Θα είστε μάλλον εξοικειωμένοι με την έννοια bonsai – πρόκειται για μια Ιαπωνική τέχνη που υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι η καλλιέργεια μικρών δέντρων που μιμούνται την εμφάνιση των δέντρων κανονικού μεγέθους. Η τέχνη έχει διακοσμητικούς κυρίως σκοπούς.
Υπάρχει ωστόσο μια παρόμοια τεχνική που χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στον κόσμο. Τον 15ο αιώνα, κάπου στο Kyoto αναπτύχθηκε το daisugi, μία κηπευτική τεχνική. Γράφεται ως 台杉 και αποτελεί μια τεχνική κατά την οποία μικρότερα δέντρα καλλιεργούνται με έδαφος ένα μεγαλύτερο. Τοποθετούνται κάθετα ουσιαστικά, το ένα πάνω στο άλλο.
Το daisugi χρησιμοποιεί πολλές από τις ίδιες αρχές όπως το bonsai, όμως φυσικά τα αποτελέσματα είναι αρκετά διαφορετικά. Αντί για μικρά διακοσμητικά φυτά, η τεχνική παράγει ξύλα που είναι δυνατότερα, πιο ευέλικτα, με τέλειο στρογγυλό και ίσιο σχήμα και μειώνει την ανάγκη να κόβουν άλλα δέντρα.
Γιατί όμως χρησιμοποιήθηκε αρχικά η τεχνική; Φαίνεται πως ήταν οι κάτοικοι της Kitayama οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τη μέθοδο για να επιλύσουν το πρόβλημα της έλλειψης νεαρών βλαστών ή αλλιώς φιντανιών. Η γη ήταν λίγη στην περιοχή και η φύτευση και καλλιέργεια δέντρων σε απότομες πλαγιές αποδείχτηκε εξαιρετικά δύσκολη.
Το αποτέλεσμα ήταν αυτή η προσαρμογή που χρησιμοποίησαν οι δενδροκόμοι να μειώσει τον αριθμό των δεντροφυτεύσεων, ελάττωσαν τον κύκλο της καλλιέργειας και παράγουν επίσης πυκνότερη ξυλεία. Με τα χρόνια βέβαια η δημοτικότητα αυτής της τεχνικής μειώθηκε. Σήμερα, μπορεί κανείς να την θαυμάσει σε ιδιωτικούς και καλά διατηρημένους κήπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου