Το Αμετάβλητο είναι το Αθάνατο, το Μόνιμο. Η επίγνωση της μονιμότητας είναι μια μεγάλη πηγή χαράς. Το πρόσκαιρο των πραγμάτων είναι που εξαφανίζει τη χαρά μας. Η πρόσκαιρη ζωή, το πρόσκαιρο σώμα και η υγεία, οι πρόσκαιρες συνθήκες, τα υπάρχοντα, τα χρήματα, οι φίλοι, η σύζυγος και ο σύζυγος... αυτό το πρόσκαιρο είναι η αιτία όλου του φόβου μας. Από τη στιγμή που μέσω της διεύρυνσης της συνείδησης βρεθεί το Μόνιμο, η χαρά παίρνει τη θέση του φόβου.
Ο άνθρωπος πρέπει να έχει μια αμετάβλητη πραγματικότητα για να διατηρεί την πνευματική ισορροπία του. Για μερικούς ανθρώπους αυτή είναι μια Κοσμική Αρχή, μια Ψυχή, για άλλους είναι η αθανασία, ο Εαυτός, ο Πυρήνας. Όταν ένα άτομο ταυτισθεί με κάτι πρόσκαιρο, γίνεται και το ίδιο πρόσκαιρο. Τότε, όταν αρχίσουν αλλαγές μέσα στο πρόσκαιρο, το άτομο χάνει το σημείο ισορροπίας του και τρελαίνεται.
Γι' αυτό οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι προσπαθούν να εμπνεύσουν τις αρχές της βεβαιότητας, της μονιμότητας και του αμετάβλητου στη συνείδηση των μαθητών τους. Από τη στιγμή που τέτοιες αρχές εδραιωθούν μέσα σ' ένα άτομο, αυτό είναι πλέον πιο αξιόπιστο και μπορεί κανείς να του έχει εμπιστοσύνη για πιο υπεύθυνο έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου