Ο πιο απόλυτος, ο πιο αλύγιστος νους, είναι στην ουσία και ο πιο εύθραυστος ο πιο επικίνδυνος για να πάθει ζημιά, γιατί εκείνος, δεν λυγίζει, σπάει μονομιάς.
Είθε, να γινόμαστε σαν το νερό ευέλικτοι, στα βαθύτερα θέματά μας και σαν νερό να υπερβαίνουμε τα εμπόδια μπροστά μας, με προσοχή, γνώση, αίσθηση μα και συναίσθηση.
Να γινόμαστε αέρας και έξω από το κουτάκι να σκεφτόμαστε, να ξαναγινόμαστε.
Να γινόμαστε Γη και να βγάζουμε ρίζες βαθιές για να κρατηθούμε όταν χρειαζόμαστε από γερές βάσεις.
Να γινόμαστε φωτιά και με την ζεστασιά και το πάθος της να ζωντανεύουμε και άλλους γύρω μας.
Να γινόμαστε κίνηση, γέλιο, ροή και με αυτά σαν εργαλεία, από την στασιμότητα και την μεγάλη σοβαρότητα να βγαίνουμε χορεύοντας, ακούγοντας τα μέσα μας, ακούγοντας την καρδιά μας, ακούγοντας εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου