Μια μη ρεαλιστική αντίληψη της ζωής είναι η βάση του φόβου. Οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να ζήσουν, οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να πεθάνουν. Αυτή είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή.
Ο φόβος είναι απλώς επειδή δεν ζεις την πραγματικότητα ζεις μέσα στο μυαλό σου. Ο φόβος είναι πάντα σχετικά με το τι θα συμβεί στο μέλλον. Αυτό σημαίνει ότι ο φόβος σου είναι πάντα για αυτό που δεν υπάρχει. Αν ο φόβος σου είναι για κάτι ανύπαρκτο, ο φόβος αυτός είναι 100 % φανταστικός.
Εάν υποφέρεις για το μη υπαρκτό, αυτό το ονομάζουμε παράνοια. Έτσι οι άνθρωποι μπορεί απλά να βρίσκονται σε κοινωνικά αποδεκτά επίπεδα παράνοιας. Αλλά αν... φοβάσαι ή αν υποφέρεις από κάτι που δεν υπάρχει, ισοδυναμεί με την παράνοια, έτσι δεν είναι;
Οι άνθρωποι πάντα υποφέρουν, είτε για ότι συνέβη χθές ή για ότι μπορεί να συμβεί αύριο. Έτσι υποφέρεις για κάτι που δεν υπάρχει. Απλά γιατί δεν είσαι ριζωμένος στην πραγματικότητα, είσαι πάντα ριζωμένος στο μυαλό σου. Το μυαλό είναι-ένα μέρος του είναι η μνήμη, το άλλο μέρος του είναι η φαντασία. Και τα δύο είναι κατά κάποιον τρόπο φαντασία, επειδή και τα δύο υπάρχουν αυτή τη στιγμή.
Είσαι χαμένος στη φαντασία σου, αυτή είναι η βάση του φόβου σου. Αν ήσουν ριζωμένος στην πραγματικότητα δεν θα υπήρχε κανένας φόβος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου