Κάθε δυσάρεστη κατάσταση που βιώνουμε για καιρό, είναι σαν ένα μπαλόνι που μας φυλακίζει. Χρειάζεται συνειδητοποίηση, αποφασιστικότητα και δράση για να μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε από αυτό. Απαιτείται αποστασιοποίηση για να διαπιστώσουμε τελικά πως το «μπαλόνι» δε χρειάζεται να αλλάξει απαραίτητα. Αρκεί να αλλάξει η δική μας απόσταση από αυτό, για να το εξαφανίσει εντελώς από τον ορίζοντά μας!
Σύμφωνα με τη θεωρία του μπαλονιού, όταν βρίσκεσαι μέσα σε μία δυσάρεστη κατάσταση είναι σα να βρίσκεσαι μέσα σε ένα μπαλόνι. Μικρό ή μεγάλο, δεν έχει σημασία, αφού δεν είσαι στ’ αλήθεια σε θέση να ορίσεις το μέγεθός του. Για σένα είναι τα πάντα, αφού σε περιβάλλει και είναι το μόνο που μπορείς να δεις.
Έτσι, ασφυκτιάς, πνίγεσαι, νιώθεις εγκλωβισμένος, αδυνατώντας να δεις πως υπάρχει διέξοδος, αφού αυτή συνήθως κρύβεται εκεί ακριβώς που δεν κοιτάζεις συνήθως. Υπάρχει όμως και περιμένει υπομονετικά να τη βρεις. Μέχρι να το καταφέρεις και να κάνεις ένα μικρό βήμα. Ένα τόσο δα μικρό βήμα, που θα σου επιτρέψει όμως να βρεθείς έξω από το μπαλόνι που σε φυλακίζει.
Και τότε διαπιστώνεις με έκπληξη πως υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος έξω από αυτό, πολύ μεγαλύτερος από ό,τι φανταζόσουν! Κοιτάς ξανά το μπαλόνι τώρα, αλλά όντας έξω από αυτό, βλέπεις πως το μέγεθός του έχει αλλάξει αφού μπορείς πλέον να το ορίσεις καλύτερα από πριν και διαπιστώνεις πως είναι μικρότερο από όσο νόμιζες όταν βρισκόσουν μέσα του. Κι ύστερα αρχίζεις να απομακρύνεσαι. Διστακτικά στην αρχή, λίγο πιο αποφασιστικά αργότερα, αφού έχουν αρχίσει να κεντρίζουν το βλέμμα σου χιλιάδες πράγματα που υπάρχουν τώρα για να δεις.
Και κάποια στιγμή, αφού έχεις απομακρυνθεί αρκετά, κοιτάζεις πίσω σου για να διαπιστώσεις με ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, πως συμβαίνει κάτι μαγικό! Το μπαλόνι σου έχει αρχίσει να μικραίνει… και όσο εσύ απομακρύνεσαι, τόσο αυτό μικραίνει περισσότερο, μέχρι που γίνεται μια μικρή κουκίδα στον ορίζοντα! Ώσπου κάποια στιγμή σταματάς και προσπαθείς με δυσκολία να το διακρίνεις αφού είναι σχεδόν ανύπαρκτο πια στον ορίζοντά σου. Και απορείς, γιατί ξέρεις πως εκείνο δεν έχει αλλάξει. Εξακολουθεί να είναι ακριβώς το ίδιο όπως και πριν. Το μόνο που άλλαξε είναι η δική σου απόσταση. Και αυτή, είναι ικανή να το εξαφανίσει για πάντα!
Σύμφωνα με τη θεωρία του μπαλονιού, όταν βρίσκεσαι μέσα σε μία δυσάρεστη κατάσταση είναι σα να βρίσκεσαι μέσα σε ένα μπαλόνι. Μικρό ή μεγάλο, δεν έχει σημασία, αφού δεν είσαι στ’ αλήθεια σε θέση να ορίσεις το μέγεθός του. Για σένα είναι τα πάντα, αφού σε περιβάλλει και είναι το μόνο που μπορείς να δεις.
Έτσι, ασφυκτιάς, πνίγεσαι, νιώθεις εγκλωβισμένος, αδυνατώντας να δεις πως υπάρχει διέξοδος, αφού αυτή συνήθως κρύβεται εκεί ακριβώς που δεν κοιτάζεις συνήθως. Υπάρχει όμως και περιμένει υπομονετικά να τη βρεις. Μέχρι να το καταφέρεις και να κάνεις ένα μικρό βήμα. Ένα τόσο δα μικρό βήμα, που θα σου επιτρέψει όμως να βρεθείς έξω από το μπαλόνι που σε φυλακίζει.
Και τότε διαπιστώνεις με έκπληξη πως υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος έξω από αυτό, πολύ μεγαλύτερος από ό,τι φανταζόσουν! Κοιτάς ξανά το μπαλόνι τώρα, αλλά όντας έξω από αυτό, βλέπεις πως το μέγεθός του έχει αλλάξει αφού μπορείς πλέον να το ορίσεις καλύτερα από πριν και διαπιστώνεις πως είναι μικρότερο από όσο νόμιζες όταν βρισκόσουν μέσα του. Κι ύστερα αρχίζεις να απομακρύνεσαι. Διστακτικά στην αρχή, λίγο πιο αποφασιστικά αργότερα, αφού έχουν αρχίσει να κεντρίζουν το βλέμμα σου χιλιάδες πράγματα που υπάρχουν τώρα για να δεις.
Και κάποια στιγμή, αφού έχεις απομακρυνθεί αρκετά, κοιτάζεις πίσω σου για να διαπιστώσεις με ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, πως συμβαίνει κάτι μαγικό! Το μπαλόνι σου έχει αρχίσει να μικραίνει… και όσο εσύ απομακρύνεσαι, τόσο αυτό μικραίνει περισσότερο, μέχρι που γίνεται μια μικρή κουκίδα στον ορίζοντα! Ώσπου κάποια στιγμή σταματάς και προσπαθείς με δυσκολία να το διακρίνεις αφού είναι σχεδόν ανύπαρκτο πια στον ορίζοντά σου. Και απορείς, γιατί ξέρεις πως εκείνο δεν έχει αλλάξει. Εξακολουθεί να είναι ακριβώς το ίδιο όπως και πριν. Το μόνο που άλλαξε είναι η δική σου απόσταση. Και αυτή, είναι ικανή να το εξαφανίσει για πάντα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου