Γι' αυτό αγαπάμε τα όνειρα μας, διότι ζούμε μέσα σ' αυτά μακριά από την εδώ πραγματικότητα, άσχετα αν συνειδητά δεν πιστεύουμε ούτε σε αυτά, αφού πιστεύουμε ότι είναι απλά άλλο ένα όνειρο κι αυτό, μια ουτοπία, και όχι αληθινό όπως η εδώ πραγματικότητα που ζούμε..
Σ' αυτόν τον κόσμο ζούμε μόνον τις στιγμές, στιγμές που είναι αιωνιότητα σε κάποιον άλλο κόσμο, και μάλιστα εκεί υπάρχουν μόνον όμορφες στιγμές αιωνιότητας και τίποτα λιγότερο. Εμείς όμως εδώ οδηγούμαστε από τις μεταβαλλόμενες αισθήσεις, οι οποίες μας καταβάλλουν συνεχώς απορρίπτοντας τα όνειρα μας, γι' αυτό και δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε τίποτα όμορφο στην ζωή μας, διότι πάντα καταστρέφουμε τα όμορφα όνειρα μας.
"Αγάπα, σαν να είσαι στη μέση... Εκεί που δεν θυμάσαι, πως ακριβώς έχεις ξεκινήσει και δεν απασχολεί το νου σου, αν ποτέ θα τελειώσει."
Πως να θυμάσαι! όταν βλέπουμε με τα μάτια του σώματος μας, και όχι με τα μάτια της ψυχής μας. Διότι ο νοητός κόσμος δεν έχει παρελθόν ούτε μέλλον, αλλά μόνον παρόν στο τώρα!! και αυτό το παρόν είναι ΈΝΑ ΣΥΝΕΧΕΣ ΤΩΡΑ! ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΑΓΑΠΗ! όπου κανένα συναίσθημα καμιά αίσθηση δεν υπάρχει στο Νοητό! ούτε ανάγκες, ούτε κούραση, ούτε κοιμάται, διότι γεννήθηκε από άυπνο και αθάνατο που είναι το Παν! και ο Νους της ψυχής ζει το συνεχές παρών μέσα στο Νοητό ασώματο και Αμετάβλητο Παν τον κόσμο του παντός... και είναι το Παν που διαχώρισε σε μέρη τον κόσμο της 'Υλης, και δημιούργησε όλα τα κτιστά γεννημένα δημιουργήματα της 'Υλης τα οποία ζουν διαχωρισμένα από την Ολότητα του Παντός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου