Ο καθένας πρέπει να απολαμβάνει τις αρετές του χωρίς να καταστρέφει εκείνες των άλλων

Πολλοί άνθρωποι θα σας αγαπήσουν γι αυτό που είστε και γι αυτά που κάνετε, άλλοι θα σας μισήσουν για τον ίδιο λόγο. Ο φθόνος εμφανίζεται. Πρέπει να τον συνηθίσουμε επειδή συχνά χαρακτηρίζει την δυναμική των σχέσεων μας όταν εμείς είμαστε αυτοί που πετυχαίνουμε κάτι.

Είναι απίθανο το να τους συμπαθούμε όλους και το να μας συμπαθούν όλοι. Με αυτή την έννοια πρέπει να γνωρίζουμε πως πολλές φορές το φως που δίνουμε δεν είναι κάτι ευχάριστο για συγκεκριμένους ανθρώπους. Επειδή τα σπουδαία πράγματα που μας κάνουν αυτό που είμαστε είναι αυτά που προκαλούν θλίψη σε άλλους ανθρώπους. Αυτά τα άτομα πιθανώς θα αντιμετωπίζουν κάποια κρυφή επιθυμία στην ζωή τους και με κάποιο τρόπο θεωρούν πως τους έχει αρνηθεί.

Όποιος σε αγαπά σε κάνει να λάμπεις

Οι αληθινοί φύλακες άγγελοι είναι τα άτομα που σε συγκεκριμένες στιγμές της ζωής μας εμφανίζονται και μας δίνουν φως, κάνοντας μας να λάμψουμε και εξαλείφουν αυτά που μας θολώνουν και αποκρύπτουν τον πραγματικό μας εαυτό ή αυτούς που δεν κρίνουν τις αρετές μας με δικαιοσύνη.

Σε αυτό το σημείο, δεν είναι τα λόγια που μετράνε, αλλά τα γεγονότα. Μας περιβάλλουν με την μαγεία τους και κάνουν στην καθημερινότητα μας θαύματα, κάνοντας μας να δούμε πόσο αξίζουμε, ακριβώς όταν φαίνεται πως έχουμε ξεχάσει που βρίσκεται ο διακόπτης στην ζωή μας.

Ο καθένας μας έχει ένα ερέθισμα, κάτι που μας ακουμπά και μας κάνει μοναδικούς, που μας δίνει την ικανότητα να προσφέρουμε στον κόσμο κάτι από αυτή τη μοναδικότητα. Θα υπάρχουν αυτοί που είναι πολύ καλοί στην δουλειά τους, αυτοί που μπορούν να αγαπήσουν με έναν ξεχωριστό τρόπο και αυτοί που μπορούν να διαχειριστούν περισσότερο από μια δεξιότητα, κάνοντας τους αληθινά μοναδικούς.

Αλλά, όπως είπαμε, υπάρχουν πάντα και αυτοί που θέλουν να σβήσουν αυτό το φως, αυτό το «κάτι ξεχωριστό» που μας καθορίζει. Μερικές φορές θα είναι δύσκολο να τους αντιμετωπίσουμε αλλά, μόνο ισχύ μπορούμε να δώσουμε στις προθέσεις άλλων ατόμων της ζωής μας.

Ο δαίμονας του φθόνου

Η ζήλια δεν είναι 100% ανθυγιεινή, όσο δεν περιλαμβάνει βλαβερές πράξεις σε άλλους ανθρώπους (ή στον εαυτό μας). Όταν είναι υγιεινή ίσως μας οδηγήσει σε αυτό που πραγματικά θα θέλαμε να έχουμε. Με αυτόν τον τρόπο μας δίνει στοιχεία σχετικά με τον δρόμο που θα θέλαμε να πάρουμε.

Ωστόσο, η ζήλια γίνεται εντελώς βλαβερή όταν υποκύπτουμε στην μαγεία της, υπονομεύοντας έτσι την αυτοεκτίμηση μας. Αυτό τείνει να μας κάνει να πέσουμε στην παγίδα των δυστυχών συγκρίσεων και μερικές φορές μετατρέπουμε αυτή την απληστία σε μια δυσάρεστη επίθεση που επιδιώκει να φυλακίσει το αντικείμενο του κρυμμένου θαυμασμού μας.

Η ζήλια αναμιγνύεται μερικές φορές με άλλα αισθήματα όπως μίσος στοχευόμενα στο άτομο που εκδηλώνει και μεγεθύνει τον φθόνο και τις απογοητεύσεις αυτών που τον ζηλεύουν. Αυτό μπορεί να καταδικάσει το ταλέντο και την επιτυχία άλλων ανθρώπων, δημιουργώντας έτσι συμπεριφορές που επιδιώκουν να βλάψουν τον άλλον.

Τείνουμε να δίνουμε περισσότερη προσοχή στο κίνητρο του φθόνου ενός ανθρώπου που ζηλεύει, παρά στο να αξιολογήσουμε τι σημαίνει αυτό για το άτομο που ζηλεύει. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το γεγονός πως θα μας ζηλεύουν και θα μας μισούν γι αυτό που μας κάνει να λάμπουμε και αυτό δημιουργεί μια μεγάλη ταλαιπωρία που μας απομακρύνει από την πραγματικότητα και δημιουργεί δυσπιστία.

Δεν είναι σύμπτωση πως τα άτομα που ξεχωρίζουν συχνά νιώθουν μόνοι τους σε ένα κόσμο όπου περιβάλλονται από ανθρώπους. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το γεγονός ότι κανείς δεν ξέρει να διακρίνει ανάμεσα στους αληθινούς φίλους και σε αυτούς που θέλουν κάτι από εμάς ή αυτούς που μας ζηλεύουν.

Επίσης, αυτό μας κάνει ακόμα να αναρωτηθούμε αν η επιτυχία ή αν η φωτεινότητα μας στην πραγματικότητα μας ανήκουν ή αν είναι ένας αντικατοπτρισμός που δεν αξίζουμε. Αυτό συνήθως δημιουργεί μια μακριά αλυσίδα ανασφαλειών και μεταμελειών που ίσως επισκοτίζουν τις αρετές μας.

Το κακό που προκαλείται όταν κάποιος μας ζηλεύει μπορεί να ξεπεραστεί με την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης μας. Με αυτή την έννοια δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως συγκεκριμένες καταστάσεις ή γεγονότα πάντα θα δημιουργούν συγκρίσεις, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μας επισκιάζει.

Ο καθένας πρέπει να απολαμβάνει τις αρετές του χωρίς να καταστρέφει εκείνες των άλλων, αφήνοντας κατά μέρος τον ανθυγιεινό φθόνο, προωθώντας αυτό που μας ανεβάζει, το οποίο είναι απλώς η ικανότητα μας να θαυμάζουμε και να ωριμάζουμε μαζί με άλλους.