Οι φαντασιώσεις είναι ένα από τα πιο ένοχα μυστικά μας. Είναι σκέψεις που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας –χωρίς να κοιτάζουν ώρα και περίσταση– βασανίζοντάς μας. Παρ’ ότι διψούμε να τις μοιραστούμε με τον σύντροφό μας συχνά δειλιάζουμε και τις κρατάμε για τον εαυτό μας. Ωστόσο, αποτελούν ένα θεμελιώδες κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, άκρως φυσιολογικό, επομένως είναι κοινώς αποδεκτές. Ή μήπως όχι;
Ξεκινούν από την εφηβική ηλικία, σ’ αυτή τη φάση είναι απόλυτα αναμενόμενες και θεωρούνται υγιείς. Ο έφηβος πειραματίζεται και ανακαλύπτει πράγματα για τον εαυτό του που μέχρι πρότινος αγνοούσε. Όταν όμως αυτές επικρατούν στη σκέψη ενός ενήλικα αντιμετωπίζονται, συνήθως, σαν κάτι ντροπιαστικό, παιδιάστικο, ίσως και σκοτεινό. Η άποψη αυτή είναι λανθασμένη. Οι ερωτικές φαντασιώσεις κατέχουν σημαντικό ρόλο στη ζωή του ανθρώπου, ειδικότερα ενός ζευγαριού. Γεμίζουν με εικόνες τον νου και πυροδοτούν μία έκρηξη αισθήσεων, κάνοντάς τις ένα άκρως διεγερτικό και ερεθιστικό κομμάτι του ερωτικού τομέα.
Αν θεωρείται αδύνατο να αγνοήσει κάποιος τις επιθυμίες του, άλλο τόσο –ίσως κι ακόμη περισσότερο– να είναι αδύνατο να φρενάρει κανείς την φαντασία του. Ακόμη κι αν καταφέρει στη διάρκεια της ημέρας του να βάλει “pause” σε ό,τι τον εξιτάρει, το βράδυ όταν πέσει στο κρεβάτι και χαλαρώσει κι αφεθεί εκείνες θα βρουν τον τρόπο να επανέλθουν στη σκέψη του, ή και στα όνειρά του.
Υπάρχουν φαντασιώσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί ο σύντροφός μας, αλλά κι άλλες όπου εκείνος είναι απών και τη θέση του λαμβάνει κάποιος άλλος (ένας παντελώς άγνωστος, ένα φιλικό πρόσωπο ή κάποιος διάσημος). Υπάρχουν φαντασιώσεις που έχουν να κάνουν με διάφορα μέρη, που έχουν να κάνουν με την πράξη καθ’ εαυτή και που ξυπνούν πρωτόγονα ένστικτά μας.
Οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι επιλέγουν να φυλακίζουν στον νου τις φαντασιώσεις τους, χωρίς να τις μοιράζονται με τους συντρόφους τους ποικίλουν. Τις περισσότερες φορές είναι θέμα ταμπού. Οι άνθρωποι θεωρούν μία τέτοια σκέψη ως κάτι ανήθικο, χυδαίο κι απαγορευμένο με αποτέλεσμα να ντρέπονται να τις εκμυστηρευτούν φοβούμενοι πως στο άκουσμά τους θα παρεξηγηθούν, πως το ταίρι τους θα τρομάξει και θα απομακρυνθεί. Πολλές φορές τις αγνοούν καθώς δε τις θεωρούν αληθινές, ακόμη κι όταν εκείνες πηγάζουν από το μονοπάτι του υποσυνείδητου· ενός κόσμου που τρέφεται και αναπνέει μέσα από τις επιθυμίες μας. Και κάποιες άλλες φορές, θεωρούν πως ακόμα κι αν τις εκμυστηρευτούν και γίνουν αποδεκτές θα είναι αδύνατον να πραγματοποιηθούν, γι’ αυτό και παραδίδουν τα όπλα μην έχοντας κάνει την παραμικρή προσέγγιση προς επίτευξή τους.
Κάπου εδώ γεννάται το ερώτημα αν πρέπει να μοιραστούμε όλες αυτές τις παιχνιδιάρικες σκέψεις με τον άνθρωπό μας. Από εμάς η απάντηση είναι και ναι και όχι! Εξαρτάται από τον χαρακτήρα και την ηθική του ανθρώπου που έχεις δίπλα σου. Εξαρτάται από την εμπιστοσύνη και την ελευθερία έκφρασης που υπάρχει ανάμεσά σας. Εξαρτάται από το είδος της ίδιας της φαντασίωσης. Γιατί, κακά τα ψέματα, δεν μπορείς να τα εκμυστηρευτείς κι όλα. Αν κάτι δεν τον αφορά –άμεσα στη πράξη, το τονίζω αυτό!– καλό είναι να το κρατήσεις για τον εαυτό σου. Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να σας πληγώσουν και να φέρουν σε μία δυσάρεστη θέση τη σχέση σας. Είμαι σίγουρη πως κάτι τέτοιο δεν το θέλεις.
Αν όμως η σχέση σας πατάει σε γερά θεμέλια, αν μοιράζεστε ό,τι σας απασχολεί, αν είστε ανοιχτοί ο ένας απέναντι στον άλλον σε νέες ιδέες και προτάσεις τότε σου συνιστώ να το ρισκάρεις και να μοιραστείς το «ένοχο» μυστικό σου. Μπορεί να λειτουργήσει θετικά. Να ανοίξει νέους ορίζοντες στην ερωτική έκφραση και επικοινωνία σας. Να αυξήσει σημαντικά το ενδιαφέρον και να σας φέρει ακόμη πιο κοντά.
Είναι καιρός να απενοχοποιήσουμε καταστάσεις και να αποδεχτούμε τη φύση μας. Να βουτήξουμε στη φαντασία μας. Να αποκομίσουμε νέες εμπειρίες. Να ζήσουμε μεγάλα πάθη. Ας τολμήσουμε, λοιπόν. Ας βαδίσουμε σε μονοπάτια άκρως ερωτικά, δίχως ενοχές κι ενδοιασμούς. Ας κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου