Ψέμα∙ λέξη δισύλλαβη, μόλις τέσσερα γράμματα. Κι όμως, χωράει πολλή πίκρα μέσα του. Άσχημο να ακούς ψέματα απ’ τον άνθρωπο που εμπιστεύτηκες. Δεν έχει σημασία η πρόθεση, αλλά το αποτέλεσμα, δηλαδή, η εξαπάτηση. Μπορεί να σου είπε ένα ψέμα για να μη σε πληγώσει ή ίσως για να μη σε χάσει. Το έκανε πάντως για να προστατέψει κυρίως τον εαυτό του και να τον γλυτώσει από άβολες καταστάσεις.
Κι αφού μαθευτεί το ψέμα του ή τα πολλά ψέματά του, αυτόματα χάνεται κι η εμπιστοσύνη. Κι αν χαθεί εκείνη, σπάνια τη βρίσκεις ξανά. Αφού αβίαστα θα αμφισβητείς το καθετί που θα ακούς απ’ το συγκεκριμένο άτομο. Αργά ή γρήγορα καταστρέφεται κι η σχέση, αφού η εμπιστοσύνη είναι το πιο γερό θεμέλιό της. Κάπως έτσι, ό,τι μπερδεύεται με το ψέμα τελειώνει, αφήνοντας ένα παράπονο, μια γρατσουνιά στην καρδιά και μια καχυποψία για να σερβίρεις κάθε επόμενη γνωριμία.
Αν η πρώην σχέση σου σε κεράτωσε, σε πρόδωσε ή σε εξαπάτησε, αυτή η αναξιοπιστία γίνεται μια πληγή που κουβαλάς διαρκώς μέσα σου, πολλές φορές χωρίς καν να το αντιλαμβάνεσαι. Έστω κι υποσυνείδητα φοβάσαι πως θα σου ξανασυμβεί και θες να το προλάβεις. Είναι κι αυτή η αδικία που σε τρώει, αυτό το «γιατί». Έδωσες τα πάντα και πήρες ένα τίποτα και μια προδοσία για ευχαριστώ. Τώρα τι να πας να ξαναδώσεις; Γιατί να είσαι καλός και δοτικός με κάποιον, αφού μπορεί στο τέλος κι αυτός να σε προδώσει;
Έτσι, η προδοσία αλλάζει στο εξής ασυναίσθητα τη συμπεριφορά του προδομένου. Κάποιοι αρνούνται να ξαναμπούν στη διαδικασία της σχέσης κι αυτό γιατί φοβούνται πως θα πάθουν τα ίδια, αφού θεωρούν μάταιη τη συναισθηματική επένδυση απ’ τη στιγμή που όλοι μπορούν να στη φέρουν. Καμία σχέση, όμως, δε λειτουργεί αν δε δίνεις και δε μοιράζεσαι, συναισθήματα, χρόνο κι όνειρα. Κι εκείνοι τα θεωρούν πια υπερπολύτιμα για να τα σπαταλούν, χαρίζοντάς τα στον οποιονδήποτε.
Απ’ την άλλη, με το να μη δίνουν τίποτα και να μένουν κρυμμένοι στο κέλυφός τους, σαν σαλιγκάρια την άνοιξη, τι πετυχαίνουν; Βολεύονται στην ασφάλεια της μοναξιάς τους ή και του εφήμερου και χάνουν αυτομάτως την ευκαιρία να ζήσουν το αληθινό! Γιατί κανείς δε θέλει να ζει χωρίς αγάπη, όσο καλά κι αν περνά μόνος του.
Άλλοι πάλι μπορεί να προχωρήσουν σε μια επόμενη σχέση και να βγάλουν εκεί τα απωθημένα τους, είτε με ζήλιες κι αμφισβήτηση είτε κάνοντας τα ίδια που τους έκανε ο πρώην και χειρότερα. Κάποιος θα αναρωτηθεί, γιατί ένας άνθρωπος που απατήθηκε ή προδόθηκε να κάνει τα ίδια σε ένα άλλο –αθώο ουσιαστικά– άτομο; Βάζοντας τη λογική μπροστά, ένας άνθρωπος με τέτοια βιώματα, που έζησε την πίκρα της προδοσίας, δε θα θέλει να το ζήσει κανένας άλλος. Κάποιοι με τέτοιες συμπεριφορές νομίζουν πως παίρνουν εκδίκηση. Γενικεύοντας, αφελώς, την κατάσταση κι υποστηρίζοντας πως όλοι είναι άπιστοι, ψεύτες κι υποκριτές.
Επειδή ένα άτομο μας φέρθηκε σκάρτα δεν πάει να πει ότι όλοι είναι σκάρτοι. Αν σκεφτούμε ήρεμα κι ώριμα τα πράγματα, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κι εμείς ψάχνουμε απλώς κάποιον αληθινό. Μα για να γίνει αυτό πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία και το χρόνο σε μια νέα γνωριμία.
Είναι παράλογο να απαρνιόμαστε τον έρωτα, γιατί κάποιος τον πρόδωσε. Είναι άδικο, χαζό κι εγωιστικό να βγάζουμε τα απωθημένα μας και να πληρώνουν τα σπασμένα μας άνθρωποι που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Είναι δύσκολο να εμπιστευτείς ξανά, αλλά καθετί χρειάζεται χρόνο. Ας εστιάσουμε στο να γιατρέψουμε τις πληγές μας, να ξεπεράσουμε ανθρώπους και καταστάσεις κι ύστερα, χωρίς αναίτια καχυποψία, κακία και πικρία ας προχωρήσουμε τη ζωή μας, πιο δυνατοί από ποτέ!
Κι αφού μαθευτεί το ψέμα του ή τα πολλά ψέματά του, αυτόματα χάνεται κι η εμπιστοσύνη. Κι αν χαθεί εκείνη, σπάνια τη βρίσκεις ξανά. Αφού αβίαστα θα αμφισβητείς το καθετί που θα ακούς απ’ το συγκεκριμένο άτομο. Αργά ή γρήγορα καταστρέφεται κι η σχέση, αφού η εμπιστοσύνη είναι το πιο γερό θεμέλιό της. Κάπως έτσι, ό,τι μπερδεύεται με το ψέμα τελειώνει, αφήνοντας ένα παράπονο, μια γρατσουνιά στην καρδιά και μια καχυποψία για να σερβίρεις κάθε επόμενη γνωριμία.
Αν η πρώην σχέση σου σε κεράτωσε, σε πρόδωσε ή σε εξαπάτησε, αυτή η αναξιοπιστία γίνεται μια πληγή που κουβαλάς διαρκώς μέσα σου, πολλές φορές χωρίς καν να το αντιλαμβάνεσαι. Έστω κι υποσυνείδητα φοβάσαι πως θα σου ξανασυμβεί και θες να το προλάβεις. Είναι κι αυτή η αδικία που σε τρώει, αυτό το «γιατί». Έδωσες τα πάντα και πήρες ένα τίποτα και μια προδοσία για ευχαριστώ. Τώρα τι να πας να ξαναδώσεις; Γιατί να είσαι καλός και δοτικός με κάποιον, αφού μπορεί στο τέλος κι αυτός να σε προδώσει;
Έτσι, η προδοσία αλλάζει στο εξής ασυναίσθητα τη συμπεριφορά του προδομένου. Κάποιοι αρνούνται να ξαναμπούν στη διαδικασία της σχέσης κι αυτό γιατί φοβούνται πως θα πάθουν τα ίδια, αφού θεωρούν μάταιη τη συναισθηματική επένδυση απ’ τη στιγμή που όλοι μπορούν να στη φέρουν. Καμία σχέση, όμως, δε λειτουργεί αν δε δίνεις και δε μοιράζεσαι, συναισθήματα, χρόνο κι όνειρα. Κι εκείνοι τα θεωρούν πια υπερπολύτιμα για να τα σπαταλούν, χαρίζοντάς τα στον οποιονδήποτε.
Απ’ την άλλη, με το να μη δίνουν τίποτα και να μένουν κρυμμένοι στο κέλυφός τους, σαν σαλιγκάρια την άνοιξη, τι πετυχαίνουν; Βολεύονται στην ασφάλεια της μοναξιάς τους ή και του εφήμερου και χάνουν αυτομάτως την ευκαιρία να ζήσουν το αληθινό! Γιατί κανείς δε θέλει να ζει χωρίς αγάπη, όσο καλά κι αν περνά μόνος του.
Άλλοι πάλι μπορεί να προχωρήσουν σε μια επόμενη σχέση και να βγάλουν εκεί τα απωθημένα τους, είτε με ζήλιες κι αμφισβήτηση είτε κάνοντας τα ίδια που τους έκανε ο πρώην και χειρότερα. Κάποιος θα αναρωτηθεί, γιατί ένας άνθρωπος που απατήθηκε ή προδόθηκε να κάνει τα ίδια σε ένα άλλο –αθώο ουσιαστικά– άτομο; Βάζοντας τη λογική μπροστά, ένας άνθρωπος με τέτοια βιώματα, που έζησε την πίκρα της προδοσίας, δε θα θέλει να το ζήσει κανένας άλλος. Κάποιοι με τέτοιες συμπεριφορές νομίζουν πως παίρνουν εκδίκηση. Γενικεύοντας, αφελώς, την κατάσταση κι υποστηρίζοντας πως όλοι είναι άπιστοι, ψεύτες κι υποκριτές.
Επειδή ένα άτομο μας φέρθηκε σκάρτα δεν πάει να πει ότι όλοι είναι σκάρτοι. Αν σκεφτούμε ήρεμα κι ώριμα τα πράγματα, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κι εμείς ψάχνουμε απλώς κάποιον αληθινό. Μα για να γίνει αυτό πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία και το χρόνο σε μια νέα γνωριμία.
Είναι παράλογο να απαρνιόμαστε τον έρωτα, γιατί κάποιος τον πρόδωσε. Είναι άδικο, χαζό κι εγωιστικό να βγάζουμε τα απωθημένα μας και να πληρώνουν τα σπασμένα μας άνθρωποι που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Είναι δύσκολο να εμπιστευτείς ξανά, αλλά καθετί χρειάζεται χρόνο. Ας εστιάσουμε στο να γιατρέψουμε τις πληγές μας, να ξεπεράσουμε ανθρώπους και καταστάσεις κι ύστερα, χωρίς αναίτια καχυποψία, κακία και πικρία ας προχωρήσουμε τη ζωή μας, πιο δυνατοί από ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου