Από μικροί στο σχολείο μαθαίνουμε για τους χρόνους στη Γραμματική, οχτώ μετρημένοι στα Νέα Ελληνικά και πασχίζαμε να μάθουμε τι δηλώνει ο καθένας από αυτούς. Όχι ο ένας τη διάρκεια στο παρελθόν, όχι ο άλλος τη μία στιγμή στο μέλλον, αλλά κανείς δε μας έμαθε πως ο μόνος χρόνος που ουσιαστικά υπάρχει και βιώνουμε σε πραγματικό χρόνο είναι ο Ενεστώτας.
Ο πρώτος χρόνος στη σειρά και ο πιο σημαντικός μιας και δηλώνει αυτό που γίνεται «τώρα», το «παρόν». Όσες στιγμές και να έχουμε βιώσει και όσες περιμένουμε να έρθουν είναι απλά αναμνήσεις ή όνειρα. Ο άνθρωπος έχει την τάση είτε να μένει προσκολλημένος στο παρελθόν, είτε να φαντάζεται το μέλλον , χάνοντας τις στιγμές που βιώνει και τελικά ξεχνά να ζει. Η ζωή περνά και πρέπει να είναι γεμάτη στιγμές.
Είναι θεμιτό και αποδεκτό να κρατάμε στιγμές από το παρελθόν για να μαθαίνουμε από αυτό και να βελτιωνόμαστε, όπως και να στοχεύουμε στο μέλλον για να είναι όσο το δυνατόν καλύτερο, αλλά έχοντας πάντα κοινό παρονομαστή το παρόν. Αυτό μας συνδέει, είναι η γέφυρα όσων ζήσαμε και όσων θα ζήσουμε. Αν παρατηρήσουμε λοιπόν, θα δούμε ότι στην πλειοψηφία τους οι χρόνοι αναφέρονται στο παρελθόν και το μέλλον και αυτή η περιπλάνηση ανάμεσα σε όλους αυτούς τους χρόνους οδηγεί πολλές φορές σε σύγχυση και αποπροσανατολισμό από τον στόχο που πρέπει να έχουμε και αυτό είναι το να ζούμε.
Το γεγονός ότι το παρόν το εκφράζει μόνο ένας χρόνος ίσως είναι ακριβώς και η απόδειξη ότι είναι μοναδικός και δεν μπορεί να προσδιοριστεί με κανέναν άλλον ή να χωριστεί σε κατηγορίες. Είναι τόσο πολύτιμος και πρέπει να το καταλάβουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να μην ξεχάσουμε να ζούμε και να νιώσουμε πόσο τυχεροί είμαστε μέσα σε όσα έχουμε στο παρόν μας.
Χρειάζεται να επικεντρωθούμε στο παρόν μας μαζί με τους ανθρώπους, τις στιγμές και τις καταστάσεις που αυτό περικλείει. Μπορεί άλλοτε να είναι δύσκολο και δυσάρεστο και άλλες φορές εύκολο και ευχάριστο, για αυτό χρειάζεται υπομονή και όρεξη να το δεχτούμε όπως κι αν έρχεται, γιατί αυτό είναι η ζωή, αυτές είναι οι στιγμές μας και αυτές αποτελούν κομμάτι του εαυτού μας, μέρος της διαδρομής μας σε αυτή τη διαδρομή μας πάνω στη Γη.
Αν καταφέρουμε να αντιληφθούμε το μεγαλείο του Ενεστώτα, θα μπορέσουμε να ανυψώσουμε το μέσα μας και να βελτιώσουμε τη ζωή μας, γιατί θα προσπαθούμε να κάνουμε τις στιγμές μας όσο το δυνατόν καλύτερες μιας και το «τώρα» είναι ο μόνος ζωντανός χρόνος. Το παρελθόν έχει περάσει, δεν αλλάζει και δεν έρχεται πάλι, το μέλλον δε είναι κάτι πραγματικό ακόμα και μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που έχουμε ονειρευτεί.
Γιατί λοιπόν, να σπαταλάμε το παρόν μας και να μην το αξιοποιούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο; Στο χέρι μας είναι να ζούμε το παρόν μας έντονα και κάθε λεπτό, κάθε μέρα που περνάει να είναι η αφορμή για μια νέα αρχή, μια ευκαιρία προς τη ζωή, προς το χαμόγελο και την ευτυχία. Ας μάθουμε να είμαστε περιπλανητές των χρόνων με αφετηρία και βάση μας πάντα το παρόν για να εκτιμάμε όσα έχουμε και όσα ζούμε. Μετά από όλα αυτά λοιπόν, κάτσε κ. Γραμματική να σου μιλήσω για τους χρόνους…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου