Φόβος, ο μεγαλύτερος αντίπαλος της ζωής

«Καλύτερα να μετανιώσεις για όλα όσα έκανες, παρά για όσα δεν έκανες ποτέ» λένε κάποιοι.

Η ζωή όμως σε αλλάζει. Εκπλήξεις ευχάριστες, απρόβλεπτες συγκινήσεις, ή απλά περιστατικά ξαφνικά, που αντιστρέφουν την οπτική και σου δημιουργούν φόβο σε αλλάζουν, σε κάνουν να δεις μια άλλη εικόνα σου, ή τουλάχιστον μια άλλη εικόνα βγάζεις προς τα έξω, όσο κι αν το «μέσα» βράζει, πονάει, ή είναι σε πάλη. Στα τελευταία θα σταθώ.

Όταν επικρατεί σύγχυση και θολούρα στο μυαλό, όταν αισθάνεσαι πως κάποιες καταστάσεις σε υπερβαίνουν, όταν νιώθεις πως η πίεση σε κατακλύζει και είσαι έτοιμος για μια κίνηση σπασμωδική, ίσως παρορμητική και μοιραία μη αναστρέψιμη… πάρε μια ανάσα. Απλά δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου.

Όταν λειτουργούμε σε πανικό, οι πράξεις, μας οδηγούν σε φαύλους κύκλους, προφανέστατα χωρίς επιστροφή. Ο φόβος, πυροδοτεί το «εγώ», την ώρα που το «είναι» μας, δηλαδή η καρδιά, λέει απλά «Ηρέμησε, θα περάσει κι αυτό»…

Ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος της ζωής. Δε βοηθάει σε καμία περίπτωση να δεις τα πράγματα καθαρά. Σε βάζει στην πρίζα και στην επιφάνεια βγαίνουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας από το μυαλό σου που το μόνο που σου προσθέτουν είναι, μάντεψε! Επιπλέον φόβο. Όταν είσαι σε πανικό, απλά πάρε μια ανάσα. Στο ξαναλέω. Γιατί το τριπάκι του, σε οδηγεί σε ενέργειες που ναι… αν δε μετάνιωσες ακόμα, θα το κάνεις σύντομα. Και εδώ φίλε μου… μιλάει και γράφει το βίωμα.

«Καλύτερα να μετανιώσεις για όλα όσα έκανες, παρά για όσα δεν έκανες ποτέ», ναι. Όμως υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Πόσο ανθρώπινο να μετανιώνεις για όλα αυτά που ο φόβος σε οδήγησε να πράξεις, τη στιγμή που η καθημερινότητα που κλινόσουν να αντιμετωπίσεις χρειαζόταν μάσκα οξυγόνου στην κυριολεξία; Πόσο ειλικρινές ένα «συγνώμη» που αισθάνεσαι απέναντι πρώτα στον ίδιο σου τον εαυτό, αλλά και σε ανθρώπους που ίσως πλήγωσες;

Πολλές φορές, κάνουμε τις καταστάσεις να μοιάζουν τόσο σύνθετες, ενώ επί της ουσίας, είναι σίγουρα πιο απλές. «Δε μπορείς να δώσεις λύση σε όλα τώρα. Έχεις μια ζωή μπροστά σου», μου ‘χε πει κάποτε ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος.

Με αυτό θα κλείσω συν το ότι το «μαστίγιο» στους εαυτούς μας επίσης δε βοηθάει. Αυτό που βοηθάει λέγεται «επίγνωση», την οποία σίγουρα χάνεις όταν είσαι στο τριπάκι του φόβου…