Ποιος είμαι; Αυτό που ζω είναι το υλικό μου σώμα που ατενίζει την ζωή μέσα στον χώρο; ή είμαι αυτό που είναι μέσα στον Νου και Νοεί, ζει, βλέπει, αντιλαμβάνεται τις εικόνες, ενός υποτιθέμενου υλικού κόσμου που ονομάζουμε πραγματικότητα;
Είμαι το σώμα που ζει και αντιλαμβάνεται την ζωή σε έναν χώρο υλικών σωμάτων; ή Είναι ο Νους που ζει που αντιλαμβάνεται την ζωή γεννώντας την ζωή τον χώρο τα σώματα και τον κόσμο;
Ποιος είμαι; είμαι σώμα υλικό; ή Νους;
Αν είμαι σώμα υλικό, πως είναι δυνατόν να ζήσω ατενίζοντας την ζωή που αντιλαμβάνομαι ως υλική πραγματικότητα, μέσα από ένα σύνολο από σκέψεις συναισθήματα πάθη επιθυμίες δίχως να έχω Νου;
Ο Νους όμως, δεν είναι υλικό σώμα, υλικό σώμα είναι οι ψευδαισθήσεις του υλικού εγκεφάλου, οι νευρώνες είναι η παραίσθηση που γεννά η εικόνα του Νου, είναι ο νοητός υλικός κόσμος της εικονικής πραγματικότητας.
Kαι ότι είναι νοητό, δεν είναι σώμα από ύλη, ούτε είναι υλικός κόσμος και πραγματικότητα αυτό που βλέπει ζει και αντιλαμβάνεται το υλικό σώμα, μα είναι ένας κόσμος νοητός.
Οι αισθήσεις τα συναισθήματα τα πάθη και οι επιθυμίες, δεν ανήκουν στο σώμα, διότι το ίδιο ακριβώς μπορεί να ζήσει ένας Νους στον δικό του αγέννητο κόσμο, μέσα από οράματα, όνειρα, σκέψεις, που δημιουργούν τον δικό του "υλικό" κόσμο και πραγματικότητα.
Αυτός ο νοητός κόσμος ενυπάρχει μέσα στον Νου ο οποίος γεννά τις εικόνες, και γίνεται υπάρχων με τον Λόγο, δηλαδή η ζωή.
Λόγος είναι οι λογισμοί που κάνουμε μέσα από την διανόηση, η οποία φέρει την νόηση του οράματος που γεννά ο Νους και αντιλαμβανόμαστε ως ζωή.
Αυτό που βλέπουμε και ακούμε μέσα μας είναι ο Νους και ο Λόγος, η δε ένωση τους η Ζωή.
Αν τώρα ο Νους είναι Αγαθός το ίδιο Αγαθός θα είναι και ο Λόγος του.
Αν όμως ο Αγαθός Νους ενωθεί με έναν άλογο χωρίς λογική Λόγο, τότε θα επέλθει η εναντιότητα των δύο πόλων, όπου κάθε τι που γεννά ο Aγαθός Νους, ο άλογος μη λογικός Λόγος θα γεννά και το αντίθετο του.
Νους Φωτισμένος Αγαθός, και Φωτεινός Λόγος Αγαθός Αδιαίρετοι, η δε ένωση τους η Ζωή από Φως.
Νους Αγαθός και η ένωση του με τον άλογο σκοτεινό μη λογικό Λόγο η εικόνα της Ζωής.
Και ο Άνθρωπος Φως και Ζωή Υπάρχων, ο μιμητής της Πρόνοιας (Νου) και του Λόγου, θέλησε να ζήσει και κατανοήσει την κατώτερη δημιουργία που εξουσιάζει, την εικόνα της ζωής.
Και από τότε ο άνθρωπος έγινε θνητός, αφού πλέον ενώθηκε με το άλογο μη λογικό μέρος της εικόνας της ζωής, όπου κάθε τι έχει και το αντίθετο του.
Ότι προσδοκούμε για το αύριο, ταυτόχρονα γεννά αυτή η προσδοκία μας γι' αυτόν τον κόσμο και το αντίθετο του.
Για να επέλθει το αναμενόμενο πρέπει να προσδοκούμε μέσα από την εγκράτεια και την εγκαρτέρηση, ώστε να νικηθούν οι ακολασίες και οι επιθυμίες, τα αντίθετα αποτελέσματα των προσδοκιών μας.
Ερμής ο Τρισμέγιστος, «ΤΑ ΩΣ ΑΝΩ ΚΑΙ ΩΣ ΚΑΤΩ ΑΠΛΩΣ ΑΝΕΣΤΡΑΜΕΝΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου