Πάντα θα με εκπλήσσει, το πόσες τεχνικές μπορεί να εφευρίσκει ο (αριστερός) νους για να αποφεύγει να κάνει αυτό που τελικά οφείλει (αλλά φοβάται).
Εξακολουθεί να με εκπλήσσει ο αριθμός των θεωριών, των αποσπασματικών πληροφοριών που φιγουράρουν ως γνώση, ενώ ο περιοριστικός νους αδυνατεί να συνδέσει τα κομμάτια, να δει τα κρυμμένα μηνύματα, να εντοπίσει το ψέμα που παρουσιάζεται ως αλήθεια.
Ακόμα και οι πιο θαρραλέοι λυγίζουν μπροστά στη ζαλάδα των αντιθέτων, που αδυνατούν να συνθέσουν στην ελλιπή τους σκέψη. Πατήρ πάντων αοράτων ο φόβος…
Σε γεμίζουν με πληθώρα άχρηστων πληροφοριών που ονομάζουν γνώση. Πείθεσαι εύκολα με θεωρίες και απόψεις που έμαθες να εμπιστεύεσαι ορίζοντας κάποιους σε βάθρα… όσους δεν έχεις βάλει σε βάθρο, αδυνατείς να τους δεις, πόσο μάλλον να τους ακούσεις.
Εκπαιδεύεσαι από μικρός να βλέπεις μόνο αυτά που θέλεις, ενώ αποφεύγεις να δεις αυτά που φοβάσαι να δεις. Φτιάχνεις αμέτρητες σοφιστείες, προκειμένου να παραμείνεις τυφλός, νομίζοντας πως βλέπεις.
Κάθε στιγμή της ζωής σου είναι ένα παράθυρο στη Γνώση, στην Αλήθεια, στη σύνθεση του Είναι σου, το οποίο αδυνατείς να ανοίξεις… γιατί απλά δεν το βλέπεις.
Εκπαιδεύτηκες να ζητάς απαντήσεις όχι το πώς να τις βρεις. Να εμπιστεύεσαι ανθρώπους, όχι στάσεις ζωής. Να κοιτάς στην επιφάνεια νομίζοντας πως η ευφράδεια του λόγου σου σε καθιστά ειδικό της αλήθειας του βάθους.
Θα μιλήσω για ομάδες και θα εκπλαγείς που δεν είχες δει. Θα κατακρίνεις αντί να σκεφτείς. Θα προσπαθήσεις να χωρέσεις αντί να διαφέρεις. Θα ζαλιστείς και θα επιστρέψεις στο οικείο που σου δίνει την ψευδαίσθηση της αυτοκυριαρχίας. Θα αλλάξω αυτά που σου έχω πει για να μάθεις να μην δεσμεύεσαι από λέξεις, που έχεις ήδη ερμηνεύσει. Θα προκαλέσω την αξιοπιστία σου για να μην εξαρτάσαι από άλλους που θέλεις να ορίζεις πάνω από σένα. Μα επίσης θα αμφισβητήσω τις θεωρίες σου, για να μην υποτιμάς όσους το σύστημα σου έμαθε να αγνοείς.
Θα κινούμαι αθόρυβα μα προκλητικά φανερά για να διαταράσσω τα νερά των ψευδαισθήσεών σου, εκεί ακριβώς που πίστεψες πως βρήκες επιτέλους την αλήθεια που πάντα αναζητούσες.
Δεν σου έδειξαν ποτέ τι σημαίνει Γονιός… και δεν έμαθες ποτέ να είσαι! Αλλά μεγαλώνεις παιδιά… έτσι νομίζεις. Στην ουσία προσπαθείς να μεγαλώσεις τον εαυτό σου, πανικοβλημένος ανάμεσα στις τόσες πληροφορίες, τεχνικές, μεθόδους και θεωρίες που αναπόφευκτα σού κρύβουν την αλήθεια…
Ξέρω, θα μου γράψεις… «δεν κατάλαβα τίποτα» και εγώ θα σου γράψω, «είναι καλό αυτό». Έμαθες να «ξέρεις», κρίνεσαι από τις γνώσεις σου. Αλλά κανείς δεν σου είπε ποτέ ότι αυτές είναι μονάχα απόψεις!
Και αυτό το άρθρο, ξέχνα το. Προσπέρασε... δεν σου έδωσε τίποτα που να μπορείς να χρησιμοποιήσεις... ή έτσι νομίζεις!
Εξακολουθεί να με εκπλήσσει ο αριθμός των θεωριών, των αποσπασματικών πληροφοριών που φιγουράρουν ως γνώση, ενώ ο περιοριστικός νους αδυνατεί να συνδέσει τα κομμάτια, να δει τα κρυμμένα μηνύματα, να εντοπίσει το ψέμα που παρουσιάζεται ως αλήθεια.
Ακόμα και οι πιο θαρραλέοι λυγίζουν μπροστά στη ζαλάδα των αντιθέτων, που αδυνατούν να συνθέσουν στην ελλιπή τους σκέψη. Πατήρ πάντων αοράτων ο φόβος…
Σε γεμίζουν με πληθώρα άχρηστων πληροφοριών που ονομάζουν γνώση. Πείθεσαι εύκολα με θεωρίες και απόψεις που έμαθες να εμπιστεύεσαι ορίζοντας κάποιους σε βάθρα… όσους δεν έχεις βάλει σε βάθρο, αδυνατείς να τους δεις, πόσο μάλλον να τους ακούσεις.
Εκπαιδεύεσαι από μικρός να βλέπεις μόνο αυτά που θέλεις, ενώ αποφεύγεις να δεις αυτά που φοβάσαι να δεις. Φτιάχνεις αμέτρητες σοφιστείες, προκειμένου να παραμείνεις τυφλός, νομίζοντας πως βλέπεις.
Κάθε στιγμή της ζωής σου είναι ένα παράθυρο στη Γνώση, στην Αλήθεια, στη σύνθεση του Είναι σου, το οποίο αδυνατείς να ανοίξεις… γιατί απλά δεν το βλέπεις.
Εκπαιδεύτηκες να ζητάς απαντήσεις όχι το πώς να τις βρεις. Να εμπιστεύεσαι ανθρώπους, όχι στάσεις ζωής. Να κοιτάς στην επιφάνεια νομίζοντας πως η ευφράδεια του λόγου σου σε καθιστά ειδικό της αλήθειας του βάθους.
Θα μιλήσω για ομάδες και θα εκπλαγείς που δεν είχες δει. Θα κατακρίνεις αντί να σκεφτείς. Θα προσπαθήσεις να χωρέσεις αντί να διαφέρεις. Θα ζαλιστείς και θα επιστρέψεις στο οικείο που σου δίνει την ψευδαίσθηση της αυτοκυριαρχίας. Θα αλλάξω αυτά που σου έχω πει για να μάθεις να μην δεσμεύεσαι από λέξεις, που έχεις ήδη ερμηνεύσει. Θα προκαλέσω την αξιοπιστία σου για να μην εξαρτάσαι από άλλους που θέλεις να ορίζεις πάνω από σένα. Μα επίσης θα αμφισβητήσω τις θεωρίες σου, για να μην υποτιμάς όσους το σύστημα σου έμαθε να αγνοείς.
Θα κινούμαι αθόρυβα μα προκλητικά φανερά για να διαταράσσω τα νερά των ψευδαισθήσεών σου, εκεί ακριβώς που πίστεψες πως βρήκες επιτέλους την αλήθεια που πάντα αναζητούσες.
Δεν σου έδειξαν ποτέ τι σημαίνει Γονιός… και δεν έμαθες ποτέ να είσαι! Αλλά μεγαλώνεις παιδιά… έτσι νομίζεις. Στην ουσία προσπαθείς να μεγαλώσεις τον εαυτό σου, πανικοβλημένος ανάμεσα στις τόσες πληροφορίες, τεχνικές, μεθόδους και θεωρίες που αναπόφευκτα σού κρύβουν την αλήθεια…
Ξέρω, θα μου γράψεις… «δεν κατάλαβα τίποτα» και εγώ θα σου γράψω, «είναι καλό αυτό». Έμαθες να «ξέρεις», κρίνεσαι από τις γνώσεις σου. Αλλά κανείς δεν σου είπε ποτέ ότι αυτές είναι μονάχα απόψεις!
Και αυτό το άρθρο, ξέχνα το. Προσπέρασε... δεν σου έδωσε τίποτα που να μπορείς να χρησιμοποιήσεις... ή έτσι νομίζεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου