Η Πραγματική Ανθρώπινη Φύση ΕΙΝΑΙ. ΕΙΝΑΙ εξ’ αρχής και δια παντός (εκτός της κοσμικής διαδικασίας, πέρα από τον χώρο και το χρόνο…). ΕΙΝΑΙ Ό,τι Είναι. Δεν εξελίσσεται, δεν αλλοιώνεται, δεν «πέφτει», δεν αφυπνίζεται, δεν πραγματοποιείται… Ο Χώρος του Ζεν είναι η Σιωπή. Απέραντη Σιωπή… της Αντίληψης, του Λόγου και του λόγου, της πράξης (ιερής και μη). Τίποτα άλλο από Σιωπή… Όταν ΕΙΣΑΙ (εκτός κάθε διαδικασίας) πως μπορείς να γίνεις αυτό που ΕΙΣΑΙ;… Κάθε δραστηριότητα είναι «οντολογικός πλεονασμός», κάθε δραστηριότητα δείχνει μόνο έλλειψη κατανόησης κι ανοησία…
Όταν «κάποιοι δεν καταλαβαίνουν το Ζεν αλλά νομίζουν ότι το καταλαβαίνουν» χαμογελούν με όλους τους ανόητους που σκέφτονται το ζεν, μιλούν για το ζεν, ασκούν το ζεν, και το διδάσκουν και σε άλλους… Πως μπορείς να διδάξεις το ζεν; Όταν «αυτοί που δεν καταλαβαίνουν αλλά νομίζουν ότι καταλαβαίνουν» βλέπουν τους άλλους, τους ανόητους, να μιλούν για το ζεν χαμογελούν. Ευτυχείς που δεν είναι ανόητοι σαν τους άλλους. Αλλά διαφέρουν από τους άλλους; Ακόμα και το χαμόγελο είναι δραστηριότητα (από την όχθη του κόσμου)… Δυστυχώς…
Κι οι άλλοι που καταλαβαίνουν το ζεν χωρίς να το καταλαβαίνουν στην πραγματικότητα; Αυτοί είναι «φωτισμένοι» (μέσα στον «ύπνο» τους)… Βεβαίως είναι Φωτισμένοι με τον Τρόπο της Φύσης (εξ’ αρχής και δια παντός), αλλά όχι με τον δικό τους τρόπο (μέσα στον «ύπνο» τους). Νομίζουν ότι είναι «φωτισμένοι» (μέσα στον «ύπνο» τους)… Στην μέση του Πουθενά νομίζουν ότι είναι κάπου, ή προσπαθούν να φτάσουν κάπου, να οδηγήσουν κι άλλους στο κάπου τους. Δεν κατανοούν ότι το κάπου Εδράζεται στο Πουθενά, και ότι το Πουθενά είναι Κάπου. Μπερδεύονται και δεν κατανοούν ότι Έχουν Ήδη Φτάσει Εκεί που προσπαθούν να φτάσουν κι ότι όλα είναι παιχνίδια του μυαλού…
Το Ζεν του ζεν
Η Φύση Είναι Σιωπή, το Ζεν Είναι Σιωπή, το Ζεν το ασκούμε στην Σιωπή, με την Σιωπή για την Σιωπή… όλα τα άλλα είναι ανοησίες του μυαλού… Κανένας δεν μπορεί να μιλήσει για το Ζεν κι αυτός που μιλάει για το ζεν, μόνο για το Ζεν δεν μιλάει… Αλλά θα ρωτήσει, εύλογα, ο καθένας, τώρα, εδώ, δεν μιλάμε για το ζεν; Λάθος… Προσωπικά, δεν κατανοούμε το Ζεν γι’ αυτό και μιλάμε (για το ζεν). Αν το καταλαβαίναμε δεν θα μιλούσαμε… Αλλά λέμε ανοησίες μόνο για ένα λόγο. Για να κατανοήσει ο άλλος ότι λέμε ανοησίες και να σταματήσει να διαβάζει ανοησίες…
Ο Αληθινός Δάσκαλος είναι πάντα μόνος του, δεν έχει μαθητές. Κι αν κάποιος μαθητής τον πλησιάσει σαν μαθητής (τον διώχνει ο Δάσκαλος ή) φεύγει γρήγορα. Γιατί άραγε; Ο Αληθινός Δάσκαλος Γνωρίζει. Κι ο μαθητής Γνωρίζει. Ο Δάσκαλος που έχει μαθητές δεν είναι Δάσκαλος.
Ω Δάσκαλε που διδάσκεις! Τι διδάσκεις; Διδάσκεις τον ήλιο να ανατείλει; Διδάσκεις το αεράκι να θροΐσει; Διδάσκεις τις μυρουδιές της γης να ταξιδεύουν; Διδάσκεις τη ζωή να ζήσει;
Ω μαθητή! Είσαι Δάσκαλος του Εαυτού σου. Η Ζωή δεν χρειάζεται καθοδηγητές, η Ζωή Πάντα Βρίσκει τον Δρόμο της, δεν έχει αδιέξοδα. Η Κατανόησή σου είναι ο Δάσκαλός σου… κι όταν Βρεις μέσα σου τον Δάσκαλο θα φύγεις γρήγορα-γρήγορα μακριά από όλους τους απατεώνες έμπορους της «γνώσης» (που δεν είναι Γνώση, αλλά άγνοια).
Ο Αληθινός Δάσκαλος δεν Διδάσκει. Ο Πραγματικός Μαθητής δεν έχει ανάγκη Δασκάλους. Η Φύση Πορεύεται μόνη της, χωρίς να παρεκκλίνει ούτε ένα δευτερόλεπτο από την Πορεία της.
Ω ανόητε! Τι προσπαθείς; Να διορθώσεις την Φύση; Νομίζεις ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην Σιωπή και τον θόρυβο του μυαλού σου; Ούτε να προσθέσεις τίποτα μπορείς, ούτε να αφαιρέσεις… Γιατί λοιπόν συγχύζεσαι; Μάζεψε το μυαλό σου κι άφησε την Φύση ήσυχη…
Ω! Ζεν
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου