Ο αξιέπαινος Ιουδαϊσμός, παρέμεινε αυστηρά επικεντρωμένος και απολύτως συσπειρωμένος στα πατροπαράδοτα συμφέροντά του, ενώ ο Ελληνισμός χάνοντας την φυσική του πνευματική χημεία, αιώνες τώρα ουρανοβατεί μεθυσμένος στα ιουδαϊκά μονοπάτια και στα ελπιδο-ταβερνεία του αβρααμογενούς Χριστιανισμού!
Εκείνος ο αλεπουδόγερος ψεύτης, ο ανήθικος προαγωγός και ο αδίστακτος δηλητηριαστής, ο Αβραάμ, δικαιώθηκε τελείως!
Τελικά πρέπει να γίνει κατανοητό πως η αίσθηση της πραγματικότητας είναι πολυεπίπεδη και δυστυχώς πολλά πράγματα κινούνται ιστορικά, πολύ υψηλότερα από τον αντιληπτικό ορίζοντα του μέσου ανθρώπου! Αν επιτέλους δεν ενηλικιωθεί η δική μας αίσθηση της πραγματικότητας, αν δεν διευρύνουμε επαρκώς τους δικούς μας αντιληπτικούς ορίζοντες, θα παραμείνουμε δυστυχώς αιώνιοι σκλάβοι του δηλητηριασμένου αβρααμικού εκστασιασμού, ακολουθώντας πειθήνια την Ελληνο-χριστιανική του πρόταση!
Ο χριστιανισμός γόνος του εβραϊσμου, δεν είναι τίποτε περισσότερο από την ξεκάθαρη συνταγή του βρώμικου πόθου για διεθνή κυριαρχία.
Και δυστυχώς οι χριστιανοί είναι οι υπάκουοι δούλοι του βρώμικου επεκτατισμού! Υποταγμένα ενεργούμενα και πραγματικά παιδιά του Αβραάμ «Και νυν δε τα έθνη ουκ έχει του Αβραάμ την κατά σάρκα συγγένειαν, του δε Αβραάμ την πίστιν κτησάμενα, τέκνα χρηματίζει του Αβραάμ». TheodoretusScr. Eccl., Theol., InterpretatioinPsalmos 80.1793.52.
«Και πλέον τα έθνη αν και δεν έχουν του Αβραάμ την κατά σάρκα συγγένεια, του Αβραάμ όμως την πίστη αποκτώντας, τέκνα γίνονται του Αβραάμ». TheodoretusScr. Eccl., Theol., (εκκλησιαστικός πατέρας) Interpretatioin Psalmos 80.1793.52.
Να λοιπόν γιατί οι Ιουδαίοι δεν αποδέχθηκαν ποτέ το ίδιο τους το παιδί, τον Χριστιανισμό! Είναι εντελώς φυσικό, οι Ιουδαίοι παράγωγοι αυτού του ελπιδο-μεθυστικού ποτού, να μην συμμετέχουν στην παγκοσμία αυτή χριστιανο-μωαμεθανική ελπιδο-κραιπάλη, αφού το ειδικό αυτό εθιστικό μεθύσι, παρήχθη ειδικά για τα έθνη, ώστε να μεθύσουν, (εγκεφαλική αλλοίωση, απάθεια) να εμέσουν (τα πάτρια), να πέσουν (απ' το ένδοξο βάθρο τους) και να μην ξανασηκωθούν!
Τα αποτελέσματα είναι ιστορικά απολύτως ανιχνεύσιμα. Δεν έχετε παρά να δείτε πόσο ριζικά διαφορετικός παραμένει ο βαθμός απάθειας μεταξύ Ιουδαϊσμού και Χριστιανισμού. Ο πανέξυπνος πολυδύναμος Ιουδαϊσμός, ήταν απόλυτα φυσικό να μην αποδεχθεί ποτέ την απύθμενη χριστιανική παθητικότητα, αφού η θυγατρική αυτή πίστη, είχε διαμορφωθεί ειδικά για να μολύνει τα έθνη με την βαριά παθητική μοιρολατρία, ώστε να τα φέρει ευκολότερα στην σφαίρα επιρροής του Ιουδαϊσμού, εκπληρώνοντας απόλυτα το όραμα του Αβραάμ για κυριαρχία επί των εθνών!
Ο πάλαι ποτέ κραταιός Ελληνισμός δέχθηκε τις ελεεινότερες βρώμικες επιθέσεις. Οι περισσότεροι των Ελλήνων σύρθηκαν τελικά στην ιουδαιο-χριστιανική δουλεία, εθισμένοι στο γλυκύτατο ελπιδο-δηλητηριασμένο ποτό της αβρααμικής σαγήνης, αποποιούμενοι σταδιακά την ελληνικότητά τους… στους ανθεκτικότερους που πεισματικά αρνήθηκαν να καταναλώσουν το δηλητήριο της ιουδαϊκής ελπιδολαγνείας, έπεσε βαρύ το αβρααμικό διαμελιστικό σπαθί, τα όρνια και οι φωτιές, καταδιαμελίζοντας κυριολεκτικά ότι απέμεινε από το τρισένδοξο κορμί της πανευδαίμονης Ελλάδος!
Αυτή η ιουδαιογενής ελπιδο-λαγνική "μέθη", ιστορικά μεταφράζεται σε σταδιακή μετάβαση σε διαφορετικό επίπεδο προτεραιοτήτων. Προτεραιότητα πλέον η ατομική σου Ιουδαιο-προσφερόμενη σωτηρία της ψυχής και όχι η συλλογική ή εθνική σου δημιουργική δόξα και επιβίωση! Ο ιουδαιο-φανταστικός ουρανός είναι πια η πραγματική σου πατρίδα και όχι πλέον η Ελλάδα!
Ο νεοβαρβαρισμός με το προσωπείο του προφητισμού, ο αβρααμογενής ιουδαιοχριστιανισμός, ο ιδεολογικός οργανωτής, ο ελπιδο-σερβιριστής και μεθοδικός κατεδαφιστής του πολιτισμού, κατανόησε κάποτε, ότι έφθασε η ώρα του. Σκορπώντας δωρεάν την ιουδαϊκή ελπιδοπανάκεια, πλάνεψε και καταγοήτεψε τους απαίδευτους της Μεσογείου και οπαδοποιώντας τους, ανέτρεψε, δαιμονοποίησε και τελικά κατέστρεψε οτιδήποτε Ελληνικό.
Οι άξεστοι, οι δειλοί, οι εθελόδουλοι και οι βάρβαροι (απαίδευτοι) ήταν ανέκαθεν το μεγάλο πρόβλημα της προόδου, ο φυσικός αντίπαλος του πολιτισμού και η ατελείωτη δεξαμενή των οπαδών της νέας χαλδαϊκής θρησκείας.
Παρ' όλα αυτά κάποιοι Χριστιανοί επιμένουν αφελώς λέγοντας: Μα τι σχέση έχουμε εμείς με τον Αβραάμ… εμείς είμαστε χριστιανοί όχι αβρααμιστές! Ξεχνούν βέβαια ότι ο "σωτήρας" Χριστός ήρθε ακριβώς για να παράγει το διαμελιστικό σπαθί του Αβραάμ και τον μεθυστικό οίνο του Ιερεμία. Ξεχνούν ότι στην Καινή Διαθήκη ο Αβραάμ αναφέρεται υμνητικά 73 φορές, και αυτόν τοποθετεί ο ίδιος ο Χριστός ως τον κυρίαρχο διαχειριστή του Ιουδαιο-φανταστικού παραδείσου!
Ο εχθροπρόσωπος αντίπαλος, είναι ο φανερός εχθρός και κάποτε καταβάλλεται.
Η προσχηματική αγαθότητα είναι ο ανίκητος εχθρός μας. Ο αγαθοπρόσωπος, ο δολωματικός θηρευτής που αιώνες τώρα εκλαμβάνετε ως φίλος, αδελφός και σωτήρας!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου