Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Θεός και Πίστη

Αυτό που είναι σημαντικό δεν είναι τι πιστεύεις,

* Αλλά μόνο γιατί το πιστεύεις.

Τα γεγονότα δεν επηρεάζονται από την πίστη ή την μη πίστη.

Ποια είναι η βάση της πίστης στον αέναα μεταβαλλόμενο κόσμο;

* Είναι ο φόβος του αγνώστου.

* Είναι η αβεβαιότητα της ζωής.

* Είναι η έλλειψη ασφάλειας.

* Είναι η ανασφάλεια των σχέσεων.

Υπάρχει η χριστιανική πίστη,

* Η ινδουιστική πίστη,

* Η μουσουλμανική πίστη.

* Και άλλες αμέτρητες θρησκείες και αιρετικές πεποιθήσεις.

Όλες είναι σε πόλεμο μεταξύ τους,

* Προσπαθώντας να επιβληθούν και να προσηλυτίσουν η μια την άλλη.

Η πίστη διαιρεί τους ανθρώπους,

* Τους κάνει σκληρούς,

* Τους κάνει να μισούν ο ένας τον άλλο,

* Και καλλιεργεί τον πόλεμο.

Μια πίστη ενεργεί σαν χρωματιστά γυαλιά,

* Μέσα από τα οποία κοιτάζεις τον εαυτό σου.

Ο προσηλυτισμός είναι μια αλλαγή από τη μία πίστη στην άλλη,

* Από το ένα δόγμα στο άλλο.

Αυτό που προσφέρεται είναι ένα,

* (Υποτίθεται), καλύτερο κλουβί.

Η πίστη σου δίνει παρηγοριά,

* Όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση απελπισίας, θλίψης, φόβου, αγωνίας κλπ.

Η πίστη σου δίνει δύναμη, (λειτουργεί σαν στήριγμα),

* Για να ξεπεράσεις επώδυνες καταστάσεις.

Είναι δυνατό να ζήσεις χωρίς πίστεις;

 Αυτό μπορείς να το ανακαλύψεις,

* Αν μελετήσεις τον εαυτό σου σε σχέση με κάποια πίστη.

Όχι να αλλάξεις πίστη, ή να αντικαταστήσεις τη μια πίστη με μια άλλη.

Αλλά να είσαι εντελώς ελεύθερος από κάθε πίστη,

* Ώστε να αντιμετωπίζεις τη ζωή χωρίς «στηρίγματα».

Με την εμπειρία ελπίζεις να επαληθεύσεις την πίστη σου.

Όμως δεν είναι η εμπειρία που αποδεικνύει την πίστη,

* Αλλά είναι η πίστη, που δημιουργεί την εμπειρία.

Έτσι η πίστη σου στο Θεό,

* Σου προσφέρει την εμπειρία αυτού που ονομάζεις Θεό.

Τα θρησκευτικά βιβλία περιγράφουν πολύ προσεχτικά,

* Τι να κάνεις, ποιος είναι ο σκοπός σου,

* Πώς να πετύχεις το σκοπό σου και τι είναι ο Θεός.

Τα μαθαίνεις αυτά απ’ έξω και τα ακολουθείς.

Από την αρχαιότητα διάφοροι δάσκαλοι, ιερείς και λεγόμενοι σωτήρες,

* Περιέγραψαν τον Θεό, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους.

Ο νους μπορεί να φανταστεί τον Θεό,

* Σύμφωνα μ’ αυτές τις πεποιθήσεις, (των δασκάλων, ιερέων κλπ).

Αλλά αυτή είναι μόνο μια εικόνα, δεν είναι ο Θεός.

Ο νους έχει την ικανότητα να δημιουργεί την εικόνα που εκείνος θέλει.

Ο νους μπορεί να φανταστεί το θεό με μια γενειάδα, ή με ένα μάτι κλπ.

Είναι αυτό η πραγματικότητα,

Ή είναι η προβολή των δικών σου γνώσεων;

Όταν ζητάς κάτι,

* Λαμβάνεις αυτό που εσύ ο ίδιος προβάλλεις, (από αυτά που έχεις μάθει).

Είναι δυνατό να έχεις θαυμάσιες εμπειρίες,

* Του Χριστού, του Βούδα, ή όποιου άλλου πιστεύεις.

Ο κομμουνιστής αν έχει οράματα θα δει το τέλειο κράτος.

Όσο πιο δυνατά πιστεύεις,

* Τόσο πιο δυνατά θα είναι τα οράματα σου,

* Και οι προβολές των δικών σου επιθυμιών και ορμών.

Όσο πραγματικά και να σου φαίνονται τα οράματα,

* Βρίσκεσαι σε πλάνη γιατί,

* Τα οράματα και οι οπτασίες είναι μια προβολή των δικών σου επιθυμιών και ορμών,

* Και επομένως δεν έχουν καμία αξία.

Οι περισσότεροι πνευματικοί αναζητητές,

* Πιάνονται στο δίχτυ των δικών τους σκέψεων και επιθυμιών.

Ακόμα και μερικοί από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της αλήθειας,

* Έχοντας το χάρισμα του λόγου και την δύναμη να θεραπεύουν,

* Γίνονται αιχμάλωτοι των ικανοτήτων και των βιωμάτων τους.

Είναι δυνατό να ξεχωρίσεις την πραγματικότητα,

* Από τα οράματα-εμπειρίες, που προέρχονται από σκέψεις-επιθυμίες;

Είναι δυνατό να το κάνεις αυτό τώρα, όχι αύριο και

* Να μην ξεγελιέσαι από τον μηχανισμό της φαντασίας και της προβολής;

Ο άνθρωπος δέχεται πολύ εύκολα το μονοπάτι,

* Που είναι το πιο βολικό και το πιο ευχάριστο.

Έτσι η «αυθεντία», (ο πολιτικός, ο παπάς, ο γκουρού, ο διδάσκαλος),

* Θεσμοθετεί ή/και σου υπαγορεύει ένα πολιτικό, θρησκευτικό, ψυχολογικό σύστημα,

* Που θα σου προσφέρει την μέθοδο, (όπως σου λένε), για να είσαι ασφαλής.

Ο άνθρωπος εκπαιδεύεται να ζει με υποδείγματα, (ιδανικά, πίστεις κλπ).

Όταν συμμορφώνεσαι σ’ ένα υπόδειγμα δεν είσαι ποτέ ελεύθερος.

Δεν υπάρχει κανένα σύστημα ιδεολογικό, θρησκευτικό, φιλοσοφικό,

* Που να μπορεί να προσφέρει οποιοδήποτε είδος ασφάλειας.

Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τα υποδείγματα,

* Με το να δοκιμάσεις να αλλάξεις υπόδειγμα.

Όταν καταλάβεις ότι η αλλαγή τοποθετεί αυτόματα μια νέα αυθεντία,

Τότε θα ξεφύγεις από την παγίδα της αυθεντίας για πάντα.

Όταν αντιληφθείς ότι,

* Δεν μπορείς άλλο να στηρίζεσαι σε καμιά παράδοση και,

* Δεν χρειάζεσαι κάποιον να σε βοηθήσει, (ένα δάσκαλο, μια πίστη, ή ένα σύστημα),

Τότε είσαι ήδη ελεύθερος να ανακαλύψεις.

Όντας ελεύθερος, έχεις μείνει μόνος με τον εαυτό σου.

Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση ζωής του ανθρώπου.

Όταν υπάρχει ελευθερία, υπάρχει ενέργεια και εκλείπει ο φόβος.

Μια ψυχή που δε φοβάται είναι γεμάτη αγάπη.

Ότι ξέρομε για τον Θεό είναι:

* Οι ιδέες, οι σκέψεις, οι εμπειρίες των άλλων,

* Ή και κάποιες στιγμές μιας μάλλον αόριστης δικιάς μας εμπειρίας.

Ο Θεός, δεν είναι κάτι του οποίου μπορείς να έχεις πείρα.

Ο Θεός είναι ένα βίωμα,

* Που δεν βασίζεται σε καμία πίστη, σε κανένα δόγμα και σε καμία προηγούμενη πείρα/εμπειρία.

Για να γνωρίσομε αυτό που είναι απροσμέτρητο, που είναι άχρονο,

* Ο νους πρέπει να είναι ελεύθερος από το χρόνο,

* Δηλαδή να απελευθερωθεί απ’ όλες τις ιδέες και σκέψεις περί Θεού.

Ο Θεός δεν είναι ένα πράγμα του νου,

* Δεν γεννιέται δια της αυτοπροβολής.

Ο νους που πιστεύει ότι υπάρχει θεός, ή ότι δεν υπάρχει,

 * Είναι εξίσου ένας οριοθετημένος, προκατειλημμένος νους.

Αν η σκέψη μπορεί να σκεφθεί το Θεό,

* Την αλήθεια, την πραγματικότητα,

Αυτή η σκέψη δεν μπορεί να είναι η πραγματικότητα.

Για να μάθεις αν υπάρχει μια πραγματικότητα πέρα από τα μέτρα του νου σου,

* Πρέπει να βάλεις στην άκρη κάθε πιστεύω,

* Και ν’ αρνηθείς κάθε μορφή ελπίδας,

* Γιατί η ελπίδα γεννιέται από το πιστεύω.

Για να το πετύχεις αυτό απαιτείται πολύ ενέργεια.

Η αλήθεια δεν βρίσκεται σε κανένα ναό, σε κανένα τζαμί, σε καμιά εκκλησία,

* Που είναι ίσως σύμβολα, αλλά τα σύμβολα δεν είναι η πραγματικότητα.

Λατρεύοντας ένα σύμβολο χάνεις το πραγματικό, την αλήθεια, τον Θεό.

Δυστυχώς στο σύμβολο έχει δοθεί μεγαλύτερη σημασία από την αλήθεια.

Η αλήθεια είναι ένας τόπος που δεν υπάρχει μονοπάτι για να πας,

* Αλλά μπορεί να έλθει εκείνη,

* Όταν υπάρχει απόλυτη ελευθερία από τη διαμόρφωση.

Λέγεται, ότι όλα τα μονοπάτια οδηγούν στην αλήθεια,

* Το μονοπάτι του χριστιανού, του μουσουλμάνου του ινδουιστή.

Αυτό είναι τόσο φανερά παράλογο!

Δεν υπάρχει δρόμος για την αλήθεια,

* Άλλος από την ίδια την αλήθεια.

Η αλήθεια δεν έχει μονοπάτι

* Κι αυτή είναι η ομορφιά της αλήθειας.

Για να βρεις την αλήθεια,

* Πρέπει να είσαι ελεύθερος από κάθε είδους προπαγάνδα.

Αυτό σημαίνει να ατενίζεις τα πάντα,

* Ανεξάρτητα από πίστεις, θεωρίες και απόψεις.

Οι ιδέες δεν είναι η αλήθεια.

Η αλήθεια είναι κάτι που πρέπει να ζήσεις άμεσα, την κάθε στιγμή.

Δεν είναι μια πείρα που θέλεις,

* Γιατί τότε θα ήταν μόνο μια αντίληψη (των αισθήσεων).

Υπάρχει η θεωρία από την αρχαιότητα,

* Ότι ο θεός κατεβαίνει στον άνθρωπο

* Και τον βοηθά να ωριμάσει, να εξελιχθεί

* Και να ζήσει ανώτερα (πνευματικά).

Αυτή η θεωρία υπάρχει (με διαφορετική μορφή)

* Σε όλες τις παραδόσεις των χωρών της ανατολής και της δύσης.

Η πίστη σε θεωρίες (θεοτήτων) φέρνει μεγάλη παρηγοριά.

Έχεις το συναίσθημα ότι είσαι ασφαλής,

* Ότι υπάρχει κάποιος που φροντίζει εσένα και τον κόσμο.

Αυτή η θεωρία δίδει ένα είδος ελπίδας σε μια ουτοπία στο μέλλον.

Το υπέρτατο δεν έχει καμιά σχέση με τη δικιά σου,

* Ή οποιουδήποτε άλλου πίστη, γνώμη, ή άποψη.

Πως είναι δυνατό το απροσμέτρητο, το άρρητο,

* Να ασχολείται με τις στενοχώριες, την αθλιότητα και την σύγχυση,

* Που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε;

Ζητάμε προστασία από θεούς που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε.

Ο Διαχωρισμός μεταξύ του Θεού, (της πραγματικότητας) και του εαυτού σου,

* Δημιουργείται από εσένα, από το νου σου.

Ο νους γαντζώνεται από το γνωστό,

* Από την «βεβαιότητα», από την «εξασφάλιση».

Είναι βλασφημία να λέει κάποιος,

* Ότι ξέρει τον θεό, ή ότι δεν υπάρχει θεός.

Χωρίς αυτογνωσία, ο θεός που αναζητάς είναι ο θεός της πλάνης.

Η αυτογνωσία δεν είναι ο τελικός σκοπός,

* Είναι ο δρόμος προς το απροσμέτρητο.

Ο Θεός υπάρχει, όταν δεν υπάρχεις εσύ, (το εγώ σου).

Όταν υπάρχει το εγώ σου, ο Θεός δεν υπάρχει.

Οι ιεροτελεστίες, οι επαναλήψεις ψαλμών, φράσεων κλπ,

* Αποκοιμίζουν τον νου και αποκτάται η εμπειρία ορισμένων πραγμάτων, (οράματα κλπ),

* Τα οποία όμως είναι προβολές αυτών που έχεις μάθει, που έχεις διδαχθεί και κατηχηθεί.

Όλες αυτές οι εμπειρίες είναι ψευδαισθήσεις.

Η πείρα της πραγματικότητας,

* Δεν αποκτάται με την εξάσκηση και την επανάληψη.

Αυτό που απαντά όταν προσεύχεσαι,

* Eίναι το υποσυνείδητο σου.

Η αλήθεια εμφανίζεται,

* Όταν επέρχεται πλήρες σταμάτημα της σκέψης.

Η σκέψη παύει μόνο όταν ο εαυτός απουσιάζει.

Όταν ο νους πάψει να δημιουργεί, μένει μόνος,

* Δηλαδή, όταν δεν είναι σκλαβωμένος από τις δικιές του τις επιδιώξεις.

Για να είσαι μόνος πρέπει να πεθάνεις ως προς το παρελθόν.

Εάν ψυχολογικά δε φοβόσουν καθόλου,

* Αν δεν είχες κανένα φόβο,

* Τότε δεν θα είχες θεούς,

* Δεν θα είχες σύμβολα να λατρεύεις, ούτε προσωπικότητες να θαυμάζεις,

* Και τότε θα ήσουνα ψυχολογικά ελεύθερος.

Ένας άνθρωπος που ζητά ειρήνη,

* Και θέλει να δημιουργήσει ένα καινούργιο ευτυχισμένο κόσμο,

* Ασφαλώς δεν μπορεί να απομονώνει τον εαυτό του,

* Με οποιαδήποτε μορφή πίστεως, ή πεποιθήσεως.

Ένας ελεύθερος άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να νοιώσει,

* Ότι ανήκει σε κάποια χώρα, τάξη, θρησκεία, ή ιδεολογία και τρόπο σκέψης.

Ελευθερία σημαίνει ελευθερία σε όλα τα επίπεδα,

* Χωρίς ψυχολογικές συγκρούσεις.

Η μεγάλη δύναμη δεν έρχεται μέσα από την προσευχή,

* Την πίστη, τα οράματα και την ψευδαίσθηση.

Η μεγάλη δύναμη έρχεται μέσα από τη διαύγεια,

* Μέσα από το νου που μπορεί να δει ξεκάθαρα.

Αν είσαι πλήρως ελεύθερος από κάθε προσκόλληση,

* Αποκτάς την δύναμη της αγάπης.

* Η αγάπη αυτή κάνει πολύ περισσότερα απ’ όλες τις προσευχές.

Όταν υπάρχει αγάπη, που είναι η ίδια η αιωνιότης,

* Τότε δεν υπάρχει αναζήτηση για το Θεό,

* Γιατί η αγάπη είναι ο Θεός.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου