Είναι τρέλα μα θα την ζήσω

Είναι τρέλα μα θα την ζήσω με ακούς; Κι αυτή κι όλες όσες αντέξει το σώμα μου και η ψυχή μου. Σε μια ζωή γεμάτη πρέπει, συνήθεια και αποτυχημένο προγραμματισμό αξίζει να θες μα και να βουτήξεις στο δεν είναι πρέπον, δεν ήταν στο πρόγραμμα, στο «τρελάθηκες;», στο είναι ριψοκίνδυνο, στο τι θα πει ο κόσμος και στο δεν γίνεται!

Αφού είσαι τόσο σίγουρος γι' αυτό το «δεν γίνεται» πώς το «γίνεται» της ζωής σου, το τακτοποιημένο «πρέπει» πάντα κάπου στην πορεία αποτυγχάνει και ξανά σβήσιμο και γράψιμο και ξανά επαναπρογραμματισμός και πάλι από την αρχή και «τι έκανα λάθος»;

Θα το ζήσω κι ας είναι τρέλα και ναι σε ακούω να λες «εύκολο να το λες δύσκολο να το κάνεις!» Όχι, δύσκολο δεν είναι να το κανείς, δύσκολο είναι να πάψεις να βλέπεις εμπόδια αλλά νέους ορίζοντες σε διαφορετικό τοπίο! Δύσκολο δεν είναι να το κάνεις μα να το πιάσεις από κάπου και να το αφήσεις να σε απογειώσει γιατί τα ωραία της ζωής, αυτά που τροφοδοτούν την ψυχή σου με οξυγόνο είναι πρωταθλητισμός και θέλει κόπο για να φτάσεις στην κορυφή και να αγγίξεις τον ουρανό της! Εσύ προτιμάς να παραμένεις στην ασφάλεια της επιλογής της γνώριμης καθημερινότητας, στην ευκολία της περιπατητικής ξηράς, αυτό που η κοινωνία αναγνωρίζει ως λογικό, αποδεκτό και επιτρεπτό! Να πατάς τα πόδια σου γερά στη γη μη ξεφύγεις, ξεχωρίσεις και θορυβηθεί το ναρκωμένο περπάτημα του όχλου…

Με κούρασαν τα καλοσιδερωμένα ρούχα, τα καλογυαλισμένα παπούτσια της κοινωνίας. Με αυτά συνεχίζει να ντύνει και σε αυτά να βασίζει την καλοραμμένη ζωή της και κρυφά στο σκοτάδι μη τυχόν και τη δει κανείς συνεχίζει να μαντάρει τις τρύπες της φόδρας της! Το μέσα της παραμένει σκισμένο και κουρελιασμένο γιατί ακόμη κι αν δεν συμφωνεί με τη ζωή της έτσι όπως έχει διαμορφωθεί συνεχίζει να συναινεί σε όλα κι αν τη ρωτήσει κάποιος το γιατί θα απαντήσει «για ένα καλύτερο αύριο!» Φροντίζει πάντα γι’ αυτό το αύριο και ξεχνά πως υπάρχει σήμερα, το σήμερα γίνεται χθες, το αύριο σήμερα και συνεχίζει να ελπίζει και να επενδύει σε ένα καλύτερο αύριο!

Γι’ αυτό κι εγώ το σήμερά μου θα το ζήσω όπως θέλω εγώ! Κι ας είναι τρέλα κι ας μην είναι πρέπον κι ας μην είναι αποδεκτό κι ας μην το ‘χα στο πρόγραμμα κι ας είναι ριψοκίνδυνο! Το ξέρω μα η ψυχή μου νιώθει τόσο ζωντανή και τη στιγμή μου αυτή με καμμία σωφροσύνη δεν μου επιτρέπω να τη συγκρίνω! Είναι τρέλα μα θα την ζήσω με ακούς; Ξεκόλλα κι εσύ από το πρέπει σου και ζήσε την δική σου τρέλα! Το «τώρα» είναι η μοναδική σου αλήθεια, ζήσε το στο σήμερα κι άσε το αύριο για μετά. Αν φέρνεις λίγο λίγο κάθε τώρα κοντά στην δική σου ψυχή το αύριο δεν θα σε απασχολεί γιατί ότι χρειάζεσαι θα το έχεις… εδώ και τώρα…

Είναι τρέλα; Όχι, είναι αληθινή ζωή, ζήσε την!