Η μάχη αυτή υπήρχε, υπάρχει και καλά κρατεί ακόμη.Η μάχη είναι, μεταξύ της Πίστης και της ανασφάλειας.
Ως συνήθως, η πίστη είναι πολύ όμορφα γραμμένη, με υπέροχα χρυσά γράμματα δομημένη. Την αναμασάμε εύκολα και μάλιστα κάποιες φορές κάνουμε και υποδείξεις. Όταν όμως έρθει η ώρα του πράττω και του είμαι η πίστη, τότε στρίβουμε ή σκύβουμε το κεφάλι μας.
Για την ανασφάλεια λέμε και ξανά λέμε φράσεις και ατάκες, πάλι μόνο ως προς τον λόγο. Πάλι κάνουμε υποδείξεις πως την αποφεύγουμε, γιατί δεν την χρειαζόμαστε. Πάλι ο λόγος είναι όμορφα στολισμένος.
«Τα λόγια κομμάτια, καπνός οι στιγμές, τα λόγια θα μείνουνε λόγια, άλλα λόγια μη λες» ( όπως λέει και το άσμα ….. ) αλλά όπως λέει και ο λαός μας «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».. Είναι η ώρα της ανασφάλειας για άλλη μία φορά, να την δαφνοστεφανώσουμε και να της δώσουμε τα σκήπτρα της νίκης.
Δηλαδή, επειδή στα λόγια είμαστε πρώτοι και τα στολίζουμε όσο πιο όμορφα μπορούμε. Τώρα και σε αυτή τη μάχη η ανασφάλεια κρατά γερά τον πρώτο ρόλο.
Άλλωστε ποιος κερδίζει πάντα .. ο πιο έμπειρος! Δηλαδή η ανασφάλεια.
Η Πίστη και η ουσιαστική διαδρομή της είναι μόνο λόγος. Επίσης και ως προς την ανασφάλεια μένουμε μόνο στα λόγια. Υποδείξεις ως προς την πίστη γίνονται ξανά και ξανά, αλλά τελικά οι πράξεις δείχνουν ότι υποδομή πίστης δεν υπάρχει. Όμως υποδομή ανασφάλειας υπάρχει. Την κρατάμε γερά και σταθερά στην πρώτη θέση των προτιμήσεών μας. Στέκει εκεί ψηλά αγέρωχη και χαιρετά την πίστη. Γνωρίζει η ανασφάλεια ότι είναι ο νικητής αυτής της μάχης.
Γιατί πίστη και ανασφάλεια δεν πάνε μαζί είναι δύο εντελώς αντίθετοι δρόμοι. Είναι το άσπρο και το μαύρο.
Όταν στο άσπρο μπει έστω και λίγο μαύρο, το άσπρο παύει να ισχύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου