Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, το “δέξου τα πράγματα όπως είναι“, αποτελεί συμβουλή σoφίας. Λες στον εαυτό σου “τα πράγματα είναι έτσι όπως τα βλέπω, δεν είναι όπως θα ήθελα, δεν είναι όπως τα περίμενα, πρέπει να τα δεχτώ όπως είναι”. Όταν γίνει αυτή η αποδοχή, θα καταλάβω πως ανησυχώ μάταια για πράγματα που δεν έχω τη δύναμη να αλλάξω. Θα αντιληφθώ αν μου αρέσει να είμαι μέρος αυτών των πραγμάτων και αν όχι, θα πάρω την απόφαση να απομακρυνθώ.
Έπειτα, σειρά έχει η εστίαση στον περίγυρό μας, σε όσους μας πλαισιώνουν. Ο φίλος μου είναι αυτός που είναι. Δεν είναι αυτό που θα ήθελα να είναι. Δεν μπορώ να τον κάνω να είναι αυτό που θέλω. Είναι ό,τι βλέπω. Είτε τον δέχομαι για αυτό που είναι, είτε δεν “είναι για εμένα”. Οι αποφάσεις ξεπετιούνται πιο εύκολα, ξεκινάμε να λέμε αλήθεια στον εαυτό μας.
Για το τέλος, μας περιμένει μια πιο εσωτερική εργασία. Να δεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι:
Είμαι αυτός που είμαι.
Δεν είμαι αυτό που θα ήθελα.
Δεν είμαι αυτό που θα ήθελαν οι άλλοι να είμαι.
Εάν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, να αποδεχτούμε δηλαδή τον εαυτό μας όπως είναι, τότε θα έχουμε καταφέρει ένα τεράστιο στοίχημα: να καταρρίψουμε τις ανασφάλειές μας, τις εξάρσεις υπαρξιακών φόβων, τις ευέξαπτες στιγμές μας, τις ζήλιες, την απομόνωση.
Αυτό το τρίπτυχο αποδοχής, εάν το κατακτήσουμε, προσφέρει μια ζωή συνειδητών επιλογών, εσωτερικής ηρεμίας και δημιουργεί όλες τις απαραίτητες συνθήκες για να βιώσουμε πιο ευτυχισμένες ημέρες. Δοκιμάστε το!
Έπειτα, σειρά έχει η εστίαση στον περίγυρό μας, σε όσους μας πλαισιώνουν. Ο φίλος μου είναι αυτός που είναι. Δεν είναι αυτό που θα ήθελα να είναι. Δεν μπορώ να τον κάνω να είναι αυτό που θέλω. Είναι ό,τι βλέπω. Είτε τον δέχομαι για αυτό που είναι, είτε δεν “είναι για εμένα”. Οι αποφάσεις ξεπετιούνται πιο εύκολα, ξεκινάμε να λέμε αλήθεια στον εαυτό μας.
Για το τέλος, μας περιμένει μια πιο εσωτερική εργασία. Να δεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι:
Είμαι αυτός που είμαι.
Δεν είμαι αυτό που θα ήθελα.
Δεν είμαι αυτό που θα ήθελαν οι άλλοι να είμαι.
Εάν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, να αποδεχτούμε δηλαδή τον εαυτό μας όπως είναι, τότε θα έχουμε καταφέρει ένα τεράστιο στοίχημα: να καταρρίψουμε τις ανασφάλειές μας, τις εξάρσεις υπαρξιακών φόβων, τις ευέξαπτες στιγμές μας, τις ζήλιες, την απομόνωση.
Αυτό το τρίπτυχο αποδοχής, εάν το κατακτήσουμε, προσφέρει μια ζωή συνειδητών επιλογών, εσωτερικής ηρεμίας και δημιουργεί όλες τις απαραίτητες συνθήκες για να βιώσουμε πιο ευτυχισμένες ημέρες. Δοκιμάστε το!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου