Κάποιοι Γελάνε Πολύ Μαζί Μας

Κάποιοι γελάνε πολύ μαζί μας, γελάνε πάρα πολύ μαζί μας, γελάνε με τα διλήμματα και τις προαποφασισμένες εκδοχές της πραγματικότητας μας, γελάνε διότι αυτό που θέλουν εν τέλει το παίρνουν και οι μόνοι ζημιωμένοι σε όλα τα επίπεδα είμαστε εμείς. Αν νομίζουμε ότι ο κόσμος είναι μαύρο ή άσπρο είμαστε οικτρά παραπλανημένοι, ο κόσμος δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, ο κόσμος και η πραγματικότητα μας είναι μια ρευστή διάσταση στην οποία εμείς είμαστε οι Δημιουργοί ή βασικά είμαστε δυνητικά.

> Αυτό που με θλίβει ιδιαίτερα είναι το ιδιόμορφο χάσμα που δημιουργείται ανάμεσα στους Έλληνες πολίτες, από την μια ο φόβος από την άλλη η οργή ανακατεμένη με την θίγουσα αξιοπρέπεια ΚΑΙ ΑΝΤΙ να επιτρέπουμε να δημιουργούμε χαμόγελα σε αυτούς που σαν μαριονέτες μας χειρίζονται ως έθνος οφείλουμε να δράσουμε, όχι όπως έχουμε μάθει να ταΐζουμε ένα σύστημα το οποίο ξέρει να προβλέπει με μαθηματική ακρίβεια τις αντιδράσεις και τους διχασμούς μας και αυτό θα το κάνουμε σταματώντας να του δίνουμε την Ενέργεια μας η συλλογικότητα μας, οι μικρές μας πράξεις, η θυσία του εγωισμού μπροστά στο συλλογικό είναι εκείνες οι ΔΡΑΣΕΙΣ που οφείλουμε για την επιβίωση του Ανθρώπινου και την Τιμή των προγόνων μας. Ας γίνουμε έστω και Τώρα παρατηρητές και δράστες του Φυσικού, του Ανθρώπινου, όπως πράττουν καθημερινά οι σοφές κοινωνίες του ζωικού βασιλείου και είναι κατάντια για την Ανθρώπινη Ύπαρξη να εξελίσσεται καθημερινά με τις πράξεις τις προς την αντίθετη κατεύθυνση.

> Μονομερής ανθρωπισμός, αυτού του είδους η ιδεολογία είναι υπέρ του Ανθρώπου και κατά του Ανθρώπου ταυτόχρονα, τα δίποδα που τον ασπάζονται είναι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκείνων που δεν πιστεύουν και δεν θέλουν τον Άνθρωπο, εκείνων που σκοτώνουν, ακρωτηριάζουν και επιβάλλουν τον φονταμελισμο και την κάθε είδους απάνθρωπη ιδεολογία τους. Αυτούς λοιπόν τους προστατεύουν ένα είδος δίποδων με νύχια και με δόντια για να μην εξαφανιστούν από τον χάρτη επιτρέποντας ταυτόχρονα τον αφανισμό της άλλης πλευράς. Μιλάμε για μορφή μονομερούς φασιστικού ανθρωπισμού που εξυπηρετεί σκοτεινά κέντρα. Μιλάμε για μια ψυχιατρική διαταραχή που έχει τις ρίζες της στην ηλιθιότητα, δείγμα νοητικού άχυρου, γι αυτό εμείς αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο στην ηλιθιότητα και στην νεκροποίηση του ανθρώπου. Φτάνει πια, Φτάνει!

> Ούτε ο Αριστοφάνης δεν θα μπορούσε να φανταστεί την τραγελαφικότητα, την αστειότητα αλλά και το δράμα που διαδραματίζεται σήμερα στην Ελλάδα. Δηλαδή να σε ρωτάνε τι θέλεις λαέ μου, τον αργό ή τον γρήγορο θάνατο σου; Να δημιουργείται μια διχαστική και τραγελαφική κατάσταση. Να ρωτάει το αρχιπρόβατο το κοπάδι πώς θέλει να είναι το μέλλον του, με τους τσοπάνηδες και τους χασάπηδες απέξω να ακονίζουν τα ξίφη και τους μπαλτάδες τους. Ρίχνουν το μπαλάκι σε έναν λαό ανεύθυνο, γεμάτο άγνοια για την πραγματικότητα, έναν λαό χωρίς ενημέρωση και γνώση της ιστορικής στιγμής της κατάστασης. Δεν είναι το ζήτημα να πούμε Ναι ή Όχι σε κάτι που οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα. Το ζήτημα είναι επιτέλους να πάρουμε στα χέρια μας την πραγματικότητα που βιώνουμε και να την μεταλλάξουμε σε ΕΥΘΥΝΗ. Καιρός ίσως να γυαλίσει το μάτι μας. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ και ένας άσωτος λαός δεν σώζεται με τίποτα.

Περαστικά μας!