Αυτοί που συνήθως κρατούν μιζέρια και κατήφεια, δεν ξέρουν να χαίρονται, δεν παίρνουν επαφή με τη χαρά γιατί συνήθως δεν γνωρίζουν να σχετίζονται παρά μόνο να καταναλώνουν.
Ενώ εκείνοι οι δυσκολεμένοι που σε κάποια στιγμή της ζωής τους τα πράγματα συννέφιασαν περισσότερο, δεν το έβαλαν κάτω.
Δεν είπαν “γιατί σε μένα;”.
Ίσα, ίσα… είπαν “γιατί όχι και σε μένα;” και άντλησαν δύναμη και δυναμική από μέσα τους και ξεπέρασαν μπόρες, καταιγίδες με ένα χαμόγελο συνέχεια συντροφιά στα χείλη τους.
Όσο και να δάκρυσαν, κουράστηκαν, λύγισαν, ποτέ δε έσπασαν. Κράτησαν την πίστη ότι όλα θα γίνουν όπως χρειάζεται… γνωρίζοντας πως αυτή η φωνή μέσα τους, που λέει “Θέλω τη ζωή μου πίσω!” θα ακουστεί και θα γίνει πραγματικότητα!
Το κλειδί είναι πάντα η ελπίδα, η πίστη και η απόφαση για δράση! Τίποτα δε μας χαρίζεται έτσι απλά. Γιατί αν μας χαριστεί χωρίς κόπο ο άνθρωπος δεν ξέρει να το χαρεί.
Η χαρά είναι ευλογία στη ζωή μας!
Και τέτοιοι άνθρωποι ξέρουν να είναι χαρούμενοι ακόμα και στα δύσκολα, κυρίως σε αυτά. Αυτό είναι η δύναμή τους! Αυτό τους κρατά να συνεχίζουν, να ελπίζουν, να προχωρούν!
Η ζωή τους χαμογελά γιατί πρώτα εκείνοι χαμογελάνε σε αυτή και τους επιστρέφει αυτά που τους αξίζουν γιατί είναι προορισμένοι να αναπτύσσουν το πνεύμα τους και όχι απλά να επιβιώνουν.
Χαμογελούν όπως αναπνέουν… κι όταν το ξεχνούν, ξέρουν μέσα τους πως ότι και να γίνεται, γίνεται πάντα για καλό!
Ευλογημένες υπάρξεις που σκορπούν απλόχερα και γενναιόδωρα το άρωμά τους!! Ευλογημένοι κι εμείς που τους έχουμε στη ζωή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου