Σύνδρομο θυμού

Το σύνδρομο θυμού, ή αλλιώς διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή, προκαλεί επανειλημμένα, ξαφνικά επεισόδια παρορμητικής, επιθετικής και βίαιης συμπεριφοράς ως αντίδραση σε κάποια δυσάρεστη κατάσταση. Πρόκειται για χρόνια διαταραχή, αν και η σοβαρότητα των επεισοδίων μπορεί να μειωθεί με την πάροδο του χρόνου. Η αντιμετώπισή της περιλαμβάνει φάρμακα και ψυχοθεραπεία, ώστε το άτομο να καταφέρει να ελέγξει τις επιθετικές του παρορμήσεις.

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να χάσουν την ψυχραιμία τους κάποιες φορές, το σύνδρομο θυμού περιλαμβάνει πολύ συχνές, επαναλαμβανόμενες εκρήξεις. Άτομα με το σύνδρομο αυτό μπορεί να βιαιοπραγήσουν, να καταστρέψουν ξένη περιουσία ή να επιτεθούν σε άλλους λεκτικά.

Συμπτώματα

Οι εκρήξεις λόγω του συνδρόμου συμβαίνουν ξαφνικά, με μικρή ή καθόλου προειδοποίηση, και συνήθως διαρκούν λιγότερο από 30 λεπτά.

Τα επιθετικά επεισόδια μπορεί να περιλαμβάνουν συμπτώματα όπως:

Οργή, σύνδρομο θυμού ο θυμωμένος πιάνει το κεφάλι του

Υπερκινητικότητα

Μυρμήγκιασμα

Αίσθημα παλμών

Νευρικά ξεσπάσματα

Κραυγές

Βία

Οι δυσμενείς επιπτώσεις:

Τραυματισμοί

Καταστροφή ιδιοκτησίας

Προβλήματα με τον νόμο

Ρήξη ανθρώπινων σχέσεων

Μετά το επεισόδιο το άτομο μπορεί να αισθανθεί αίσθημα ανακούφισης και κόπωσης. Αργότερα, όμως, ενδέχεται να νιώσει τύψεις, λύπη και αμηχανία.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Το σύνδρομο θυμού, ή διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή, μπορεί να ξεκινήσει από την παιδική ηλικία ή κατά τη διάρκεια των εφηβικών χρόνων. Είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε νεότερους ενηλίκους απ’ ό,τι σε μεγαλύτερους. Η ακριβής αιτία της διαταραχής είναι άγνωστη, όμως είναι πολύ πιθανό να προκαλείται από διάφορους περιβαλλοντικούς και βιολογικούς παράγοντες.

Περιβάλλον. Τα περισσότερα άτομα με αυτή τη διαταραχή έχουν μεγαλώσει σε οικογένειες όπου η λεκτική και η σωματική κακοποίηση ήταν συχνές. Η έκθεση στη βία από τη νεαρή ηλικία καθιστά πιο πιθανή την εμφάνιση του συνδρόμου θυμού.

Γενετική. Μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους κληρονομικότητα που προκαλεί τη μετάδοση της διαταραχής από τους γονείς στα παιδιά.

Παράγοντες κινδύνου

Ο κίνδυνος εμφάνισης διαλείπουσας εκρηκτικής διαταραχής αυξάνεται από τους παρακάτω παράγοντες:

Ιστορικό σωματικής κακοποίησης. Τα άτομα που έχουν κακοποιηθεί ως παιδιά ή έχουν ζήσει τραυματικές εμπειρίες έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαλείπουσας εκρηκτικής διαταραχής.

Άλλες ψυχικές διαταραχές. Τα άτομα με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, οριακή διαταραχή προσωπικότητας ή άλλες διαταραχές που περιλαμβάνουν διαταραχές συμπεριφοράς παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν το σύνδρομο θυμού.