Είναι πρωί. Κοιτάω έξω από το παράθυρο μου μερικά πουλιά να πετούν ψηλά διασχίζοντας τον ουρανό. Το πέταγμα τους και τα ανοιχτά φτερά τους σε όλο τον κόσμο συμβολίζουν την ελευθερία. Σκέφτομαι πως οι περισσότεροι από εμάς αισθανόμαστε φυλακισμένοι στις ζωές μας και πολλές φορές θα επιθυμήσουμε αυτήν την αίσθηση ελευθερίας. Αλλά αλήθεια πόσο ελευθέρα είναι και τα πουλιά; Ανάμεσα στη ζωή τους και τη ζωή μας υπάρχουν μεγάλες διαφορές…; Τι να κάνει άραγε ένα πουλί κατά την διάρκειά της ημέρας; Και πόσο απολαμβάνει την ελευθερία του;
Τα πουλιά που εγώ παρατηρώ στον ουρανό να πετάνε, το πιο πιθανό είναι να αναζητούν τροφή και νερό για να επιβιώσουν. Μάλιστα έτσι όπως έχουμε καταντήσει τις πόλεις μας αυτό πρέπει να είναι ένας άθλος μιας και το φυσικό περιβάλλον ενός πουλιού έχει καταπατηθεί βάναυσα από τον άνθρωπο. Τα ελεύθερα πουλιά για μας σπαταλάν τον περισσότερο χρόνο της ημέρας τους για φαγητό και άλλα είδη πρώτης ανάγκης όπως ακριβώς κάνει και ο άνθρωπος. Ένα πουλί μπορεί να πετάξει και να εξερευνήσει για τροφή και στέγη αλλά όχι στα πέρατα της γης. Όπως και για τον άνθρωπο η μετανάστευση δεν ταιριάζει σε όλους και έτσι κάποιοι θα μείνουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή και θα προσπαθήσουν να τα βγάλουν πέρα όπως ακριβώς κάνουν και τα πουλιά. Και τα πουλιά πετάνε αναζητώντας την επιβίωση αλλά η φύση, ή ότι έχει απομείνει από αυτήν, συχνά δεν έχει τροφή για όλους και εκεί θα έρθει η μάχη και ο ανταγωνισμός. Για την τροφή, για την στέγη, για την αναπαραγωγή κτλ. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Και υπάρχουν διαφορετικών ειδών πτηνά. Άλλα με ωραία και πολύχρωμα φτερά, άλλα που κελαηδούν, άλλα με επιβλητική εμφάνιση, άλλα δεινοί κυνηγοί και άλλα δεινοί κλέφτες. Αυτό που στις ανθρώπινες κοινωνίες ονομάζουμε διαφορετικότητα και ταλέντο.
Μια ακόμη ομοιότητα με τα πουλιά είναι πως αντιμετωπίζουμε καταστροφές από τις καιρικές συνθήκες αλλά και από άλλα φυσικά φαινόμενα. Βέβαια το πουλί έχει να ξεφύγει και από ένα σωρό αρπακτικά ζώα όπως και από τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος όμως παραμένει το ζώο που μπορεί να δημιουργήσει την μεγαλύτερη καταστροφή. Καταστρέφοντας ακόμη και τον εαυτό του.
Κοιτώντας ακόμη τα πουλιά σκέφτομαι πως τελικά η ζωή τους δεν είναι απλούστερη από την δική μας ούτε και πιο ελεύθερη από την δική μας. Το πουλί δεν μπορεί να μας πει με λόγια πως νιώθει για την ζωή του και αν πραγματικά αισθάνεται ελεύθερο. Φεύγει καθημερινά από τη φωλιά του προσπαθώντας να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Προσδοκά μια ηλιόλουστη ημέρα, ένα θερμό ρεύμα αέρα που θα κάνει πιο εύκολο το πέταγμα του, μια ικανοποιητική ποσότητα τροφής και νερού και ένα βράδυ ζεστό ή έστω μια φωλιά που θα το προστατεύει επαρκώς από το κρύο.
Το να νιώσουμε ελεύθεροι ξεκινά από το να θέλουμε να νιώσουμε ελεύθεροι. Κανείς δεν μπορεί να περιορίσει το μυαλό μας να είναι ελεύθερο. Αν λοιπόν πιστεύετε πως τα πουλιά είναι ελεύθερα μπορείτε να το πιστέψετε και για τον εαυτό σας άλλωστε όπως είδαμε δεν έχουμε και μεγάλες διαφορές.
Το ελεύθερο άτομο μπορεί να είναι ελεύθερο και στο κλουβί της φυλακής του.
Μαχάτμα Γκάντι
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου