Σου ανήκει το σήμερα και το αύριο και ο χρόνος μοιάζει ακίνητος, για σένα σταματάει να τρέχει. Άλλοτε βαδίζεις κάτι γρηγορότερα για να χωρέσεις μέσα στον ασκό και άλλο νερό και άλλο κρασί και άλλο νέκταρ. Εφοδιάζεσαι κάποιες φορές με καλούδια απαραίτητα και ενίοτε με άχρηστα πράγματα ένεκα εγωισμού. Στον ορίζοντα σου δεν υπάρχει ο χρόνος σαν εμπόδιο. Είναι αόρατος…
Έχεις χρόνο!
Δεν ξέρεις που θα τελειώσει το ταξίδι και δεν σε ενδιαφέρει να μάθεις. Είναι κάτι πολύ μακρινό και το απωθείς σαν πεπρωμένο που δεν το αποφεύγεις ποτέ. Αν κουραστείς θα ξαποστάσεις να πάρεις μια ανάσα. Να πάρεις το χρόνο σου. Θα στύψεις τον ιδρώτα σου και θα έχει λίγο μαλακώσει. Θα έχει μεστώσει σαν οίνος σε βαρέλι δρύινο. Στη στάση αυτή θα αρχίσεις να γεύεσαι την έννοια του χρόνου και να την εκτιμάς. Τώρα είναι σύμμαχος και εργαλείο προς όφελος σου. Θα συνεχίσεις όμως να περπατάς κάνοντας λάθη και μαθαίνοντας. Έχεις μπροστά σου χρόνο να ωριμάσεις και εσύ.
Χρόνο έχεις, αλλά!
Έρχονται κάποιες στιγμές όμως που ο δρόμος αλλάζει και φέρνει κάτι απότομες στροφές που σε τραντάζουν. Βλέπεις την κλεψύδρα να τελειώνει και από εκεί που ήσουν άτρωτος και δυνατός ξαφνικά γίνεσαι ευάλωτος και εφήμερος. Ένα τίποτα μπροστά στο σύμπαν σαν βάτος που κλαδεύεται στους φράχτες της αυλής. Εκεί ο ιδρώτας παγώνει. Δεν μπορείς να προσδιορίσεις την σημασία του χρόνου, παρά μόνο να την κοιτάξεις κατάματα σαν κλέφτρα πλάνη. Θυμώνεις για την εξαπάτηση αυτή. Για την ψευδαίσθηση του αιώνιου και ατέλειωτου λεπτού στο ρολόι. Θυμώνεις για την αφέλεια που έμοιαζε να είχε…
Κάπως έτσι μαθαίνεις την ώρα, τη στιγμή…
Χρόνο έχεις καθώς είναι αδυσώπητος και ασταμάτητος. Ώρα όμως έχεις;! Προλαβαίνεις να κάνεις όλα του χρόνου τα χατίρια;!
Είναι η ώρα σύμμαχος του ή εχθρός του;!
Εκεί θα το βιώσεις ατομικά σαν αποκάλυψη!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου