθρωποι που γνωρίζουν να μιλούν κυρίως υποτιμητικά, αγενέστατα και σε υψηλό τόνο. Προσβάλουν την ύπαρξή μας, μπλοκάρουν την επικοινωνία καθώς δεν βασίζεται στο διάλογο και δημιουργούν ένα κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας.
Θέλει να πιστέψουμε στον εαυτό μας, που πρόσκαιρα μπορεί να τον έχουμε «χάσει» . Γι’ αυτό τον λόγο, χρειάζεται να δείξουμε θάρρος και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και στις αξίες μας. Θέλει να μπορούμε να πούμε «ΟΧΙ» σε ό,τι προσβάλει την αξιοπρέπειά μας, ώστε να μην μπορούν να μας βλάψουν.
Τελικά, οφείλουμε να αναρωτηθούμε: Τι πιστεύουμε για τον εαυτό μας; Αξίζουμε να μας αγαπάνε, να μας σέβονται; Και φυσικά αξίζουμε! Τότε για ποιο λόγο να επιτρέπουμε να μας πληγώνουν και να μας δημιουργούν αισθήματα κατωτερότητας;
Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να το αποτρέψουμε; Τι χρειάζεται να κάνουμε για να μην πληγωνόμαστε, ώστε να σταματήσουμε την προσωπική απαξίωση και την αλλοτρίωσή μας και να ξαναγυρίσουμε στις βασικές μας αξίες;
Αρχικά, πρέπει να κάνουμε προσπάθειες για να αγαπήσουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Εμείς οι ίδιοι είμαστε η βάση μας, το στήριγμά μας, η αφετηρία μας για το δύσκολο ταξίδι της απαγκίστρωσης. Όσοι μας πληγώνουν, δεν αξίζουν να βρίσκονται κοντά μας, πλάι μας. Δεν μας αξίζει να συναναστρεφόμαστε άτομα τα οποία δεν μας σέβονται, μας καταστρέφουν την αυτοεκτίμησή μας, και εντέλει δεν μας αγαπούν.
Τα άτομα που μας πληγώνουν, έχουν ως προτεραιότητα να εξυπηρετήσουν τον εαυτό τους, τα δικά τους θέλω, αξίες και πιστεύω με τρόπο πονηρό και ραδιούργο. Πρόκειται για άτομα βαθύτατα εγωιστικά. Είναι ανήμποροι να δημιουργήσουν μια σχέση που να στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και το σεβασμό.
Όσοι μας πληγώνουν είναι άνθρωποι που γνωρίζουν να μιλούν κυρίως υποτιμητικά, αγενέστατα και σε υψηλό τόνο. Προσβάλουν την ύπαρξή μας, μπλοκάρουν την επικοινωνία καθώς δεν βασίζεται στο διάλογο και δημιουργούν ένα κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας.
Θέλει να πιστέψουμε στον εαυτό μας, που πρόσκαιρα μπορεί να τον έχουμε «χάσει» . Γι’ αυτό τον λόγο, χρειάζεται να δείξουμε θάρρος και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και στις αξίες μας. Θέλει να μπορούμε να πούμε «ΟΧΙ» σε ό,τι προσβάλει την αξιοπρέπειά μας, ώστε να μην μπορούν να μας βλάψουν.
Τελικά, οφείλουμε να αναρωτηθούμε: Τι πιστεύουμε για τον εαυτό μας; Αξίζουμε να μας αγαπάνε, να μας σέβονται; Και φυσικά αξίζουμε! Τότε για ποιο λόγο να επιτρέπουμε να μας πληγώνουν και να μας δημιουργούν αισθήματα κατωτερότητας;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου