Όταν οι Λέξεις τραγουδούν

Όταν αρχίζεις να διαβάζεις φωναχτά, οι λέξεις βγάζουν φτερά, φτερουγίζουν ανάμεσα σε γη και ουρανό, γίνονται άγγελοι, εκτελούν αυτό που τους παραγγέλνεις, μπαίνουν στην υπηρεσία σου, ακτινοβολούν, τραγουδούν, κινούνται ανάμεσα στις γαλάζιες αίθουσες τ’ ουρανού, τα σκοτεινά τα σπίτια και τους δρόμους.

Τινάζουν από πάνω τους την περηφάνια, ντύνονται το ρούχο του ταχυδρόμου, το πέδιλο του Ερμή, σηκώνονται, ταξιδεύουν σε τόπους υψηλούς, σε άγρια μονοπάτια του αιθέρα, κάτω από τη γραμμή του χιονιού, στο νύχι του γερακιού συναντούν την επιθυμία και την ελπίδα, προετοιμάζουν την πραγματικότητα που θα τις εκπληρώσει. Γιατί δεν μπορεί να τις έπλασε έτσι ο Δημιουργός χωρίς να έχει προνοήσει τη συνάντηση.

Όταν αρχίζεις να διαβάζεις φωναχτά και είσαι ανοιχτός, ανάλαφρος και άδειος, έχεις αφαιρέσει τους άχρηστους τους σάκους από το έρμα σου, ανεβαίνουν οι λέξεις, αερόστατα, πετούν, βρίσκουν το άνοιγμα ανάμεσα στα σύννεφα, συναναστρέφονται αγγέλους, συμβουλεύονται, μαθαίνουν από εκείνους τα σχέδια των Θεών, τις διαδρομές των άστρων, το μέλλον σου που αυτοί διαβάζουν με ευκολία γιατί το βλέπουν από ψηλά.

Όταν στέκεσαι με τις ώρες ακίνητος έχοντας το βιβλίο ανοιχτό στα γόνατά σου, έρχονται τα πουλιά τ’ ουρανού, τρυπώνουν στα φυλλώματά σου, σκαρφαλώνουν στα κλαδιά σου, χτίζουν φωλιές στους κλώνους σου, στους πόνους σου, κλωσούν τ’ αυγά σου. Τα λόγια, τα τραγούδια, τα παιδιά σου. Σου δίνουν τα φτερά τους να περιπλανηθείς, να φύγεις, να ανθίσεις, να ξεδιπλωθείς, να μάθεις τ’ όνομά σου, να πληγώσεις και να πληγωθείς.

Όταν τραγουδάς με τις ώρες κλεισμένος μέσα στις λέξεις, δεν υπάρχει άλλος να τραγουδάει τόσο ωραία όσο εσύ. Όταν κλειδώνεσαι μαζί τους βράδια ολόκληρα, όταν βουτάς στον βυθό τους, όταν χώνεσαι στον κόρφο τους, στα σκοτεινά αλλά και την ίδια στιγμή διάφανα μυστικά τους, όταν ακούς τη σιωπή που προηγείται και ακολουθεί, τότε, μόνο τότε σε καταδέχονται και έρχονται μαζί σου.
Στο κρεβάτι σου, όπως αρκούδα την κερήθρα, με απληστία και έκσταση. Αν το αντέχεις το κεντρί μέσα στο μέλι. Τότε, μόνο τότε έρχεται στα χείλη σου η λέξη εκείνη, η μια και μοναδική που είναι κάθε φορά και διαφορετική και όμως μένει πάντα η ίδια.