Αυτό το δονητικό πεδίο είναι στη ρίζα όλων των αληθινών πνευματικών εμπειριών και της επιστημονικής έρευνας. Είναι το ίδιο πεδίο ενέργειας που Άγιοι, Βούδες, γιόγκι, μυστικιστές, ιερείς, σαμάνοι και μάντεις, έχουν παρατηρήσει κοιτάζοντας μέσα τους.
Πολλοί από τους μνημειώδεις στοχαστές και επιστήμονες της ιστορίας, όπως ο Πυθαγόρας, ο Κέπλερ, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Τέσλα, και ο Αϊνστάιν, αλλά και σύγχρονοι φιλόσοφοι όπως ο Άλαν Βατς, ο Έκχαρτ Τόλε και ο Ντίπακ Τσόπρα, έχουν έρθει στο κατώφλι αυτού του μεγάλου μυστηρίου. Είναι ο κοινός σύνδεσμος μεταξύ όλων των θρησκειών, όλων των επιστημών, καθώς και η σύνδεση μεταξύ των εσωτερικών κόσμων και των εξωτερικών κόσμων μας.
Ακάσα
“Ακάσα” είναι το ανεκδήλωτο, το “τίποτα” ή κενότητα που γεμίζει το κενό του σύμπαντος. Ο Αϊνστάιν αντιλήφθηκε ότι ο κενός χώρος δεν είναι πραγματικά κενός. Άγιοι, σοφοί και γιόγκι που έχουν μελετήσει τον εσώτερο εαυτό τους έχουν επίσης συνειδητοποιήσει ότι μέσα στο κενό υπάρχει απροσμέτρητη δύναμη, ένας ιστός πληροφοριών ή ενέργεια η οποία συνδέει όλα τα πράγματα.
Αυτό το “μάτριξ” ή “ιστός” έχει ονομαστεί “Λόγος”, το πεδίο Higgs, το πρωτόγονο ΟΜ και χίλια δύο άλλα ονόματα καθ’ όλη την ιστορία. Στο πρώτο μέρος του “Εσωτερικοί Κόσμοι, Εξωτερικοί Κόσμοι”, διερευνάται μέσω της επιστήμης της κυματικής, η μία δονητική πηγή που εκτείνεται μέσα απ’ όλα τα πράγματα, η έννοια του Λόγου, και η βεδική έννοια του Nada Brahma (το σύμπαν είναι ήχος ή δόνηση).
Μόλις συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχει Μία δονητική πηγή που είναι η ρίζα όλων των επιστημονικών και πνευματικών ερευνών, πώς μπορούμε να πούμε “η θρησκεία μου”, “ο Θεός μου” ή “η ανακάλυψή μου”.
Η Σπείρα
Ο Πυθαγόρειος φιλόσοφος Πλάτων, άφησε να εννοηθεί αινιγματικά ότι υπάρχει ένα χρυσό κλειδί που ενοποιεί όλα τα μυστήρια του σύμπαντος. Το χρυσό κλειδί (ή χρυσή τομή) είναι η νοημοσύνη του Λόγου, η πηγή πρωταρχικού om.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για τον νου του Θεού. Η πηγή αυτής της θείας συμμετρίας είναι το μεγαλύτερο μυστήριο της ύπαρξής μας. Πολλές από τις μνημειώδεις προσωπικότητες της ιστορίας, όπως ο Πυθαγόρας, ο Κέπλερ, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Tesla και ο Αϊνστάιν έχουν έρθει στο κατώφλι αυτού του μυστηρίου.
Κάθε επιστήμονας που κοιτάζει βαθιά μέσα στο σύμπαν και κάθε σοφός που κοιτάζει βαθιά μέσα στον εαυτό του, τελικά έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με το ίδιο πράγμα: Την Αρχέγονη Σπείρα.
Το Ερπετό και ο Λωτός
Η σπείρα είναι ο εκδηλωμένος κόσμος, ενώ η Ακάσα είναι ο ανεκδήλωτος, ή το ίδιο το κενό. Όλη η πραγματικότητα είναι μία αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο πραγμάτων, Yin και Yang, ή συνείδηση και ύλη.
Η σπείρα συχνά έχει εκπροσωπηθεί από το φίδι, το κατερχόμενο ρεύμα, ενώ το πουλί ή το ανθισμένο λουλούδι λωτού έχει εκπροσωπήσει το ανοδικό ρεύμα ή υπέρβαση. Οι αρχαίες παραδόσεις διδάσκουν ό,τι ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει μία “γέφυρα” που εκτείνεται από το εξωτερικό προς το εσωτερικό, από ακαθάριστο σε λεπτοφυή, από τα κατώτερα τσάκρα στα υψηλότερα τσάκρα.
Για την εξισορρόπηση του εσωτερικού και του εξωτερικού είναι αυτό που ο Βούδας κάλεσε τη “μέση οδό”, ή αυτό που ο Αριστοτέλης το ονομάζει “χρυσή τομή”. Η πλήρης αφύπνιση της ανθρώπινης συνείδησης και ενέργειας είναι το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ατόμου στον πλανήτη.
Στη σημερινή κοινωνία έχουμε χάσει την ισορροπία μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού. Είμαστε τόσο αποσπασμένοι από τον εξωτερικό κόσμο της μορφής, τις σκέψεις και τις ιδέες, και δεν διαθέτουμε πια χρόνο για να συνδεθούμε με τον εσωτερικό μας κόσμο.
Πέρα από τη Σκέψη
Η ζωή, η ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας. Ζούμε τις ζωές μας επιδιώκοντας την ευτυχίας “εκεί έξω”, σαν να είναι ένα εμπόρευμα. Έχουμε γίνει δούλοι των επιθυμιών και των πόθων μας.
Η ευτυχία δεν είναι κάτι που μπορεί να επιδιωχθεί ή να αγοραστεί σαν ένα φθηνό κοστούμι. Αυτό είναι η “Maya”, ψευδαίσθηση, το ατελείωτο παιχνίδι της μορφής. Στη βουδιστική παράδοση, Σαμσάρα, ή ο ατελείωτος κύκλος του πόνου διαιωνίζεται από τη λαχτάρα της ευχαρίστησης και της αποστροφής για τον πόνο. Ο Φρόϊντ αναφέρεται σε αυτό ως “η αρχή της ηδονής”. Ό, τι κάνουμε είναι μία προσπάθεια να δημιουργήσουμε ευχαρίστηση, για να αποκτήσουμε κάτι που θέλουμε, ή να ωθήσουμε μακριά κάτι που είναι ανεπιθύμητο για εμάς. Ακόμα και ένας απλός οργανισμός, όπως το παραμήκιο το κάνει αυτό.
Ονομάζεται “απόκριση σε ερεθίσματα”. Σε αντίθεση με ένα παραμήκιο, οι άνθρωποι έχουν περισσότερες επιλογές. Είμαστε ελεύθεροι να σκεφτόμαστε, και αυτό είναι η καρδιά του προβλήματος. Είναι η σκέψη για το τι θέλουμε που έχει βγει εκτός ελέγχου.
Το δίλημμα της σύγχρονης κοινωνίας είναι ότι προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον κόσμο όχι από την άποψη της αρχαϊκής εσωτερικής συνείδησης, αλλά από την ποιότητα και ποσότητα του τι αντιλαμβανόμαστε ως εξωτερικό κόσμο με τη χρήση των επιστημονικών μέσων και της σκέψης.
Η σκέψη έχει οδηγήσει σε περισσότερη σκέψη και περισσότερα ερωτήματα. Επιδιώκουμε να γνωρίζουμε τις εσώτερες δυνάμεις που δημιουργούν τον κόσμο και να κατευθύνει την πορεία της. Αλλά αντιλαμβανόμαστε αυτή την ουσία σαν να είναι έξω από τον εαυτό μας, όχι ως ένα ζωντανό πράγμα, συνυφασμένο με τη δική μας φύση.
Ήταν ο διάσημος ψυχίατρος Καρλ Γιουνγκ ο οποίος είπε, “αυτός που κοιτάζει έξω, ονειρεύεται, αυτός που κοιτάζει μέσα, ξυπνά”. Δεν είναι λάθος να επιθυμούμε να είμαστε αφυπνισμένοι, να είμαστε ευτυχισμένοι. Το λάθος είναι να κοιτάξουμε για την ευτυχία έξω, όταν μπορεί να βρεθεί μόνο μέσα.
«Μην ψάχνεις την ευτυχία, είναι πάντα μέσα σου» – Πυθαγόρας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου