Μια έκρηξη και η λάβα ξεχύνεται και καίει ό,τι βρει μπροστά της.
Συναισθήματα σκληρά. Πόνος, απογοήτευση, θυμός.
Σπάς και η δύναμη της φωτιάς έχει μόνο ορμή!
Δε τη νοιάζει τι θα παρασύρει.
Ουρλιάζουν τα μέσα σου και πλέον δεν σε νοιάζει. Δεν σε νοιάζει τίποτα και για κανέναν.
Ας κάψει, ας καταστρέψει όλα τα όμορφα που έζησες. Όλα τα όμορφα που ένιωσες.
Ξέρεις δεν είμαι χαζός! Ποτέ δεν ήμουν!
Ήξερα, έβλεπα, πάντα ήξερα, πάντα έβλεπα!
Ξέρεις, θέλει δύναμη να μην αντιδράς. Θέλει μεγάλη δύναμη να μη μιλάς, ακόμα κι αν ξέρεις.
Δεν θέλεις να το αποδεχτείς, δεν θέλεις να το παραδεχτείς. Δεν θέλεις να πιστέψεις ότι συμβαίνουν όλα αυτά!
Αλλά μεγάλε φτάνει! Πλέον φτάνει! Η λάβα πήρε τον δρόμο της.
Και μαζί με τη δική της ορμή, ξερνάω οργή!
Αδειάζω! Άδειασα και τώρα τα απομεινάρια της ψυχής μου θα είναι τουλάχιστον καθαρά!
Κι εγώ δεν θα κοιτάξω τα αποκαΐδια, δεν με νοιάζουν πλέον. Δεν με νοιάζεις πλέον! Κανείς σας δεν με νοιάζει!
Μόνο εγώ! Μόνο για μένα! Τέρμα το για μας! Μόνο εγώ! Όσο εγωιστικό και να φαίνεται! Ξέρεις;
Ούτε που με νοιάζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου