Να οι καλύτεροι κράχτες για οποιοδήποτε προϊόν ή μέθοδο: από μεθόδους αποτρίχωσης, τσάγια για το αδυνάτισμα, καθαριστικά για το σπίτι, σαπούνια, τροφές, σαμπουάν για το κατοικίδιο, θεραπείες για την τριχόπτωση και εν συντομία για οτιδήποτε μπορείς να αλείψεις πάνω σου, να καταπιείς, να λουστείς και να σουτάρεις.
Τέτοιοι όροι εγγυώνται ασφάλεια, λες και η φύση έχει ενσωματωμένο ένα "μάξιμουμ όριο" επικινδυνότητας που μπορούν να αγγίξουν τα προϊόντα της και, φυσικά, συνοδεύονται από πλήρη αποτελεσματικότητα. Και οι πέτρες ξέρουν το γιατί! Η φύση είναι πάνσοφη, υπάρχει τόσα χρόνια, μας δημιούργησε οπότε "ξέρει καλύτερα" από τον μιαρό άνθρωπο που το μόνο που γνωρίζει είναι να την καταστρέφει. Σκάσε λοιπόν τα λεφτά σου και εναπόθεσε τις ελπίδες σου μονάχα πάνω της - μην το ψάχνεις και πολύ, αρκεί που η ταμπέλα του προϊόντος ή της μεθόδου λέει πάνω πως είναι "100% φυσικό".
Σήμερα θα κάνουμε ένα μικρό ταξιδάκι σε εκείνο το μέρος της ανθρώπινης φύσης όπου τα ενοχικά συμπλέγματα κάνουν πάρτι, στην "αυτοεξορία" του ανθρώπου από την "φύση". Συγκεκριμένα στα επιχειρήματα και την συλλογιστική που αυτός χρησιμοποιεί για να... "δείξει μεταμέλεια": αυτά που χρησιμοποιεί όταν προτιμάει φυσικά προϊόντα διότι "είναι φυσικά", και τα οποία -επιχειρήματα και ενοχικά συμπλέγματα- μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας επιχειρηματίας για να πλουτίσει γρήγορα.
Για ακόμα μια φορά καλωσήρθες στη χώρα του παραλόγου!
Η φύση είναι τέλεια!
"Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις", είναι το τσιτάτο μας για αυτή την βαρύγδουπη δήλωση. Πρώτα απ' όλα, πρέπει να ορίσεις το "τέλειο". Τι θεωρείς τέλειο; Κάτι που δεν επιδέχεται βελτίωσης; Κάτι που δουλεύει "επαρκώς καλά"; Από εδώ και από εκεί τα έχουμε πει περί φύσης, πολλοί άνθρωποι αυτόματα παίρνουν ως δεδομένο πως η φύση λειτουργεί με "σκοπό" -διότι ο άνθρωπος είναι ον που λειτουργεί με σκοπό, με στόχο, ψάξε για "τελονομία" αλλά και "τελεονομία"- προσδίδοντάς της έτσι ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Κάτι τέτοιο εμπεριέχει και ενός είδους ευφυΐα η οποία "σχεδιάζει, προνοεί, κατασκευάζει" και η οποία αποδίδεται συνήθως είτε στην ίδια την φύση είτε σε κάποιας μορφής θεότητα.
Αν για εσένα η φύση είναι τέλεια υπό την έννοια του "καλύτερα δεν γίνεται" και με υπόνοιες ευφυούς σχεδιασμού, θα σε απογοητεύσω. Οτιδήποτε βλέπεις γύρω σου δεν θα το χαρακτήριζα "τέλειο" αλλά "επαρκώς καλό και πολυδύναμο ώστε να μπορεί να επιβιώσει και να πληθύνει στον άξονα του χρόνου, έτσι ώστε εσύ να έχεις σήμερα την χαρά να το γνωρίζεις και να το ονομάζεις τέλειο". Αν θεωρείς μια από τις "ανώτερες εκφράσεις" της φύσης την δημιουργία ζωντανών μορφών, τότε ετοιμάσου για ψυχρολουσία: βρίθουν σχεδιαστικών λαθών που δεν θα έκανε ούτε πρωτοετής πολυτεχνίτης, όχι "πάνσοφο" ον.
Αν πιάσουμε για παράδειγμα τον άνθρωπο -που, τρομάρα σου, τον θεωρείς κορωνίδα της δημιουργίας- θα δούμε πάνω του πολλά πραγματάκια που, αν τον έφτιαχνε κάποιος που 'χε όντως σχέδιο, θα διόρθωνε: το οπτικό νεύρο που εκβάλλει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα με τρόπο που δημιουργεί τυφλό σημείο (το... μάτι του χταποδιού δεν το έχει), η ουρήθρα του άνδρα που διέρχεται μέσα από τον προστάτη, ο οποίος είναι όργανο που δεν το έχει σε κάτι να υπερτροφήσει ή να μολυνθεί (ρώτα τον παππού σου για τις συνέπειες), φρονιμίτες που θα μπορούσαν κάλλιστα να λείπουν παρά να δημιουργούν προβλήματα και αρκετές άλλες "κακοτεχνίες".
Παρόμοια "λαθάκια" μπορούν να βρεθούν και σε άλλους οργανισμούς, δεν είναι τόσο σπάνια στην φύση. Κάτι παράξενο παίζει εδώ, ε; Ναι, εδώ την απάντηση την δίνει η εξέλιξη, της οποίας τα βασικά θα διαβάσεις στο βιβλίο βιολογίας γενικής κατεύθυνσης Τρίτης Λυκείου - και η παραπομπή σε αυτό δεν πρέπει να σε προσβάλλει, παρά μόνο στην περίπτωση που... δεν μπορείς να κατανοήσεις ένα βιβλίο Τρίτης Λυκείου (έλα τώρα, δεν είσαι τόσο βλάκας, απλά θίγονται τα "πιστεύω" σου).
Υπό το πρίσμα που μας ενδιαφέρει σήμερα, τα χαρακτηριστικά των οργανισμών προκύπτουν όχι από την "εσωτερική δύναμη" του -φίλτατου κατα τα άλλα- Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ αλλά από την φυσική επιλογή στην οποία υπόκεινται - με γενεσιουργό μηχανισμό τους την μετάλλαξη. Κατά την φυσική επιλογή δεν επιλέγονται "τέλεια" χαρακτηριστικά, αλλά για να επιλεγεί κάτι αρκεί να χαρίζει στον φέροντα πλεονέκτημα αναπαραγωγής/επιβίωσης σε συγκεκριμένες συνθήκες (bonus: ψάξε και πες μου στα σχόλια γιατί έχουμε τόσους φορείς και πάσχοντες μεσογειακής αναιμίας στην χώρα μας). Αν φέρει χαρακτηριστικά που "δεν συμφέρουν" στις συγκεκριμένες συνθήκες, είτε βρίσκει χώμα, είτε αφήνει λιγότερους απογόνους από "καλύτερα προσαρμοσμένους" συμπαίκτες του. Χμ, σαν να νιώθεις το αεράκι καθάριο πάνω στο γυμνό σου κορμί, ας ψάξουμε όμως που πήγε το βρακί σου αργότερα, τώρα έχουμε δουλειά.
Πιστεύεις λοιπόν στην εξέλιξη; Πες ναι και θα σου σβουρίξω σφαλιάρα με την ράχη του χεριού μου τόσο γρήγορη που μέσα στο κεφάλι σου θα κουδουνήσουν τα μεταλλικά τύμπανα από το P.I.M.P. - όχι διότι τα χέρια μου είναι τίγκα στο δαχτυλίδι, αλλά διότι η θεωρία της εξέλιξης δεν χρειάζεται πίστη. Τα στοιχεία είναι δημόσια διαθέσιμα, το ίδιο και οι βασικές γνώσεις για να τα κατανοήσεις, όπως επίσης και οι αρχές πάνω στις οποίες στηρίζονται οι μέθοδοι που επιστρατεύονται για την ανάλυση των στοιχείων - και εδώ μιλάμε για υλικά στοιχεία. Την πίστη κράτα την για άυλες καταστάσεις που δεν μπορούν να επαληθευθούν ή να διαψευσθούν, που εναπόκεινται μόνο στο... πόσο έντονα νιώθεις εσύ για το εκάστοτε θέμα. Αυτές θα συνεχίσουν να υπάρχουν για εσένα και να είναι Αληθινές με άλφα κεφαλαίο ανεξαρτήτως στοιχείων, ακόμη και αν διαψευσθούν.
Το φυσικό δεν έχει παρενέργειες, είναι ασφαλές!
Σίγουρα! Αν εξαιρέσουμε... φυσικά την τεράστια ποικιλία φυσικών τοξινών, πολλές από τις οποίες κάλλιστα ρεζιλεύουν με την δραστικότητά τους τα δικά μας "αφύσικα", "χημικά" όπλα:
- ένα κάρο συνηθισμένα δηλητηριώδη φυτά που μπορεί να φυτρώνουν στην αυλή σου
- τη ραδιενέργεια που είναι... φυσικό φαινόμενο
- την ακτινοβολία του ήλιου για την οποία "αναγκάζεσαι" να φοράς "χημικά" αντηλιακά
- διάφορα παράσιτα που παραμονεύουν
- ιούς και βακτήρια, όπως επίσης και τις τοξίνες που παράγουν
- τα βαρέα μέταλλα
- πλήθος από όσπρια που περιέχουν δηλητηριώδεις λεκτίνες, οι οποίες απενεργοποιούνται μόνο με την "αφύσικη" διαδικασία του μαγειρέματος
- τις παρενέργειες μεγάλου μέρους φαρμακευτικών φυτών που περιέχουν ουσίες με αξιόλογη φαρμακευτική δράση (βλέπε ρεσερπίνη, ατροπίνη, ταξάνες, εφεδρίνη, κολχικίνη)...
Από ό,τι βλέπεις, για να αρχίσει να στέκει η αρχική σου δήλωση, πρέπει να εξαιρέσεις πάρα πολλά "φυσικά" πράγματα και ουσιαστικά να καταλήξεις σε ταυτολογία του τύπου "τα φυσικά προϊόντα που δεν έχουν παρενέργειες και είναι ασφαλή, είναι αυτά που δεν έχουν παρενέργειες και είναι ασφαλή". Η φυσική προέλευση λοιπόν δεν αποτελεί αυτόματη εγγύηση ασφάλειας.
ΟΚ, ΟΚ! Σταμάτα! Ποια η διαφορά τότε, φυσικού και τεχνητού; Ποιο να προτιμήσω;
Η διαφορά μεταξύ φυσικού και τεχνητού είναι πως το φυσικό έχει βρεθεί να υπάρχει στην φύση ανεξαρτήτως ανθρώπου, ενώ το τεχνητό το έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος. Αυτή. Χωρίς περαιτέρω σάλτσα, χωρίς υπονοούμενο, χωρίς "δηλαδή". Ψάξε αν θες άλλες διαφορές, αλλά θα ζοριστείς πάρα πολύ για να βρεις κάτι αξιόλογο. Αν θες μια Ζαϊκλονίστικη προσθήκη στον παραπάνω ορισμό, "φυσικό είναι αυτό που εμπιστεύεσαι τυφλά, ενώ τεχνητό είναι αυτό που φοβάσαι τυφλά, χωρίς να έχεις καλή γνώση για κανένα από τα δυο".
Εδώ επίσης αξίζει να αναφερθεί πως η αναγνώριση του τεχνητού υπάρχει μόνο σε ένα μικρό μέρος της φύσης, στον ανθρώπινο εγκέφαλο - η φύση, ναι, και το σώμα σου, μπορεί να χειριστεί τροποποιώντας και διασπώντας πλήρως "τεχνητά" και "άγνωστα" μόρια προς αυτήν, όπως έχουμε δει με τον μεταβολισμό των φαρμάκων - και τα... χειρίζεται όπως χειρίζεται και τα "φυσικά". Τα όρια του φυσικού με το τεχνητό πιθανότατα μπορούν να υπάρξουν μόνο "αξιωματικά", δεδομένου ότι βασίζονται στην αξιωματική παραδοχή του ανθρώπου "ξέχωρου" από την φύση για να υπάρξουν. Τέτοιες παραδοχές απαιτούν μια νοοτροπία που θεωρεί "a priori", "φυσική" και "καλοκάγαθη" όσον αφορά τα αποτελέσματα της, την παρέμβαση ενός κάστορα στην ροή ενός ποταμού στο οποίο δημιούργησε φράγμα ενώ "αφύσικο" και "επιβλαβές" το ανθρώπινο τσιμεντένιο τοιχάκι προς κατασκευή γούρνας σε ένα ρυάκι. Μια νοοτροπία που ξεχνάει βολικά πως το "αγνό, φυσικό, παραδοσιακό χωριάτικο ψωμί" προκύπτει από τεχνητή ανθρώπινη επιλογή σιτηρών, μια διαδικασία "βαλσίματος χεριού" για χιλιετηρίδες στην εξελικτική πορεία πολλών ειδών - ενώ τρομάζει και θεωρεί τερατώδες αν κάτι παρόμοιο γίνει μέσα σε δεκαετίες σε έναν "γυάλινο σωλήνα" (sorry, συνήθως είναι πλαστικοί!). Αν φτάσεις στο σημείο να μεταθέσεις τα σύνορα του "τεχνητού" στον "γυάλινο σωλήνα", τότε έχεις κάνει το τελικό βήμα προς τα πίσω, είσαι πλέον πέραν οποιασδήποτε σωτηρίας, έχεις χωθεί στον κάμπο και ουρλιάζεις από ηδονή με αγγούρια σε κάθε οπή του σώματός σου.
Θα σε σώσω από το μαρτύριο με τη χαριστική βολή: το οξύμωρο στις παραπάνω θεωρήσεις είναι πως αγνοούν βολικότατα ότι την ικανότητα ευφυούς σχεδιασμού και σοφίας που ψάχνουν στη φύση, προς το παρόν την έχει επιδείξει μόνο ο άνθρωπος στις κατασκευές του!
Τι να προτιμήσεις λοιπόν; Αποφάσισε κατά περίπτωση, εξέτασε τι είναι αυτό που αγοράζεις/προτιμάς, χωρίς να έχεις στο μυαλό σου ως μοναδικό κριτήριο -και μάλιστα παρανοημένο- αν κάτι είναι "φυσικό" ή "τεχνητό/χημικό".
Ως την επόμενη φορά, προσοχή στα πισωματήματα... κρύβουν γλύστρες και αγγούρια!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου