Θυσιάστε τον έρωτα, θυσιάστε τη ζωή, θυσιάστε τη χαρά, θυσιάστε τα πάντα. Όσο περισσότερα θυσιάσετε τόσο περισσότερο θα μπορέσετε να συμμετάσχετε στην παράσταση, στη σπουδαία μετά θάνατον παράσταση. Έχουν προσπαθήσει να κάνουν το μυαλό σας να εστιάζει στη μετά θάνατον ζωή.
Ένας φίλος μου, μου είχε πει ενώ περπατούσαμε σε ένα μεγάλο πάρκο: «Πάντα ήθελα να σε ρωτήσω τι συμβαίνει μετά τον θάνατο».
«Είσαι ζωντανός ή όχι;» είπα.
«Τι είδους ερώτηση είναι αυτή; Ζωντανός είμαι», απάντησε.
«Είσαι ζωντανός. Ξέρεις τι είναι η ζωή;»
«Σε αυτό δεν μπορώ να απαντήσω. Ειλικρινά, δεν ξέρω», είπε.
«Είσαι ζωντανός και ούτε καν ξέρεις τι είναι η ζωή;» είπα. «Πώς μπορείς να ξέρεις τι είναι ο θάνατος όταν δεν είσαι ακόμα πεθαμένος; Περίμενε λοιπόν. Όσο είσαι ζωντανός, προσπάθησε να μάθεις τη ζωή· σύντομα θα είσαι πεθαμένος και τότε, μέσα στον τάφο σου, μπορείς να συλλογιστείς σχετικά με τον θάνατο. Κανείς δεν θα σε ενοχλήσει. Μα γιατί σε απασχολεί τι συμβαίνει μετά τον θάνατο; Γιατί δεν σε απασχολεί τι συμβαίνει πριν από τον θάνατο; Αυτή θα έπρεπε να είναι η πραγματική σου έγνοια. Όταν έρθει ο θάνατος, θα τον αντιμετωπίσουμε, θα τον καταλάβουμε, θα δούμε τι είναι. Δεν είμαι πεθαμένος, άρα πώς μπορώ να σου απαντήσω; Πρέπει να ρωτήσεις κάποιον που έχει πεθάνει να σου πει τι συμβαίνει. Εγώ είμαι ζωντανός. Μπορώ να σου πω τι είναι η ζωή και μπορώ να σου πω πώς να μάθεις τι σημαίνει η ζωή».
«Όμως», είπε εκείνος, «όλοι οι θρησκευτικοί δάσκαλοι που ακούω μιλούν για τον θάνατο· κανείς δεν μιλάει για τη ζωή».
Στην πραγματικότητα, δεν τους ενδιαφέρει η ζωή· θέλουν απ’ όλους σας να μην ενδιαφέρεστε για τη ζωή. Η δουλειά τους εξαρτάται από το ενδιαφέρον σας για τον θάνατο. Και το πιο ωραίο πράγμα σε ό,τι έχει να κάνει με τον θάνατο είναι ότι μπορείτε να πλάσετε ό,τι παραμύθι θέλετε και κανείς δεν θα μπορεί να διαφωνήσει. Ούτε εσείς μπορείτε να το αποδείξετε ούτε κανένας άλλος μπορεί να το καταρρίψει. Κι αν είστε πιστοί, τότε φυσικά όλα τα ιερά σας κείμενα υποστηρίζουν τον ιερέα, τον μοναχό, τον ραβίνο, κι εκείνος μπορεί να τα παραθέτει.
Μην ασχολείστε με τον θάνατο, με τον παράδεισο και την κόλαση, και με τούτο τον αναθεματισμένο Θεό. Απλώς μείνετε με τη ζωή που χορεύει μέσα σας, που ανασαίνει ζωντανή μέσα σας. Πρέπει να πλησιάσετε τον εαυτό σας για να τη γνωρίσετε. Ίσως στέκεστε πάρα πολύ μακριά από τον εαυτό σας. Οι έγνοιες σας σας έχουν απομακρύνει. Πρέπει να επιστρέψετε.
Να θυμάστε λοιπόν ότι όσο είστε ζωντανοί, η ζωή είναι πολύ πολύτιμη – μη χάνετε ούτε μια στιγμή. Στραγγίξτε όλους τους χυμούς της, και με τους χυμούς αυτούς θα γευτείτε την ύπαρξη. Και αυτό θα είναι μια ανακάλυψη όλων αυτών που είναι κρυμμένα και θα παραμείνουν κρυμμένα για εσάς.
Σεβαστείτε τη ζωή, τιμήστε τη ζωή
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ιερό από τη ζωή, τίποτα πιο θεϊκό από τη ζωή. Και η ζωή δεν αποτελείται από μεγάλα πράγματα. Αυτοί οι ανόητοι θρησκόληπτοι σας λένε «Κάντε μεγάλα πράγματα», ενώ η ζωή αποτελείται από μικρά πράγματα. Η στρατηγική είναι ολοφάνερη. Σας λένε «Κάντε μεγάλα πράγματα, κάτι σπουδαίο, κάτι για το οποίο ο κόσμος θα θυμάται το όνομά σας αργότερα. Κάντε κάτι σπουδαίο». Και φυσικά, αυτό είναι ελκυστικό για το εγώ. Το εγώ είναι πράκτορας του ιερέα. Όλες οι εκκλησίες και όλες οι συναγωγές και όλοι οι ναοί έχουν μόνο έναν πράκτορα, και αυτός είναι το εγώ – κάντε κάτι σπουδαίο, κάτι μεγάλο.
Θέλω να σας πω πως δεν υπάρχει τίποτα μεγάλο, τίποτα σπουδαίο. Η ζωή αποτελείται από πολύ μικρά πράγματα. Άρα αν ενδιαφερθείτε για τα υποτιθέμενα μεγάλα πράγματα, διαρκώς θα χάνετε τη ζωή.
Η ζωή αποτελείται από τις στιγμές που αργοπίνετε ένα φλιτζάνι τσάι, που συζητάτε ανέμελα μ’ έναν φίλο· ζωή είναι όταν πηγαίνετε για έναν πρωινό περίπατο, χωρίς να πηγαίνετε πουθενά συγκεκριμένα, απλώς για βόλτα, χωρίς σκοπό, χωρίς προορισμό, και μπορείτε να επιστρέψετε ανά πάσα στιγμή· ζωή είναι να μαγειρεύετε για κάποιον που αγαπάτε, να μαγειρεύετε για τον εαυτό σας, επειδή αγαπάτε και το σώμα σας, επίσης· ζωή είναι να πλένετε τα ρούχα σας, να καθαρίζετε το πάτωμα, να ποτίζετε τον κήπο… τα μικρά, τα πολύ μικρά αυτά πράγματα… να λέτε γεια σ’ έναν άγνωστο, κι ας μην ήταν απαραίτητο, αφού δεν είχατε καμία δουλειά να μιλήσετε μ’ έναν άγνωστο.
Ό άνθρωπος που μπορεί να πει γεια σε έναν άγνωστο μπορεί επίσης να πει γεια σ’ ένα λουλούδι, να πει γεια σ’ ένα δέντρο, να τραγουδήσει ένα τραγούδι στα πουλιά. Εκείνα τραγουδούν κάθε μέρα κι ούτε που μπήκατε στον κόπο να σκεφτείτε ότι θα έπρεπε να ανταποδώσετε το κάλεσμα κάποια στιγμή. Απλώς μικρά πράγματα, πολύ μικρά πράγματα…
Και δεν μιλώ για το να πάει κάποιος σε μια συναγωγή – αυτό είναι μεγάλο. Το να πάει στην εκκλησία – αυτό είναι μεγάλο· αφήστε τα όλα αυτά στους ανόητους. Υπάρχουν πολλοί, και έχουν κι εκείνοι ανάγκη για κάποιου είδους αφοσίωση, κάποιου είδους ενασχόληση· οι συναγωγές και οι εκκλησίες και οι ναοί τούς το παρέχουν αυτό. Για εσάς, όμως, η ύπαρξη, τίποτε άλλο πέρα από την ύπαρξη, είναι ο μόνος ναός.
Ο μόνος Θεός που σας διδάσκω είναι η ίδια η ζωή. Σεβαστείτε τη ζωή σας. Με τον σεβασμό αυτόν θα αρχίσετε να σέβεστε τη ζωή και του άλλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου