ΝΑΙ υπάρχουν κανόνες στον καφέ, όπως υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς ακόμη και στην ζούγκλα. Φραπές, φρέντο, καλαμάκια, τάβλι, πουρμπουάρ και όλα όσα συνοδεύουν έναν καφέ με τους φίλους.
Στη χώρα του φραπέ που μετά έγινε χώρα του φρέντο και μετά την κρίση είναι απλά η χώρα του καφέ εμείς επιμένουμε να θέτουμε τους κανόνες. Πώς πίνεις τον καφέ σου, πόσο διαρκεί, με πόσους πας παρέα και πότε είναι η ιδανική ώρα και ημέρα για να πάρεις τους κολλητούς σου και να κάνετε αυτό που κάνετε πιο καλά από όλα. Να πάτε για καφέ.
> Τι είμαστε, ξενέρωτοι Ιταλοί να πίνουμε στα όρθια το εσπρεσάκι; Ο καφές αλά ελληνικά είναι τέχνη, ολόκληρη ιεροτελεστία. Και απαιτεί να έχεις ώρες μπροστά σου να του αφιερώσεις.
> Ποτέ δεν ξεχνάς την πρώτη σου συνοικιακή καφετέρια. Εκεί που πήγαινες όταν έκανες κοπάνες από το γυμνάσιο. Εκεί που ο καφές, στο μυαλό σου, θα είναι πάντα “άπαιχτος”
> Πάμε για καφέ σημαίνει ακριβώς αυτό. Ότι πας για καφέ. Όχι για τσαγάκι, σοκολάτα ή smoothie. Για να μην σου πω ότι, αν κυλάει ελληνικό αίμα στις φλέβες σου, τον καφέ οφείλεις να τον πίνεις πάντα freddo. Ναι, χειμώνα καλοκαίρι.
> Κανένας άνδρας δεν πήγε ποτέ για καφέ με σκοπό να συζητήσει κάτι συγκεκριμένο. Η ατζέντα βγαίνει επί τόπου
> Αν δεις πολλούς γλυκούς με γάλα στο τραπέζι μάλλον πέτυχες παρέα 16χρονων
> Κουταλάκια ανακατεύουν σε άψογο συγχρονισμό το αφρόγαλα με τον καφέ. Η χαρά του καπουτσίνο
> Τι εννοείς δεν έχεις στέκι για καφέ;
> Μετά τους γιατρούς, οι πιο χρήσιμοι είναι οι μαιτρ σε καφετέριες ένα τυχαίο Σάββατο μεσημέρι
> Διάλεξε προσεκτικά το τραπέζι σου ώστε να έχει θέα στη περατζάδα. Γιατί καφές χωρίς κουτσομπολίο είναι πολύ πικρός για να τον ευχαριστηθείς πραγματικά.
> “Ε, κοπελιά. Ξέρεις, τον δικό μου”
> Στον καφέ, Αράζεις με Α κεφαλαίο. Δεν κάθεσαι λιγότερο από μία ώρα
> Κουμπώνεις και δεύτερο ραντεβού στα καπάκια στην ίδια καφετέρια. Πού να αλλάζεις μέρος τώρα
> Καθημερινές σημαίνει καφές στις local καφετέριες. Για να στηρίζουμε και τον τόπο μας
> Σταμπάρεις τι ώρα σχολάει η αγαπημένη σου σερβιτόρα και περιμένεις απ’ έξω για να την πετύχεις “τυχαία” και να της πάρεις μισή κουβέντα. Βήμα βήμα τη φορά, το πάμε μπροστά
> Καλή η αντροπαρέα στην καφετέρια, αλλά και μια γυναικεία παρουσία δεν κάνει ποτέ κακό
> Ο καλύτερος καφές είναι Κυριακή μεσημέρι
> Καφές και καλοκαίρι, σημαίνει παραλία. Πάνω στο κύμα. Άμμος και φρέντο να μην τελειώνει ποτέ
> Καφέ σε ξένη πόλη, μόνος. Απόλαυσε το ακόμη και στην πόλη σου.
> Μπες μες στο καμπριολέ, πάμε για κανα καφέ
> Τάβλι. Η μισή απόλαυση χωρίς καφέ.
> Πες στον τύπο που χτυπάει τα πούλια ότι θα έχουμε άλλα.
> Οι ολοήμεροι καφέδες είναι οι πιο ωραίοι. Τσάμπα τα έχει τα club ο κατάλογος;
> Αν πεις ή έχεις πει την ατάκα “έναν φραπέ γλυκό σαν εσένα”, πάρε το απουσιολόγιο, γράψε ωριαία αποβολή και πέρνα έξω
> Αν πας για καφέ στη Γλυφάδα ή την Κηφισιά, στόχος είναι πάντα η αναζήτηση θέσης να διαρκέσει λιγότερο από τον ίδιο τον καφέ
> Καλή θέση δεν είναι αυτή στον καναπέ. Καλή θέση είναι αυτή που βλέπεις γήπεδο
> Μέχρι 6 παιδιά. Αν είστε περισσότεροι πηγαίντε σε καμιά ταβέρνα
> Υπάρχουν αυτοί που ξαναγεμίζουν το ποτήρι του καφέ με νερό για λίγες τελευταίες γουλιές νεροκαφέ και υπάρχουν και όλοι οι υπόλοιποι.
> “Είναι φορές που το παγωμένο νερό είναι σημαντικότερο από τον καφέ”, είπε και του απαγορεύτηκε η είσοδος σε όλα τα καφέ της επικράτειας για δύο μήνες.
> “Τι έγινε ρε παιδιά; Αλλάξατε καφέ;”
> Τρύπιο καλαμάκι, αυτή η μάστιγα.
> Κουβέντα για μπάλες > οποιαδήποτε άλλη κουβέντα.
> Μπορείς μια μέρα να πρωτοτυπήσεις και να μην πεις στον κολλητό σου τι σκέφτεσαι όταν βλέπεις τη σερβιτόρα.
> Αφήνουμε πουρμπουάρ. Πάντα.
> Τα 25 άγια λεπτά που κανείς δεν βγάζει άχνα στο τραπέζι και απλά ρεμβάζετε.
> Όποιος δεν έχει πάει για καφέ με τον Χρήστο Δεμέτη, δεν ξέρει τι σημαίνει πηγαίνω για καφέ.
> Ε, δεν είναι κι άσχημα να παίζει και καμιά μπάλα στην απέναντι plasma.
> Να συλληφθούν αυτοί που ρουφάνε τις τελευταίες γουλιές με το καλαμάκι
> Να μπουν στο ίδιο κελί με αυτούς που κάνουν το καλαμάκι χειροτεχνία
> Όχι κουστούμια και γραβάτες (ακόμη και αν πηγαίνεις κατευθείαν από δουλειά) και όχι φόρμες. Ένα τζινάκι είναι πάντα όσο casual πρέπει.
> Είναι πολύ σημαντικό να θυμάται η σερβιτόρα πως τον πίνεις. Γιατί μόνο τότε αισθάνεσαι πραγματικά άνετα στο μαγαζί. Ότι είναι στέκι σου και με την ούγια.
> Μπάλα, γυναίκες, καφρίλα. Αυτή είναι η ουσία και η βασική θεματολογία. Και ναι, και τα τρία είναι πραγματικά ανεξάντλητα.
> Πάω για καφέ σημαίνει μιλάω με τον άνθρωπο με τον οποίο πήγα για καφέ. ΑΣΤΟ ΚΑΤΩ το ρημάδι το smartphone
> Γυαλί ηλίου, άραγμα σε τραπεζάκι έξω, κορίτσια να περνάνε από μπροστά, πήγαιν’ έλα, πήγαιν’ έλα
> Μην κάνεις το φραπέ εσπρέσο και το εσπρέσο φραπέ. Κάθε πράγμα θέλει το χρόνο του
> Με τέσσερα ευρώ το φραπέ καμία χώρα δεν πήγε μπροστά (αν και θα έπρεπε)
> Μισοχυμένος στην καρέκλα. Αν δεν μπορεις είναι πρόβλημα της καρέκλας
> Αυτό με τους κράχτες που θέλουν να σε βουτήξουν λες και είσαι τουρίστας που ψάχνεις για φρέσκια σφυρίδα;
Στη χώρα του φραπέ που μετά έγινε χώρα του φρέντο και μετά την κρίση είναι απλά η χώρα του καφέ εμείς επιμένουμε να θέτουμε τους κανόνες. Πώς πίνεις τον καφέ σου, πόσο διαρκεί, με πόσους πας παρέα και πότε είναι η ιδανική ώρα και ημέρα για να πάρεις τους κολλητούς σου και να κάνετε αυτό που κάνετε πιο καλά από όλα. Να πάτε για καφέ.
> Τι είμαστε, ξενέρωτοι Ιταλοί να πίνουμε στα όρθια το εσπρεσάκι; Ο καφές αλά ελληνικά είναι τέχνη, ολόκληρη ιεροτελεστία. Και απαιτεί να έχεις ώρες μπροστά σου να του αφιερώσεις.
> Ποτέ δεν ξεχνάς την πρώτη σου συνοικιακή καφετέρια. Εκεί που πήγαινες όταν έκανες κοπάνες από το γυμνάσιο. Εκεί που ο καφές, στο μυαλό σου, θα είναι πάντα “άπαιχτος”
> Πάμε για καφέ σημαίνει ακριβώς αυτό. Ότι πας για καφέ. Όχι για τσαγάκι, σοκολάτα ή smoothie. Για να μην σου πω ότι, αν κυλάει ελληνικό αίμα στις φλέβες σου, τον καφέ οφείλεις να τον πίνεις πάντα freddo. Ναι, χειμώνα καλοκαίρι.
> Κανένας άνδρας δεν πήγε ποτέ για καφέ με σκοπό να συζητήσει κάτι συγκεκριμένο. Η ατζέντα βγαίνει επί τόπου
> Αν δεις πολλούς γλυκούς με γάλα στο τραπέζι μάλλον πέτυχες παρέα 16χρονων
> Κουταλάκια ανακατεύουν σε άψογο συγχρονισμό το αφρόγαλα με τον καφέ. Η χαρά του καπουτσίνο
> Τι εννοείς δεν έχεις στέκι για καφέ;
> Μετά τους γιατρούς, οι πιο χρήσιμοι είναι οι μαιτρ σε καφετέριες ένα τυχαίο Σάββατο μεσημέρι
> Διάλεξε προσεκτικά το τραπέζι σου ώστε να έχει θέα στη περατζάδα. Γιατί καφές χωρίς κουτσομπολίο είναι πολύ πικρός για να τον ευχαριστηθείς πραγματικά.
> “Ε, κοπελιά. Ξέρεις, τον δικό μου”
> Στον καφέ, Αράζεις με Α κεφαλαίο. Δεν κάθεσαι λιγότερο από μία ώρα
> Κουμπώνεις και δεύτερο ραντεβού στα καπάκια στην ίδια καφετέρια. Πού να αλλάζεις μέρος τώρα
> Καθημερινές σημαίνει καφές στις local καφετέριες. Για να στηρίζουμε και τον τόπο μας
> Σταμπάρεις τι ώρα σχολάει η αγαπημένη σου σερβιτόρα και περιμένεις απ’ έξω για να την πετύχεις “τυχαία” και να της πάρεις μισή κουβέντα. Βήμα βήμα τη φορά, το πάμε μπροστά
> Καλή η αντροπαρέα στην καφετέρια, αλλά και μια γυναικεία παρουσία δεν κάνει ποτέ κακό
> Ο καλύτερος καφές είναι Κυριακή μεσημέρι
> Καφές και καλοκαίρι, σημαίνει παραλία. Πάνω στο κύμα. Άμμος και φρέντο να μην τελειώνει ποτέ
> Καφέ σε ξένη πόλη, μόνος. Απόλαυσε το ακόμη και στην πόλη σου.
> Μπες μες στο καμπριολέ, πάμε για κανα καφέ
> Τάβλι. Η μισή απόλαυση χωρίς καφέ.
> Πες στον τύπο που χτυπάει τα πούλια ότι θα έχουμε άλλα.
> Οι ολοήμεροι καφέδες είναι οι πιο ωραίοι. Τσάμπα τα έχει τα club ο κατάλογος;
> Αν πεις ή έχεις πει την ατάκα “έναν φραπέ γλυκό σαν εσένα”, πάρε το απουσιολόγιο, γράψε ωριαία αποβολή και πέρνα έξω
> Αν πας για καφέ στη Γλυφάδα ή την Κηφισιά, στόχος είναι πάντα η αναζήτηση θέσης να διαρκέσει λιγότερο από τον ίδιο τον καφέ
> Καλή θέση δεν είναι αυτή στον καναπέ. Καλή θέση είναι αυτή που βλέπεις γήπεδο
> Μέχρι 6 παιδιά. Αν είστε περισσότεροι πηγαίντε σε καμιά ταβέρνα
> Υπάρχουν αυτοί που ξαναγεμίζουν το ποτήρι του καφέ με νερό για λίγες τελευταίες γουλιές νεροκαφέ και υπάρχουν και όλοι οι υπόλοιποι.
> “Είναι φορές που το παγωμένο νερό είναι σημαντικότερο από τον καφέ”, είπε και του απαγορεύτηκε η είσοδος σε όλα τα καφέ της επικράτειας για δύο μήνες.
> “Τι έγινε ρε παιδιά; Αλλάξατε καφέ;”
> Τρύπιο καλαμάκι, αυτή η μάστιγα.
> Κουβέντα για μπάλες > οποιαδήποτε άλλη κουβέντα.
> Μπορείς μια μέρα να πρωτοτυπήσεις και να μην πεις στον κολλητό σου τι σκέφτεσαι όταν βλέπεις τη σερβιτόρα.
> Αφήνουμε πουρμπουάρ. Πάντα.
> Τα 25 άγια λεπτά που κανείς δεν βγάζει άχνα στο τραπέζι και απλά ρεμβάζετε.
> Όποιος δεν έχει πάει για καφέ με τον Χρήστο Δεμέτη, δεν ξέρει τι σημαίνει πηγαίνω για καφέ.
> Ε, δεν είναι κι άσχημα να παίζει και καμιά μπάλα στην απέναντι plasma.
> Να συλληφθούν αυτοί που ρουφάνε τις τελευταίες γουλιές με το καλαμάκι
> Να μπουν στο ίδιο κελί με αυτούς που κάνουν το καλαμάκι χειροτεχνία
> Όχι κουστούμια και γραβάτες (ακόμη και αν πηγαίνεις κατευθείαν από δουλειά) και όχι φόρμες. Ένα τζινάκι είναι πάντα όσο casual πρέπει.
> Είναι πολύ σημαντικό να θυμάται η σερβιτόρα πως τον πίνεις. Γιατί μόνο τότε αισθάνεσαι πραγματικά άνετα στο μαγαζί. Ότι είναι στέκι σου και με την ούγια.
> Μπάλα, γυναίκες, καφρίλα. Αυτή είναι η ουσία και η βασική θεματολογία. Και ναι, και τα τρία είναι πραγματικά ανεξάντλητα.
> Πάω για καφέ σημαίνει μιλάω με τον άνθρωπο με τον οποίο πήγα για καφέ. ΑΣΤΟ ΚΑΤΩ το ρημάδι το smartphone
> Γυαλί ηλίου, άραγμα σε τραπεζάκι έξω, κορίτσια να περνάνε από μπροστά, πήγαιν’ έλα, πήγαιν’ έλα
> Μην κάνεις το φραπέ εσπρέσο και το εσπρέσο φραπέ. Κάθε πράγμα θέλει το χρόνο του
> Με τέσσερα ευρώ το φραπέ καμία χώρα δεν πήγε μπροστά (αν και θα έπρεπε)
> Μισοχυμένος στην καρέκλα. Αν δεν μπορεις είναι πρόβλημα της καρέκλας
> Αυτό με τους κράχτες που θέλουν να σε βουτήξουν λες και είσαι τουρίστας που ψάχνεις για φρέσκια σφυρίδα;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου