Πολλοί από εμάς θεωρούμε αρκετό το να είμαστε παθητικοί παρατηρητές της αγάπης – σίγουροι ότι, αφού γεννηθήκαμε για να αγαπάμε, η αγάπη δε θα έπρεπε να παρουσιάζει κανένα πρόβλημα. Έτσι, μόλις η αγάπη μάς ενοχλήσει ή δείξει να έχει απαιτήσεις από εμάς, οπισθοχωρούμε ενστικτωδώς, πεπεισμένοι ότι δεν υπάρχει λόγος να αγωνιστούμε.Κανείς δεν είπε ότι η αγάπη είναι εύκολη. Πρόκειται για μια συνεχή αναζήτηση, που περιλαμβάνει σύγχυση, απογοήτευση και απελπισία. Αν αποζητάμε την άνεση, καλύτερα να επικεντρωθούμε μόνο στον εαυτό μας, τον οποίο μπορούμε να διαφεντεύουμε ανενόχλητοι, χωρίς συγκρούσεις και συμβιβασμούς. Όταν όμως βάζουμε κάποιον άλλο στη ζωή μας, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν και αντιπαραθέσεις.
Θα πρέπει ωστόσο να θυμόμαστε ότι η αγάπη υποβιβάζεται όταν μας κάνει απλώς να νιώθουμε άνετα. Γιατί είναι κάτι περισσότερο από ένας τρόπος για να ικανοποιούν δύο άνθρωποι τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.
