Ποιός είπε πως η ευαισθησία είναι μειονέκτημα; Ποιός είπε πως οι ευαίσθητοι είναι αδύναμοι; Ευαισθησία είναι η ικανότητα να αισθανόμαστε και να ανταποκρινόμαστε στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος. Πού βασίζεται λοιπόν η θεωρία ότι όσοι είναι ευαίσθητοι είναι ευάλωτοι; Προφανώς στην προκειμένη με τον όρο ευαισθησία εννοούμε την ψυχική και πνευματική και όχι την σωματική ή φυσική. Όντως είναι γεγονός ότι σ΄ ένα σκληρό και αδίστακτο κόσμο το να είναι κανείς ευαίσθητος είναι μεγάλο βάρος γιατί έτσι γεμίζει η ψυχή του με αγωνία και λύπη. Από την άλλη όμως είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο επιβεβαιώνει την ανθρωπιά μας, κρατάει ζωντανό το στοιχείο της μοναδικότητας του ανθρώπου.
Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι αν κάνεις δουλέψει με αυτό θα φτάσει σε μια καλύτερη γνώση του εαυτού, θα είναι πιο δραστήριος, πιο εσωτερικά ολοκληρωμένος και τέλος θα είναι σε θέση να κατανοεί καλύτερα τα όσα συμβαίνουν γύρω του και τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεται.
Στην σύγχρονη κοινωνία οι άντρες απαγορεύεται να έχουν ευαισθησίες καθώς κάτι τέτοιο θα τους έκανε λιγότερο σκληρούς και «άντρες». Μόνον οι γυναίκες έχουν αυτό το χαρακτηριστικό γιατί ταιριάζει με τα δεδομένα και τα πρότυπα. Αυτές οι σταθερές μας οδήγησαν στην απάθεια και την κυνικότητα, στον εγωισμό και την απανθρωπιά. Μάθαμε να κρυβόμαστε πίσω απ’ τις μάσκες και τα φαντασμαγορικά λόγια που προέρχονται από κάλπικες πεποιθήσεις, να συμβιβαζόμαστε και να δεχόμαστε αφιλτράριστο ό,τι μας προσφέρουν... Να καταπιέζουμε την ίδια μας τη φύση!
Μα, ξεχάσατε; Εσείς είστε κύριοι του εαυτού σας. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να λέγεται άνθρωπος αν δεν είναι ευαίσθητος. Αν δεν νοιάζεται, αν δεν μοιράζεται, αν δεν συμπονεί, αν δεν κατανοεί, αν δεν σέβεται.
Έχει χαθεί το νόημα κάπου ανάμεσα στο «φαίνεσθαι» και στο «είναι». Σημασία δεν έχει πως μας βλέπουν οι άλλοι και πως θα φτιάξουμε την συμπεριφορά και την σκέψη μας για να αρέσουμε ή να μην απογοητεύσουμε τους άλλους. Τόσες θυσίες για αυτό τον σκοπό. Τόση ενέργεια και ψυχική δύναμη άδικα χαμένη. Αλλά εντέλει ωφέλιμα χαμένη... Σημασία λοιπόν έχει να είμαστε αυθεντικοί, να πράττουμε αυτό που νιώθουμε, να μην καταπιέζουμε σκέψεις και συναισθήματα στο έλεος της εξωτερικής κανονικότητας.
Αν αφιερώσουμε λίγο χρόνο στο να συλλογιστούμε παραδείγματα που να αποδεικνύουν τα παραπάνω λεγόμενα σίγουρα θα βρούμε πολλά μέσα από την καθημερινότητα (π.χ το να μην παραδεχτεί κάποιος ότι είναι φιλόζωος ή ότι συμμετέχει σε εράνους ή ότι συμβάλει στη συλλογή τροφίμων για τους πρόσφυγες), είτε μέσα από παγιωμένες πεποιθήσεις (π.χ οι άντρες δεν κλαίνε).
Η ευαισθησία δεν είναι ταπεινωτική. Είναι ένα όπλο στα χέρια του ανθρώπου που αν χρησιμοποιήσει με μέτρο και ευλάβεια, όπως και όλες του τις ικανότητες άλλωστε, θα καταφέρει να εξελιχθεί και να γίνεται καλύτερος (άνθρωπος) μέρα με τη μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου