Μια σχέση που μπορεί να φθίνει ή και να έχει λήξει, πολλές φορές εμείς εθελοτυφλώντας, την τροφοδοτούμε ασθμαίνοντας με ελπίδες και με απατηλά όνειρα. Που αποσκοπεί όλο αυτό; Τι μας προσφέρει να παραμένουμε έρμαιο των παθών μας; Για πόσο μπορούμε να ζούμε μόνοι με τις ερινύες μας; Πότε θα είμαστε σε θέση να δούμε την αλυσίδα που μας κρατά δέσμιους, στερώντας μας τη δυνατότητα να προχωρήσουμε και να ζήσουμε τη ζωή που μας αρμόζει;
Ερωτήματα που επιβάλλεται εμείς οι ίδιοι να έρθουμε μαζί τους αντιμέτωποι, για να πάψουμε να φυτοζωούμε, να σταματήσουμε να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα και να απαγκιστρωθούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα από ένα αρρωστημένο παρελθόν.
Τι τελικά είναι το παρελθόν; Είναι ένας τόπος αναφοράς και όχι ένας τόπος κατοικίας. Είναι ένας τόπος μάθησης, και όχι ένας τόπος διαβίωσης. Ξέχωρες έννοιες που εύκολα μπορούν να αποσαφηνιστούν με ορθή κρίση και καθαρή ορθολογιστική σκέψη.
Δεν είναι απόρριψη να λύσουμε τα δεσμά του παρελθόντος, είναι αυτοσεβασμός. Ένας αυτοσεβασμός που δικαιωματικά μας ανήκει και που θα συνδράμει στην εξελικτική μας πορεία.
Δεν είναι εύκολο, σαφώς να τελειώσεις με τους λογαριασμούς του. Δεν είναι εύκολο να αντιληφθείς ότι μετέχεις στο μαρτύριο του Ταντάλου, ότι απουσιάζεις από το τώρα και σταδιακά χάνεις το αύριο. Είναι όμως μια διαδικασία που πρέπει να λάβει χώρα όσο πιο άμεσα γίνεται. Έφτασες στο τέλμα, άφησε στην άκρη τις τοξικές σχέσεις και τους ανθρώπους που αμαυρώνουν τη ζωή και τη σκέψη σου και επανατοποθετήσου στο σήμερα, τώρα!
Τι μπορείς να κάνεις;
Αφουγκράσου τα λάθη, ανακάλυψέ τα, αξιολόγησέ τα, συγχώρησέ τα και χρησιμοποίησε αυτή τη γνώση θετικά για το μέλλον που βρίσκεται προ των πυλών και αδημονεί για να το ζήσεις.
Εκφράσου και εξωτερίκευσε τα συναισθήματά σου. Άδειασε ό,τι έχεις στη ψυχή σου είτε με τη βοήθεια ενός φίλου, είτε ακόμα κάνοντας την άσκηση με τον ίδιο σου τον εαυτό. Λειτουργώντας αφαιρετικά, απαλλάσσεσαι από τα ανείπωτα και προχωράς αφήνοντας πίσω σου κάθε τι που σε πλήγωσε, που σε πρόδωσε και σε πόνεσε. Πόσο μικροί φαντάζουν οι προβληματισμοί μας, τώρα που βγήκαν στο φως…
Αντιμετώπισε το παρελθόν και αγκάλιασέ το. Πολύ σωστά έχει επισημάνει η ψυχίατρος Elizabeth Kubler-Ross τα 4 στάδια από τα οποία συνήθως διαβαίνει ο άνθρωπος πριν φτάσει στην αποδοχή. Αρχικά νιώθουμε άρνηση, την οποία διαδέχεται ο θυμός, ακολουθεί η διαπραγμάτευση με το γενόμενο, κάποιες φορές ελλοχεύει ο κίνδυνος της κατάθλιψης, μα πάντα στο τέλος κλείνει την αυλαία η αποδοχή. Μόνο όταν αποδεχτούμε το παρελθόν, γεννιέται η πιθανότητα για νέες προοπτικές, για αισιόδοξα σχέδια και για όμορφα μεγαλεπήβολα γιατί όχι, όνειρα!
Επαναπροσδιόρισε τη ζωή σου με αισιοδοξία, θέτοντας εκ νέου τις προτεραιότητές της, δημιούργησε νέους στόχους σε διαπροσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο και οδεύσου με μικρά αλλά σίγουρα και σταθερά βήματα προς αυτούς. Φλέρταρε με νέες ευκαιρίες, εξερεύνησε αδάμαστες πιθανότητες και γεύσου ένα καινούριο όραμα έξω από τα καθορισμένα σου πλαίσια. Αυτή η νέα πρόκληση θα σε γεμίσει ενέργεια, ευεξία και ελευθερία για να την ανακαλύψεις.
Πίστεψε στον εαυτό σου και στη δύναμη που κρύβει μέσα του. Μονάχα έτσι θα δημιουργήσεις την πολυπόθητη θετική αύρα που σιγά – σιγά θα μετατραπεί σε ούριο άνεμο, θα σε ωθήσει να ξεπεράσεις τα φαντάσματα των αναμνήσεων και θα εκτοπίσει όλες τις χαμένες ψευδαισθήσεις που μέχρι πρότινος σε στοίχειωναν.
Συνέχισε, είσαι λίγα βήματα πριν την ελευθερία από τα δεσμά που εσύ έχεις δημιουργήσει…
Απαλλάξου από ενοχές, ανώφελες αυτοκατηγορίες και επώδυνες τύψεις συνειδήσεως για τις πράξεις σου. Έκανες ό,τι ήταν δυνατόν, έδωσες ό,τι έκρυβες στην ψυχή σου ίσως και περισσότερα από όσα έπρεπε. Αποδέξου την κατάσταση, διδάξου από το μάθημα ζωής και φρόντισε στο μέλλον να προφυλάσσεις και να θωρακίσεις περισσότερο τον ίδιο σου τον εαυτό.
Θυμήσου τι είναι αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμός και εγωισμός. Ανακάλυψε εκ νέου τον εαυτό σου, αγάπησέ τον, φρόντισέ τον, καλλιέργησέ τον και μην αφήνεις περιθώρια σε κανέναν να αλλοιώσει τον χαρακτήρα σου και να εισβάλλει άγαρμπα στη ζωή σου ερήμην σου. Νιώσε σίγουρος, δυνατός, άτρωτος γιατί όχι και χαμογέλα στη ζωή.
Το χτες πια, ανήκει στην ιστορία. Το αύριο, περικλείεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Όμως το σήμερα είναι το δώρο μας από τη ζωή. Μη ξεχνάς κάθε πρωί να το αξιοποιείς στο έπακρο και να το καλωσορίζεις με ένα χαμόγελο!
Γιατί ένα χαμόγελο αρκεί για να φωτίσει ο κόσμος γύρω σου…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου